مقدمه: سندرم پای بی‌قرار، یکی از مشکلات و عوارض مهمی است که بیماران تحت همودیالیز به آن مبتلا می‌شوند؛ لذا انجام مداخلاتی در جهت بهبود آن ضروری است. این مطالعه با هدف تعیین تأثیر ماساژ با روغن گلیسیرین بر سندرم پای بی‌قرار در بیماران دیالیزی انجام شد.

مواد و روش‌ها: این مطالعه از نوع کارآزمایی بالینی تصادفی بود که بر روی بیماران مبتلا به نارسایی مزمن کلیه تحت همودیالیز مراجعه‌کننده به بخش همودیالیز بیمارستان کامکار عرب­نیا در شهرستان قم اجرا شد. 70 بیمار مبتلا به سندرم پای بی‌قرار پس از تکمیل فرم رضایت آگاهانه به روش نمونه‌گیری در دسترس انتخاب شدند و به‌صورت تصادفی به 2 گروه مداخله و شاهد تخصیص یافتند. از همه‌ی آن‌ها رضایت‌نامه‌ی کتبی آگاهانه دریافت شد. گروه مداخله به مدت 3 هفته ماساژ افلورچ پا با روغن گلیسیرین و گروه شاهد مراقبت‌های معمول بخش همودیالیز را دریافت کردند. اطلاعات با استفاده از پرسش‌نامه‌ی سندرم پای بی‌قرار جمع‌آوری شد و با استفاده از آمار توصیفی و تحلیلی (فیشر، تی مستقل و وابسته) در نرم‌افزار SPSS نسخه‌ی 16 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.

یافته‌ها: در شروع مطالعه، تفاوت معنی­داری بین میانگین نمره‌ی سندرم پای بی‌قرار در 2 گروه مداخله (5/34±24/09) و شاهد (4/38±22/9) یافت نشد؛ درحالی‌که در پایان مطالعه، میانگین نمره‌ی سندرم پای بی‌قرار در گروه ماساژ با روغن گلیسیرین (4/64±9/54) در مقایسه با گروه شاهد (4/52±23/23) کاهش معنی‌داری یافت (0/0001p=).

نتیجه‌گیری: استفاده از روغن گلیسیرین و انجام ماساژ افلورچ می‌تواند به‌عنوان یک درمان مکمّل در کنار سایر مراقبت‌ها در جهت کاهش علائم سندرم پای بی‌قرار به کار گرفته شود.