مقدمه: این مطالعه برای مقایسه‌ی اثرات آنتی‌اکسیدانی چای­دارچین و قره­قات با چای­دارچین و بادرنجبویه انجام گرفته است.

 مواد و روش­ها: این پژوهش یک کارآزمایی بالینی است که در آن تعداد 50 نفر از کارگران مرد پتروشیمی مواجهه­یافته با جیوه به‌صورت تصادفی ساده در قالب دو گروه 25 نفری در آن شرکت کردند. پس از دریافت رضایت‌نامه‌ی کتبی، ابتدا از هر کدام از افراد مقدار 5 میلی‌لیتر خون وریدی دریافت شد و شاخص‌های استرس اکسیداتیو در آن‌ها اندازه‌گیری گردید. سپس برای افراد گروه اول به مدت 30 روز، 100 میلی‌لیتر چای قره­قات و دارچین و به افراد گروه دوم 100 میلی‌لیتر چای­بادرنجبویه و دارچین تجویز گردید. در پایان، دوباره از افراد هر دو گروه 5 میلی‌لیتر خون وریدی دریافت شد و پارامترهای استرس اکسیداتیو آن اندازه‌گیری و مقایسه گردید. جهت تجزیه و تحلیل داده‌ها از آمار توصیفی (میانگین و انحراف معیار) و آنالیز کوواریانس استفاده گردید.

 یافته­ها: میزان آسیب DNA و پراکسیداسیون لیپیدی پلاسما در دو گروه تفاوت معنی‌داری را نشان داد (001/0p= و 042/0p=). شدت اثر آنتی‌اکسیدانی چای­قره­قات- دارچین بر آسیب DNA (13/58± 36/163) بود و میزان پراکسیداسیون لیپیدی پلاسما (69/12± 46/134) نیز بیشتر از بادرنجبویه- دارچین (95/70± 05/352 و 39/16±40/138) بود.

نتیجه­گیری: به دنبال مصرف چای­قره­قات- دارچین، اثرات آنتی‌اکسیدانی و محافظت ژنومی در پارامترهای استرس اکسیداتیو کارگران مواجهه­یافته با اثرات سمّی جیوه حاصل گردید.