مقدمه: بیماری آلزایمر شایعترین علت زوال عقل است که با یک اختلال عصبی پیشرونده مشخص میشود. هدف از این پژوهش، بررسی اثربخشی تمرینات ورزش مغزی بر حافظه کاری و توجه پایدار سالمندان مبتلا به آلزایمر بود.
روش کار: پژوهش حاضر نیمهآزمایشی و کاربردی است که با طرح پیشآزمون – پسآزمون با پیگیری انجام شد که در آن به بررسی اثربخشی یک دوره تمرینات ورزش مغزی بر حافظه کاری و توجه پایدار سالمندان مبتلا به آلزایمر پرداخته شد. شرکتکنندگان 26 سالمند مبتلا به آلزایمر بودند که به شیوه در دسترس انتخاب شدند و به شکل تصادفی در گروه کنترل و آزمایش قرار گرفتند. گروه آزمایش بعد از پیشآزمون به مدت 12 جلسه 30 دقیقهای در شش هفته پروتکل تمرینی را دریافت کردند. رضایتنامه کتبی آگاهانه از کلیه شرکتکنندگان سالمند دریافت شد. دادهها درسه مرحله پیش آزمون، پسآزمون و پیگیری جمعآوری شد و به وسیله آزمون تحلیل واریانس مرکب در سطح معناداری 05/0 و توسط نرمافزارspss نسخه 22 تحلیل گردید.
یافتهها: نتایج نشاندهنده تفاوت معنادار از مرحله پیشآزمون تا پسآزمون در متغیر توجه پایدار (001/0=P)، حافظهکاری (001/0=P) و پایداری نتایج در مرحله پیگیری بود (99/0=P). همچنین میانگین نمرات حافظهکاری و توجه پایدار در گروه آزمایش به ترتیب از 19/2±15/64 به 51/1±38/68 و از 81/0±23/10 به 26/0±92/1 تغییر یافت.
نتیجهگیری: باتوجهبه اهمیت ارتقای سلامت شناختی سالمندان مبتلا به بیماری آلزایمر و اثرات مثبت تمرینات ورزش مغزی بر توجه و حافظه کاری، توصیه میشود این تمرینات بهعنوان مداخلهای موثر در بهبود وضعیت آنها به کار گرفته شود.
بازنشر اطلاعات | |
![]() |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |