مقدمه: در سراسر دنیا، شیوع دیابت نوع ۲ به سرعت در حال افزایش است. علیرغم درمان های متعددی که برای این بیماران وجود دارد هنوز این بیماران بخوبی کنترل نمی شوند. با توجه به بررسی مطالعات مشابه، اطلاعات ضد ونقیض در زمینه تاثیر دارچین در کاهش قند خون و هموگلوبین گلیکوزیله وجود دارد، لذا این مطالعه با هدف تاثیر دارچین بر هموگلوبین گلیکوزیله بیماران دیابتی نوع ۲ صورت گرفت.
مواد و روش ها: در این کارآزمایی بالینی، ۷۱ بیماردیابتی نوع ۲ با نمونه گیری آسان در مطالعه وارد شده و به صورت تصادفی ساده در دو گروه (۳۵ نفر دارچین و ۳۶ نفر دارونما ) قرار گرفتند. معیارهای ورود به مطالعه شامل عدم بارداری و شیردهی، HbA۱c بیشتر از ۷ و FBS بین ۱۴۰ تا ۲۵۰ و عدم استفاده از انسولین جهت درمان دیابت بود. به بیماران گروه مداخله علاوه بر درمان عادی روزانه یک گرم دارچین به مدت۶۰ روز و به گروه دارونما نیز به مدت مشابه دارونما(سلولز میکروکریستالین) داده شد. میزان هموگلوبین گلیکوزیله روز اول و دو ماه بعد اندازهگیری شد. پس از جمعآوری دادهها تجزیه و تحلیل با استفاده از نرم افزار SPSS وآزمون های کای اسکوئر، من ویتنی، t مستقل و t زوج انجام شد.
یافته ها: دو گروه از لحاظ مشخصات فردی، BMI ، HbA۱c و FBS تفاوت معنی داری نداشتند. میانگین سنی واحدهای پژوهش۹/۸± ۳/۵۴ سال بود میانگین و انحراف معیار HbA۱c قبل و بعد از مداخله در گروه دارچین به ترتیب (۷/۱±۹/۸، ۶/۱± ۹/۸) و در گروه دارونما(۴/۱±۴/۸، ۳/۱±۳/۸) بود. اختلاف معنی داری در میزان هموگلوبین گلیکوزیله بین دو گروه دارچین و دارونما در روز اول و ۶۰ روز بعد ازمداخله مشاهده نشد(۸۷۰/۰ = p ).
نتیجه گیری: در این مطالعه، با مصرف یک گرم دارچین به مدت ۶۰ روز هموگلوبین گلیکوزیله بیماران دیابتی نوع ۲ کاهش نیافت. اما پیشنهاد می شود مطالعات بیشتری با مقدار بالاتر دارچین و مدت مصرف طولانی تر انجام شود.