دوره 8، شماره 2 - ( 6-1397 )
جلد 8 شماره 2 صفحات 2253-2243 |
برگشت به فهرست نسخه ها
1- مرکز تحقیقات بیماری‌های عفونی، دانشکدۀ پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی اراک، اراک، ایران. ، farazialiasghar@yahoo.com
2- ، متخصص بیماری‌های عفونی و گرمسیری، مرکز تحقیقات بیماری‌های عفونی، دانشکدۀ پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی اراک، اراک، ایران.
3- ، متخصص بیماری‌های عفونی و گرمسیری، مرکز تحقیقات بیماری‌های عفونی، دانشکدۀ پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی اراک،
4- ، دانشکدۀ پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی اراک، اراک، ایران.
2- ، متخصص بیماری‌های عفونی و گرمسیری، مرکز تحقیقات بیماری‌های عفونی، دانشکدۀ پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی اراک، اراک، ایران.
3- ، متخصص بیماری‌های عفونی و گرمسیری، مرکز تحقیقات بیماری‌های عفونی، دانشکدۀ پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی اراک،
4- ، دانشکدۀ پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی اراک، اراک، ایران.
چکیده: (6388 مشاهده)
مقدمه: ترکیب ریفامپین و داکسی‌سیکلین یکی از درمان‌های رایج بروسلوز است. تجویز 5 تا 7 روزۀ جنتامایسین به‌عنوان درمان کمکی باعث تسریع در بهبود علائم بیماری بروسلوز می‌شود. هدف این مطالعه، مقایسۀ استفاده از جینسنگ در ترکیب با ریفامپین و داکسی‌سیکلین به‌جای جنتامایسین در درمان بروسلوز حاد است.
مواد و روش‌ها: این کارآزمایی بالینی از فروردین‌ماه 1393 تا شهریورماه 1394 در بیمارستان ولی‌عصر و کلینیک امام رضای شهر اراک اجرا شد. نمونه‌ها شامل بیماران مبتلا به بروسلوز حاد بودند که تحت درمان استاندارد داکسی‌سیکلین و ریفامپین قرار داشتند. از همۀ آزمودنی‌ها رضایت‌نامۀ آگاهانه دریافت شد. نمونه‌ها به‌روش تصادفی ساده در یکی از دو گروه درمان کمکی جنتامایسین و جینسنگ قرار گرفتند.
یافتهها: درمجموع، 61 بیمار مطالعه را به پایان رساندند. خصوصیات پایۀ بیماران دو گروه تفاوت چشمگیری نداشت. بیشترین یافته‌های بالینی در بین بیماران شامل تب در 55 نفر (%2/90)، تعریق در 47 نفر (%1/77)، ضعف و بی حالی در 45 نفر (%8/73) و آرتریت و آرترالژی در 43 نفر (%5/70) بود. عملکرد جینسنگ و جنتامایسین در بهبود تب (0/883 = p-value )کاهش تعریق (0/701 = p-value )، بهبود ضعف و بی حالی(0/825 = p-value )، بهبود علائم مفصلی (0/890 = p-value ) و کاهش CRP (0/980 = p-value ) در طی درمان تقریباً یکسان بود و میزان عود طی نه ماه در دو گروه تفاوت چشمگیری نداشت (0/693 = p-value ).
بحث و نتیجه‌گیری: استفاده از جینسنگ به‌عنوان درمان کمکی باعث بهبود علائم بالینی بیماران شد و پذیرش ادامۀ درمان را بهتر کرد. به‌علاوه در مقایسه با جنتامایسین فاقد عوارض جانبی جدی بود.
مواد و روش‌ها: این کارآزمایی بالینی از فروردین‌ماه 1393 تا شهریورماه 1394 در بیمارستان ولی‌عصر و کلینیک امام رضای شهر اراک اجرا شد. نمونه‌ها شامل بیماران مبتلا به بروسلوز حاد بودند که تحت درمان استاندارد داکسی‌سیکلین و ریفامپین قرار داشتند. از همۀ آزمودنی‌ها رضایت‌نامۀ آگاهانه دریافت شد. نمونه‌ها به‌روش تصادفی ساده در یکی از دو گروه درمان کمکی جنتامایسین و جینسنگ قرار گرفتند.
یافتهها: درمجموع، 61 بیمار مطالعه را به پایان رساندند. خصوصیات پایۀ بیماران دو گروه تفاوت چشمگیری نداشت. بیشترین یافته‌های بالینی در بین بیماران شامل تب در 55 نفر (%2/90)، تعریق در 47 نفر (%1/77)، ضعف و بی حالی در 45 نفر (%8/73) و آرتریت و آرترالژی در 43 نفر (%5/70) بود. عملکرد جینسنگ و جنتامایسین در بهبود تب (0/883 = p-value )کاهش تعریق (0/701 = p-value )، بهبود ضعف و بی حالی(0/825 = p-value )، بهبود علائم مفصلی (0/890 = p-value ) و کاهش CRP (0/980 = p-value ) در طی درمان تقریباً یکسان بود و میزان عود طی نه ماه در دو گروه تفاوت چشمگیری نداشت (0/693 = p-value ).
بحث و نتیجه‌گیری: استفاده از جینسنگ به‌عنوان درمان کمکی باعث بهبود علائم بالینی بیماران شد و پذیرش ادامۀ درمان را بهتر کرد. به‌علاوه در مقایسه با جنتامایسین فاقد عوارض جانبی جدی بود.
واژه‌های کلیدی: تب مالت، بهبود علائم، کارآزمایی بالینی، جنتامایسین، جینسنگ
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
گیاهان دارویی
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |