دوره 8، شماره 4 - ( 12-1397 )
جلد 8 شماره 4 صفحات 3494-3478 |
برگشت به فهرست نسخه ها
فرناز نایب مراد 
1، ابوسعید رشیدی2 ، رامین خواجوی3 ، محمد کریم کریمی4 ، عباس بهادر5
1، ابوسعید رشیدی2 ، رامین خواجوی3 ، محمد کریم کریمی4 ، عباس بهادر5
1- گروه مهندسی نساجی،دانشکده فنی ﻋﻠﻮم و ﺗﺤﻘﻴﻘﺎت، دانشگاه آزاد اﺳﻼﻣﻲ، تهران ،ایران. ، farnazpersian@yahoo.com
2- دکترای ﻣﻬﻨﺪﺳﻲ ﻧﺴﺎﺟﻲ ،گروه مهندسی نساجی، دانشکده فنی ﻋﻠﻮم و ﺗﺤﻘﻴﻘﺎت، دانشگاه آزاد اﺳﻼﻣﻲ، تهران،ایران.
3- ، دکترای ﻣﻬﻨﺪﺳﻲ ﻧﺴﺎجی،گروه مهندسی پلیمر و نساجی، دانشکده تهران جنوب، دانشگاه آزاد اﺳﻼﻣﻲ، تهران،ایران.
4- ، دکترای میکروبیولوژی ،گروه میکروب شناسی، دانشکده علوم پزشکی تهران، دانشگاه آزاد اﺳﻼﻣﻲ ، تهران،ایران.
5- ، دکترای میکروبیولوژی ،گروه میکروبیولوژی، دانشکده علوم پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی تهران ، تهران،ایران.
2- دکترای ﻣﻬﻨﺪﺳﻲ ﻧﺴﺎﺟﻲ ،گروه مهندسی نساجی، دانشکده فنی ﻋﻠﻮم و ﺗﺤﻘﻴﻘﺎت، دانشگاه آزاد اﺳﻼﻣﻲ، تهران،ایران.
3- ، دکترای ﻣﻬﻨﺪﺳﻲ ﻧﺴﺎجی،گروه مهندسی پلیمر و نساجی، دانشکده تهران جنوب، دانشگاه آزاد اﺳﻼﻣﻲ، تهران،ایران.
4- ، دکترای میکروبیولوژی ،گروه میکروب شناسی، دانشکده علوم پزشکی تهران، دانشگاه آزاد اﺳﻼﻣﻲ ، تهران،ایران.
5- ، دکترای میکروبیولوژی ،گروه میکروبیولوژی، دانشکده علوم پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی تهران ، تهران،ایران.
چکیده: (4040 مشاهده)
مقدمه: ﮐﺎﻫﺶ زﻣﺎن ﺑﻬﺒﻮد زخم‌های سوختگی یﮑﯽ از اهداف ﻣﻬﻢ علم ﭘﺰﺷﮑﯽ است. امروزه استفاده از ترکیبات طبیعی بی‌ضرر و با آثار جانبی کمتر در درمان، بیش‌ازپیش مدنظر قرار گرفته است. هدف این تحقیق، معرفی پانسمانی از صمغ کتیرا با توانایی رهایش دارو به‌صورت توأمان جهت مراقبت از زخم در شرایط مرطوب است.
مواد و روش‌ها: بخش غیرقابل‌حل در آب کتیرا به نام «باسورین» با این ویژگی که در تماس با آب، آب را جذب می‌کند و به‌صورت ژل درمی‌آید از آن جدا شد و نانوالیاف به روش الکتروریسی از آن تولید شد و به همراه پلیمر ثانویه به نام PEO تست شد. از داده‌های XRDدر دستگاه اشعۀ ایکس استفاده شد و ارتعاش پیوندها به روش مادون‌قرمز بررسی شد. برای مشاهدۀ ساختار شبکه‌ای لایۀ هیدروکلوئیدی از میکروسکوپ الکترونی روبشی استفاده شد. آثار ضدمیکروب با آزمون‌های کیفی و کمّی بررسی شد.
یافته‌ها: استفاده از نانوالیاف باسورین و پلیمر ثانویه (PEO) به همراه افلوکساسین با قطر nm 50 ± 135 روی زخم‌های سوختگی درجه‌دو با افزایش جذب ترشحات و آزاد کردن دارو از عفونت احتمالی زخم جلوگیری کرد و محیط مناسبی را برای ترمیم پوست فراهم کرد. با افزودن نانونقره به همراه دارو، خواص مهار باکتری نیز %90 بهبود یافت.
نتیجه‌گیری: می‌توان از گاز پنبه‌ای پوشش داده‌شده با نانوالیاف باسورین به همراه افلوکساسین، به‌عنوان گزینه‌ای مناسب در درمان سوختگی درجه‌دوِ سطحی استفاده کرد.
مواد و روش‌ها: بخش غیرقابل‌حل در آب کتیرا به نام «باسورین» با این ویژگی که در تماس با آب، آب را جذب می‌کند و به‌صورت ژل درمی‌آید از آن جدا شد و نانوالیاف به روش الکتروریسی از آن تولید شد و به همراه پلیمر ثانویه به نام PEO تست شد. از داده‌های XRDدر دستگاه اشعۀ ایکس استفاده شد و ارتعاش پیوندها به روش مادون‌قرمز بررسی شد. برای مشاهدۀ ساختار شبکه‌ای لایۀ هیدروکلوئیدی از میکروسکوپ الکترونی روبشی استفاده شد. آثار ضدمیکروب با آزمون‌های کیفی و کمّی بررسی شد.
یافته‌ها: استفاده از نانوالیاف باسورین و پلیمر ثانویه (PEO) به همراه افلوکساسین با قطر nm 50 ± 135 روی زخم‌های سوختگی درجه‌دو با افزایش جذب ترشحات و آزاد کردن دارو از عفونت احتمالی زخم جلوگیری کرد و محیط مناسبی را برای ترمیم پوست فراهم کرد. با افزودن نانونقره به همراه دارو، خواص مهار باکتری نیز %90 بهبود یافت.
نتیجه‌گیری: می‌توان از گاز پنبه‌ای پوشش داده‌شده با نانوالیاف باسورین به همراه افلوکساسین، به‌عنوان گزینه‌ای مناسب در درمان سوختگی درجه‌دوِ سطحی استفاده کرد.
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
گیاهان دارویی
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |