مقدمه : علی رغم اینکه امروزه استفاده از طب مکمل در میان مردم عادی و بیماران افزایش یافته است ولی مطالعات کمی در مورد نگرش پزشکان در این زمینه وجود دارد. در این مطالعه بر آن شدیم که نگرش دانشجویان پزشکی را نسبت به انواع طب مکمل بررسی کنیم.

  مواد و روش ­ ها : این مطالعه مقطعی با استفاده از پرسشنامه ای محقق ساخته در مورد نگرش دانشجویان در خصوص انواع طب مکمل بر روی 110 نفر دانشجوی سال اول و آخر پزشکی دانشگاه علوم پزشکی بیرجند در سال 1391 انجام شد. داده ها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS نسخه 16 و آزمون های آماری توصیفی، مجذور کای و آزمون تی مستقل در سطح معنی داری 05/0 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.

  یافته ­ ها : 3/57 درصد از دانشجویان سال اول بودند . در دانشجویان مورد مطالعه بیشترین نگرش مثبت (5/14 درصد) 16 مربوط به دعا درمانی، بیشترین نگرش متوسط (6/73 درصد) 81 در رابطه با گیاهان دارویی و بیشترین نگرش منفی (5/85 درصد) 94 مربوط به زالو درمانی بود . نگرش منفی در دانشجویان سال آخر در مقایسه با دانشجویان سال اول در مورد طب گیاهی (9/31 درصد در برابر 9/7 درصد)، زالودرمانی (6/93 درصد در برابر 4/79 درصد) و بادکش (2/87 درصد در برابر 3/68 درصد)، به طور معنی داری بیشتر بود.

  نتیجه ­ گیری : نتایج مطالعه نشان داد اکثریت دانشجویان نسبت به طب مکمل نگرش متوسط تا مثبتی داشتند ولی نگرش منفی در دانشجویان سال آخر به خصوص در مورد طب سنتی ایرانی بیشتر بود. شرکت دوره های آموزشی طب مکمل جهت آشنایی بیشتر با انواع طب مکمل می تواند مفید باشد .