مقدمه: هدف مطالعه حاضر تعیین تاثیر منیزیوم و دارونما بر شدت سندرم قبل از قاعدگی در مبتلایان مراجعه کننده به مراکز بهداشتی – درمانی دانشگاه علوم پزشکی اصفهان در سال 89-1388می باشد.

  مواد و روش ها: افراد شرکت کننده در پژوهش به صورت تصادفی درگروه مداخله یا کنترل قرار گرفتند.محل انجام این پژوهش ، 10مرکز بهداشتی درمانی منتخب شهر اصفهان و مدت زمان پژوهش 4 ماه بود.به منظور تایید تشخیص، افراد شرکت کننده در پژوهش جدول ثبت علایم روزانه سندرم را به مدت دو ماه در منزل تکمیل کردند ، سپس به صورت تصادفی در یکی از دو گروه (منیزیوم یا دارونما)قرار داده شدند ومداخله دارویی به مدت دوسیکل روی آنها انجام و نتایج مورد مقایسه قرارگرفت.

  یافته ها: بعد از انجام آنالیزهای آماری ،نتایج به این شرح بود: میانگین نمره سندرم قبل از قاعدگی در دو گروه بعد از مداخله نسبت به قبل از آن، کاهش و با 05/0> p تفاوت معنا دار مشاهده گردید. اما در گروه منیزیوم این میزان کاهش نسبت به گروه دارونما بیشتر بود ( 05/0> p ).

  نتیجه گیری: بعد از آنالیزهای آماری مشخص گردید که میانگین نمره سندرم در تمام گروهها بعداز مداخله نسبت به قبل از آن کاهش و با 05/0> p تفاوت معنا دار مشاهده گردید. در گروه منیزیوم +ویتامین 6 B این میزان کاهش نسبت به سایر گروهها بیشتر ( 05/0> p ) و در گروه دارونما نسبت به سایر گروهها کمتر بود ( 05/0 > p ) .