آدرس ایمیل خود را وارد نمایید
ثبت
پیام خود را بنویسید
دوره 10، شماره 3 - ( 9-1399 )
جلد 10 شماره 3 صفحات 229-218 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Shahidi S, Ghasemi B, Shafizadeh A. The Effect of Mirror Therapy on the Gait of Patients with Subacute and Chronic Stroke. cmja 2020; 10 (3) :218-229
URL: http://cmja.arakmu.ac.ir/article-1-735-fa.html
URL: http://cmja.arakmu.ac.ir/article-1-735-fa.html
شهیدی شیما، قاسمی بهنام، شفیع زاده علی. اثربخشی تمرینات حرکتی با رویکرد آینه‌درمانی بر راه رفتن بیماران سکته مغزی تحت حاد و مزمن. فصلنامه طب مکمل. 1399; 10 (3) :218-229
شیما شهیدی1 
، بهنام قاسمی1 ، علی شفیع زاده 2
، بهنام قاسمی1 ، علی شفیع زاده 2
1- گروه تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشکده ادبیات و علوم انسانی، دانشگاه شهرکرد، شهرکرد، ایران.
2- گروه تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشکده ادبیات و علوم انسانی، دانشگاه شهرکرد، شهرکرد، ایران. ، shafizadeh_110@yahoo.com
2- گروه تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشکده ادبیات و علوم انسانی، دانشگاه شهرکرد، شهرکرد، ایران. ، shafizadeh_110@yahoo.com
چکیده: (2556 مشاهده)
مقدمه: سکته مغزی یک ضایعه طولانی‌مدت و از عوامل اصلی ناتوانی بزرگسالان است. اختلالات حرکتی، شایع‌ترین علائم بالینی سکته مغزی هستند که فعالیت‌های روزانه بیماران را مختل می‌کنند. در این راستا هدف پژوهش حاضر، مقایسه اثربخشی آینه‌درمانی بر راه رفتن بیماران مرحله تحت حاد و مزمن سکته مغزی بود.
مواد و روش ها: این مطالعه نیمه‌تجربی با طرح پیش‌آزمون و پس‌آزمون، در بین بیماران سکته مغزی تحت حاد و مزمن مراجعه‌کننده به کلینیک تبسم تهران انجام شد که از بین آن‌ها پانزده بیمار تحت حاد و پانزده بیمار مزمن به صورت هدفمند انتخاب و وارد پژوهش شدند. آزمودنی‌های دو گروه قبل و پس از هشت هفته تمرین، در آزمون ارزیابی و مداخله راه رفتن شرکت کردند. برنامه تمرین دو گروه مشابه و شامل هشت هفته، هر هفته دو جلسه و هرجلسه 90 دقیقه (شامل60 دقیقه تمرین معمول توان‌بخشی و 30 دقیقه تمرین با آینه) بود. داده‌ها توسط آزمون‌های تی وابسته، تی مستقل و تحلیل کوواریانس با نرم‌افزار spss نسخه 23 تحلیل شدند.
یافته ها: میانگین نمره راه رفتن گروه تحت حاد و گروه مزمن در پیش‌آزمون به ترتیب 20/70 و 22/46 بود و در پس‌آزمون به ترتیب به 14/10 و 20/46 کاهش یافت. پیش‌آزمون و پس‌آزمون راه رفتن در هر یک از گروه‌های تحت حاد (0/001=P) و مزمن (0/001=P) دارای تفاوت معنی‌داری بود. همچنین پس‌آزمون راه رفتن بین گروه تحت حاد و مزمن تفاوت معنی‌داری داشت (0/001=P)
نتیجه گیری: آینه‌درمانی در مرحله تحت حاد اثربخشی بیشتری بر راه رفتن نسبت به مرحله مزمن دارد. بنابراین توصیه می‌شود آینه‌درمانی در مرحله تحت حاد پس از سکته مغزی استفاده شود.
مواد و روش ها: این مطالعه نیمه‌تجربی با طرح پیش‌آزمون و پس‌آزمون، در بین بیماران سکته مغزی تحت حاد و مزمن مراجعه‌کننده به کلینیک تبسم تهران انجام شد که از بین آن‌ها پانزده بیمار تحت حاد و پانزده بیمار مزمن به صورت هدفمند انتخاب و وارد پژوهش شدند. آزمودنی‌های دو گروه قبل و پس از هشت هفته تمرین، در آزمون ارزیابی و مداخله راه رفتن شرکت کردند. برنامه تمرین دو گروه مشابه و شامل هشت هفته، هر هفته دو جلسه و هرجلسه 90 دقیقه (شامل60 دقیقه تمرین معمول توان‌بخشی و 30 دقیقه تمرین با آینه) بود. داده‌ها توسط آزمون‌های تی وابسته، تی مستقل و تحلیل کوواریانس با نرم‌افزار spss نسخه 23 تحلیل شدند.
یافته ها: میانگین نمره راه رفتن گروه تحت حاد و گروه مزمن در پیش‌آزمون به ترتیب 20/70 و 22/46 بود و در پس‌آزمون به ترتیب به 14/10 و 20/46 کاهش یافت. پیش‌آزمون و پس‌آزمون راه رفتن در هر یک از گروه‌های تحت حاد (0/001=P) و مزمن (0/001=P) دارای تفاوت معنی‌داری بود. همچنین پس‌آزمون راه رفتن بین گروه تحت حاد و مزمن تفاوت معنی‌داری داشت (0/001=P)
نتیجه گیری: آینه‌درمانی در مرحله تحت حاد اثربخشی بیشتری بر راه رفتن نسبت به مرحله مزمن دارد. بنابراین توصیه می‌شود آینه‌درمانی در مرحله تحت حاد پس از سکته مغزی استفاده شود.
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
سایر موارد
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
تماس با ما
مجله طب مکمل
اراک، سردشت، میدان بسیج، مجتمع دانشگاهی دانشگاه علوم پزشکی اراک، بال آبی، دفتر مجله طب مکمل
تلفن دفتر نشریه: 08634173524
ایمیل: journalcmjaarakmu.ac.ir
