هدف: بادکش (DC) به طور گسترده‌ای برای کمک به بهبود عملکرد ورزشی استفاده می‌شود. هدف از این مطالعه بررسی تأثیر بادکش گرم بر قدرت، توان بی‌هوازی، عملکرد ذهنی و وضعیت خلق‌و‌خو در ورزشکاران بود.
روش ها: در یک طرح شبه‌تجربی متقاطع تصادفی‌شده متوازن، 12 ورزشکار مرد در دو جلسه جداگانه به آزمایشگاه مراجعه کردند. آن‌ها پس از اخذ رضایت‌نامه کتبی، به طور تصادفی 2 شرایط جداگانه (10 دقیقه DC یا عدم مداخله) را در 2 جلسه با فاصله یک هفته تجربه کردند. پس از هر مداخله، قدرت عضلانی (دینامومتر پشت و پا)، توان (آزمون وینگیت 30 ثانیه)، وضعیت خلق‌‌و‌خو (پرسش‌نامه POMS) و عملکرد ذهنی آن‌ها (آزمون برج لندن) اندازه‌گیری شد. داده‌ها با آزمون تی زوجی در سطح معناداری 0/05 مورد تجزیه‌و‌تحلیل قرار گرفتند.
یافته ها: در مقایسه با کنترل، بادکش به طور قابل توجهی میانگین توان را افزایش داد (t₁₁=-2/625 ،‌P=0/024)، اما تأثیر معنی‌داری بر قدرت عضلانی (t₁₁=1/106 ،P=0/293) و حداکثر توان (t₁₁=-1/389 ،P=0/192) نداشت. اعمال بادکش تأثیر معنی‌داری بر تنش، افسردگی، خشم، سرزندگی، سردرگمی، آرامش یا شادکامی افراد نداشت (P<0/05). در مقابل، کاهش معنی‌دار در خستگی ذهنی (t₁₁=2/209 ،P=0/049) و بهبودی معنی‌دار عملکرد شناختی (P=0/025، t₁₁=-2/602) پس از اعمال بادکش مشاهده شد.
نتیجه گیری: یافته‌های مطالعه حاضر نشان می‌دهد که بادکش می‌تواند موجب بهبود میانگین توان بی‌هوازی و عملکرد ذهنی و کاهش خستگی ورزشکاران شود.

واژه‌های کلیدی: بادکش‌درمانی، عملکرد جسمانی، خلق‌و‌خو، آزمون برج لندن

متن کامل [PDF 5627 kb]   (892 دریافت) |   |   متن کامل (HTML)  (4552 مشاهده)