دوره 3، شماره 3 - ( 9-1392 )                   جلد 3 شماره 3 صفحات 551-541 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


1- دانشگاه علوم پزشکی اراک
2- دانشگاه علوم پزشکی اراک ، mjamilian@yahoo.com
چکیده:   (19096 مشاهده)

  مقدمه: زنان مبتلا به سندرم پیش از قاعدگی ممکن است با تغییرات روحی و جسمی زیادی مواجه شوند. یافتن یک روش درمانی مؤثر و مطمئن جهت درمان این سندرم، همیشه دغدغه مهمی بوده است. بنابراین پژوهش حاضر با هدف بررسی تأثیر مصرف خوراکی امگا3 و گل سرخ بر علائم سندرم پیش از قاعدگی ، انجام شد.

  مواد و روش­ها: این پژوهش از نوع کارآزمایی بالینی تصادفی و کنترل شده با دارونما بود. نمونه­های مورد پژوهش 120 بیمار مبتلا به سندرم پیش از قاعدگی بودند که به طور تصادفی در سه گروه مساوی قرار گرفتند. گروه اول با کپسول  امگا3(500mg) روزانه یک عدد و گروه دوم با قطره خوراکی گل سرخ، روزانه 30 قطره، از 14 روز قبل از شروع قاعدگی تا اتمام قاعدگی و به مدت 3 سیکل متوالی تحت درمان قرار گرفتند و گروه سوم تحت درمان با دارونما درمان شدند . جهت جمع­آوری اطلاعات، از پرسش­نامه ثبت وضعیت استاندارد­شده استفاده شد که شدت علائم بالینی را قبل و پس از مداخله اندازه­گیری و نتایج آن را مقایسه می­کرد. به منظور آنالیز آماری، از آزمون کای­دو، آزمون فیشر و آنالیز واریانس استفاده گردید.

  یافته­ها: هیچ تفاوت معناداری از نظر سن، شاخص توده بدنی، تحصیلات و شدت علائم بالینی بین گروه­ها وجود نداشت. علائم روانی و خلقی شامل تنش عصبی، تحریک­پذیری، اضطراب، افسردگی، خستگی، فراموش­کاری، کاهش میل جنسی، عدم تمرکز حواس، گریه کردن، میل به خودکشی و افزایش اشتها در گروه تحت درمان با عصاره گل سرخ به طور معناداری نسبت به امگا3 و دارونما کاهش داشت (0.001 =P ) و در مقابل علائم جسمانی شامل ورم اندام­ها، دردناک بودن پستان­ها، نفخ شکم و تپش قلب در گروه تحت درمان با امگا3 نسبت به دو گروه دیگر به طور معنی‌داری بهبود یافت (0.001 =P ). در مورد علائم سردرد و فراموش­کاری در هر سه گروه تفاوت معنا‌داری نسبت به قبل از مداخله وجود نداشت.

  نتیجه­گیری: گل سرخ و امگا3 در کاهش علائم روانی و جسمی بیماران مبتلا به سندرم پیش از قاعدگی مؤثر به نظر می­رسند. کاربرد درمانی این داروها نیاز به مطالعات بیشتری دارد.

متن کامل [PDF 3793 kb]   (3941 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي |

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.