---

  مقدمه: اضطراب نوعی تشویش و نگرانی است که می‌تواند بر توانایی یادگیری، تصمیم‌گیری، عملکرد و اجرای دانشجویان رشته اتاق عمل طی دوران تحصیل و فراگیری مهارت‌ها مؤثر باشد. بر اساس مطالعات انجام­شده، طبّ فشاری از روش‌های غیردارویی مؤثّر بر کاهش اضطراب در افراد است . هدف این مطالعه بررسی تأثیر طبّ فشاری بر میزان اضطراب دانشجویان ورودی جدید رشته اتاق عمل در بدو ورود به محیط اتاق عمل و حضور در آن است.

  مواد و روش­ها: این پ‍‍‍ژوهش یک مطالعه نیمه­تجربی است که در آن ۶۰ نفر از دانشجویان ورودی جدید رشته اتاق عمل در بدو ورود به اتاق عمل و حضور در آن به طور تصادفی در دو گروه مداخله ۶ p و پلاسبو Thumb) ) قرار گرفتند. ابتدا دانشجویان پرسش­نامه اشپیل­برگر را تکمیل کردند. سپس در گروه طبّ فشاری نقطه ۶ p به صورت یک دقیقه فشار،۳۰ ثانیه استراحت و مجدّداً یک دقیقه فشار به وسیله پژوهشگر اول انجام شد. در گروه Thumb نیز نقطه ۶ p فقط با انگشت شست به وسیله پژوهشگر اول در همان مدت زمان، لمس شد. پس از آن نمونه­ها به مدت ۱۵ دقیقه وارد اتاق عمل شدند و ناظر عمل­ها بودند. سپس مجدّداً پرسش­نامه اشپیل­برگر در موردآن­ها تکمیل شد و در نهایت داده­ها با استفاده از نرم­افزار ۱۴ SPSS با آزمون­های آماری تی­تست و کای­اسکوئر مورد تجزیه تحلیل قرار­گرفت.

  یافته­ها: اضطراب آشکار (۰,۰۴= P ) و پنهان(۰.۰۳= P ) گروه مداخله ۶ p کاهش معنی­داری داشت ولی در گروه لمس با انگشت شست، اضطراب آشکار افزایش  (۰.۰۷= P )  ولی اضطراب پنهان  به  طور معنی­داری کاهش یافت    (۰.۰۴= P )

  نتیجه­گیری: به نظر می­رسد می­توان از طبّ فشاری جهت کاهش اضطراب دانشجویان رشته اتاق عمل قبل از ورود به محیط اتاق عمل استفاده کرد.

 

---

هدف: بادکش (DC) به طور گسترده‌ای برای کمک به بهبود عملکرد ورزشی استفاده می‌شود. هدف از این مطالعه بررسی تأثیر بادکش گرم بر قدرت، توان بی‌هوازی، عملکرد ذهنی و وضعیت خلق‌و‌خو در ورزشکاران بود.
روش ها: در یک طرح شبه‌تجربی متقاطع تصادفی‌شده متوازن، ۱۲ ورزشکار مرد در دو جلسه جداگانه به آزمایشگاه مراجعه کردند. آن‌ها پس از اخذ رضایت‌نامه کتبی، به طور تصادفی ۲ شرایط جداگانه (۱۰ دقیقه DC یا عدم مداخله) را در ۲ جلسه با فاصله یک هفته تجربه کردند. پس از هر مداخله، قدرت عضلانی (دینامومتر پشت و پا)، توان (آزمون وینگیت ۳۰ ثانیه)، وضعیت خلق‌‌و‌خو (پرسش‌نامه POMS) و عملکرد ذهنی آن‌ها (آزمون برج لندن) اندازه‌گیری شد. داده‌ها با آزمون تی زوجی در سطح معناداری ۰/۰۵ مورد تجزیه‌و‌تحلیل قرار گرفتند.
یافته ها: در مقایسه با کنترل، بادکش به طور قابل توجهی میانگین توان را افزایش داد (t_۱۱=-۲/۶۲۵ ،‌P=۰/۰۲۴)، اما تأثیر معنی‌داری بر قدرت عضلانی (t_۱۱=۱/۱۰۶ ،P=۰/۲۹۳) و حداکثر توان (t_۱۱=-۱/۳۸۹ ،P=۰/۱۹۲) نداشت. اعمال بادکش تأثیر معنی‌داری بر تنش، افسردگی، خشم، سرزندگی، سردرگمی، آرامش یا شادکامی افراد نداشت (P<۰/۰۵). در مقابل، کاهش معنی‌دار در خستگی ذهنی (t_۱۱=۲/۲۰۹ ،P=۰/۰۴۹) و بهبودی معنی‌دار عملکرد شناختی (P=۰/۰۲۵، t_۱۱=-۲/۶۰۲) پس از اعمال بادکش مشاهده شد.
نتیجه گیری: یافته‌های مطالعه حاضر نشان می‌دهد که بادکش می‌تواند موجب بهبود میانگین توان بی‌هوازی و عملکرد ذهنی و کاهش خستگی ورزشکاران شود.

---

اهداف صدمات تروماتیک مغزی یکی از دلایل اصلی مرگ‌و‌میر در بیماران جوان است. تروما باعث فعال شدن پاسخ‌های نرواینفلاماتوری می‌شود که نقش مهمی در شکسته شدن سد خونی مغزی و در‌ نتیجه ادم مغزی دارد. مطالعات مختلفی به اثر ضدالتهابی و توانایی عصاره کاهو در کاهش رادیکال‌های آزاد اکسیژن اشاره کرده‌اند؛ بنابراین انتظار می‌رود باعث بهبود پیامد‌های ناشی از تروما‌ شود. اثرات ضدالتهابی عصاره کاهو بر پیامدهای بیماران با ضایعات مغزی در این مطالعه بررسی شد. 
روش ها این پژوهش از نوع کارآزمایی بالینی تصادفی بود. بیمارانی که معیارهای ورود به مطالعه را داشتند. پس از اخذ رضایت‌نامه کتبی از همراه بیمار به ۲ گروه ۱۵ نفری آزمایش و کنترل تقسیم شدند. در گروه آزمایش ۲۵۰ گرم عصاره آبی کاهو روزانه ۲ بار به مدت ۷ روز تجویز شد. در گروه کنترل نیز دارونما تجویز می‌شد. برای همه بیماران فاکتورهای التهابی و متغیرهای وابسته به پیامد بیماران ثبت شد. اطلاعات به‌‌دست‌آمده در نرم‌افزار SPSS نسخه ۱۸ با آزمون‌های تی‌تست، آنالیز واریانس تکراری و کای اسکوئر تجزیه‌و‌تحلیل شد.
یافته ها بررسی‌ها نشان داد متغیرهای مطالعه‌شده در ۲ گروه در سطح خطای ۵ درصد تفاوت معناداری با هم نداشتند.
نتیجه گیری در این مطالعه، عصاره کاهو بر بهبود بیماران با ضایعات مغزی مؤثر نبود که می‌تواند به دلیل حجم نمونه کم، زمان کم مطالعه، شدت بدحالی بیماران و تأثیر عوامل مخدوش‌کننده‌ای نظیر اسیدوز و تفاوت روش کشت کاهو باشد.