هدف: افزایش سن با برخی تغییرات در ساختار و عملکرد کبد همراه است. افزایش رسوب کلاژن و نیز کاهش عملکرد میتوکندریای از جمله این تغییرات محسوب می‌شود؛ بنابراین هدف از تحقیق حاضر، تأثیر تمرین ورزشی و مصرف ویتامین C بر PGC-1α ،‌MFn1 و رسوب کلاژن موش‌های صحرایی سالمند بود.
روش ها: تحقیق حاضر از نوع تجربی با گروه کنترل بود. 25 موش صحرایی نر (نژاد ویستار) با گروه سنی 24 هفته‌ای (280-320 گرم) به صورت تصادفی در پنج گروه تقسیم شدند. گروه کنترل جوان، گروه سالمند‌+‌تمرین مقاومتی، گروه سالمند‌+ ویتامین C لیپوزومال، گروه سالمند‌+‌تمرین مقاومتی‌+‌ویتامین C لیپوزومال و گروه کنترل دوران سالمندی. گروه‌های دریافت‌کننده ویتامین C لیپوزومال؛ هر گروه روزانه ویتامین C لیپوزومال به صورت گاواژ بر اساس کیلوگرم وزن بدن (صد میلی‌گرم / کیلوگرم / روز) تجویز شد. از آزمون آنالیز واریانس یک‌طرفه برای بررسی تفاوت بین‌گروهی و از آزمون توکی برای مشخص کردن محل اختلاف گروه‌ها استفاده شد. تمامی بررسی‌ها در سطح 0/05≥α انجام شد.
یافته ها: یافته‌های این تحقیق نشان داد که سالمندی باعث کاهش معنادار بیان PGC-1α و MFn1 و افزایش رسوب کلاژن در بافت کبد موش‌های صحرایی سالمند شده است (0/001=P). در گروه تمرین مقاومتی به همراه مصرف ویتامین C افزایش معنادار بیان PGC-1α در مقایسه گروه کنترل سالمند مشاهده شد (0/001=P)، اما بر بیان MFn1 تغییر معناداری نداشت. همچنین در گروه تمرین مقاومتی در مقایسه گروه کنترل سالمند، گروه ویتامین C در مقایسه گروه کنترل سالمند و گروه تمرین مقاومتی به همراه مصرف ویتامین C در مقایسه گروه کنترل سالمند کاهش رسوب کلاژن گزارش شد (0/001=P). 
نتیجه گیری: تمرین مقاومتی به همراه مصرف ویتامین C در موش‌های صحرایی سالمند باعث کاهش رسوب کلاژن در بافت کبد و نیز افزایش بیان PGC-1α می‌شود.

واژه‌های کلیدی: PGC-1α، MFn1، تمرین مقاومتی، سالمندی، ویتامین C

متن کامل [PDF 12998 kb]   (913 دریافت) |   |   متن کامل (HTML)  (2698 مشاهده)