هدف: ﺳﻼﻣﺖ ﻣﻌﻨﻮی ﻣﺮاﻗﺒﻴﻦ بیماران ﺑﺎ ﺳﻼﻣﺖ بیماران کاملاً ﻣﺮﺗﺒﻂ است، اما ﻣﺮاﻗﺒﺖ ﻣﻌﻨﻮی در برنامه­‌های سلامت، کمتر ﻣﻮرد ﺗﻮﺟﻪ قرارﮔﺮﻓﺘﻪ اﺳﺖ. هدف مطالعه حاضر بررسی تأثیرآموزش خودمراقبتی معنوی بر بارمراقبتی مادران کودکان بستری دربخش­‌های مراقبت‌های ویژه جراحی قلب باز بیمارستان مدرس شهرتهران است.
مواد و روش ها: پژوهش حاضر یک مطالعه نیمه‌تجربی به صورت پیش‌آزمون و پس‌آزمون است که روی60 مادر دارای کودکان بستری در بیمارستان مدرس شهر تهران انجام شد. نمونه­‌ها به صورت تصادفی از بین مادرانی که رضایت خود را برای شرکت در پژوهش اعلام و رضایت‌نامه کتبی را امضاکردند انتخاب شدند و داده‌­ها با استفاده از پرسش‌نامه استاندارد بارمراقبتی زاریت و پرسش‌نامه اطلاعات جمعیت‌شناختی گردآوری شد. مادران قبل از برگزاری کلاس آموزشی، پرسش‌نامه را تکمیل کردند و سپس کلاس آموزشی خودمراقبتی معنوی با استفاده از وسایل کمک‌آموزشی به مدت چهار جلسه 45‌دقیقه‌ای و هفته‌ای دوبار برگزار شد. پس ازگذشت یک ماه مجدداً پرسش‌نامه‌ها توسط مادران تکمیل شد. داده‌ها در نسخه 24 نرم‌افزار SPSS وارد شدند و با استفاده از فراوانی و درصد فراوانی توصیف و با استفاده از آزمون تی­ زوجی تحلیل شدند.
یافته ها: نتایج مطالعه نشان داد که قبل از مداخله 72/3 درصد نمونه­‌ها دارای بار مراقبتی شدید و 24/5 درصد نیز دارای بار مراقبتی بسیار شدید بودند که بعد از مداخله این میزان کاهش و تنها 32/7 درصد دارای بار مراقبتی شدید بودند. همچنین میانگین و انحراف معیار نمره بار مراقبتی مادران بعد از مداخله آموزشی نسبت به قبل از مداخله به صورت محسوسی کاهش یافت (7/6±62/3 قبل از مداخله آموزشی، 3/8±42/1 بعد از مداخله آموزشی). علاوه بر این نتایج آزمون تی زوجی نشان داد که این تغییر از لحاظ آماری معنادار است (0/001≥P). 
نتیجه گیری: با توجه به تأثیر آموزش خودمراقبتی معنوی بر کاهش میزان بار مراقبتی مراقبین کودکان، طراحی و اجرای برنامه­‌های مناسب در راستای افزایش خودمراقبتی برای مراقبین به‌خصوص مادران کودکان دارای مشکلات قلبی و همچنین کادر درمانی و توجه بیشتر به آموزش مادران توصیه می‌شود.