مقدمه: دوران یائسگی با علائم و عوارضی همراه است که می‌تواند اثرات نامطلوبی بر کیفیت زندگی زنان یائسه بگذارد؛ بنابراین جهت کنترل علائم نامطلوب یائسگی و بهبود کیفیت زندگی زنان، مطالعه‌ای با هدف بررسی تأثیر گیاه شیرین‌بیان بر کیفیت زندگی زنان یائسه انجام شد.

مواد و روش‌ها: این مطالعه یک کارآزمایی بالینی تصادفی بود که از مهرماه تا اسفندماه سال ۱۳۹۳ در درمانگاه ارسطوی شهر اراک انجام شد. واحدهای پژوهش ۶۰  زن یائسه بودند که به روش آسان انتخاب شدند و پس از کسب رضایت‌نامه‌ی آگاهانه  به‌طور تصادفی در دو گروه ۳۰ نفره قرار گرفتند. گروه اول روزانه سه کپسول شیرین‌بیان (حاوی ۳۸۰ میلی‌گرم عصاره) را صبح، ظهر و شب به مدت یک ماه و گروه دوم دارونما را دریافت کردند. قبل و یک ماه پس از مداخله، کیفیت زندگی زنان با استفاده از پرسش‌نامه‌ی «کیفیت زندگی دوران یائسگی» بررسی شد. تجزیه‌وتحلیل داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار SPSS  نسخه‌ی ۱۶ و آزمون‌های آماری کای دو، آنالیز واریانس و من ویتنی انجام شد. 

نتایج: دو گروه از نظر ویژگی‌های جمعیت­شناختی همگون بودند. یافته‌های پژوهش نشان داد که قبل از مداخله، دو گروه در کیفیت زندگی کل (p=۰/۰۸۵) و ابعاد آن تفاوت آماری معنی‌داری را با هم نداشتند؛ اما یک ماه پس از مداخله در کیفیت زندگی کل (۰/۰۰۱ (p= و ابعاد وازوموتور(p=۰/۰۰۱)، روحی-اجتماعی (۰/۰۰۱ (p= و جسمی(۰/۰۰۱ (p=تفاوت آماری معنی‌دار مشاهده شد.

نتیجه‌گیری: با توجه به نتایج پژوهش به نظر می‌رسد مصرف شیرین‌بیان در ارتقاء کیفیت زندگی زنان یائسه مؤثر است.

مقدمه: مطالعات انجام‌شده بر روی مدل‌های حیوانی نشان‌دهنده‌ی تأثیر مثبت گیاه کرفس کوهی در موارد مختلف ازجمله درمان ناراحتی‌های گوارشی بوده است؛ اما تحقیقات در مورد تأثیر آن بر زخم‌های ­گوارشی در انسان انجام نشده و میزان تأثیر آن در این زمینه نامشخص است. این پژوهش با هدف «تعیین تأثیر گیاه کرفس کوهی بر میزان بهبودی بیماران مبتلا به زخم پپتیک» انجام شد.

مواد و روش­ها: پژوهش حاضر، یک کارآزمایی ­بالینی تصادفی است که در فاصله‌ی فروردین­ماه تا مهرماه سال ۱۳۹۴ در بیمارستان حضرت امیرالمؤمنین (ع) شهر اراک انجام شد. واحدهای پژوهش ۶۰ بیمار مبتلا به زخم پپتیک بودند که به روش آسان انتخاب شدند، از آن‌ها رضایت‌نامه‌ی کتبی گرفته شد و به‌طور تصادفی در یکی از دو گروه کنترل (مصرف داروهای تجویزی) و مداخله (مصرف داروها و پودر کرفس کوهی) قرار گرفتند. به هر دو گروه به‌طور یکسان آموزش‌های تغذیه­ای داده شد. یک ماه پس از مداخله از طریق آندوسکوپی پیگیرانه، درجه‌ی زخم ­پپتیک آن‌ها مشخص شد. در نهایت، داده­ها با استفاده از نرم‌افزارSPSS  نسخه‌ی ۱۶ و آزمون‌های آماری تی­ مستقل و آزمون دقیق فیشر مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.

یافته­ها: دو گروه از نظر ویژگی‌های جمعیت­شناختی همگون بودند. قبل از مداخله دو گروه از نظر درجه‌ی زخم پپتیک با یکدیگر تفاوت معناداری نداشتند (۰/۹۱p=)؛ اما یک ماه بعد از انجام مداخله در گروه کنترل بیشترین فراوانی در زخم درجه‌ی ۲ و ۳ و کمترین فراوانی در زخم درجه‌ی ۱ وجود داشت؛ در حالی که در گروه مداخله بیشترین فراوانی در زخم درجه‌ی ۱ و کمترین فراوانی در زخم درجه‌ی ۳ به بعد مشاهده شد. لذا آزمون دقیق فیشر بین دو گروه اختلاف آماری معناداری را نشان داد (۰/۰۰۸p=).

نتیجه‌گیری: با توجه به نتایج پژوهش به نظر می‌رسد می­توان توصیه کرد پودر کرفس کوهی همراه با داروهای مؤثر بر زخم‌های­ گوارشی در بیماران مبتلا به زخم پپتیک مصرف شود.

مقدمه: اختلالات لیپیدی از مهم‌ترین عواملی هستند که در ایجاد و پیشرفت ضایعات قلبی- عروقی نقش دارند. هدف از این مطالعه بررسی نقش و کاربرد اثر ترکیبی عسل و سرکه‌ی سیب بر چربی‌های خون بیماران مبتلا به هایپرلیپیدمی است.

روش‌ها: این مطالعه‌یک کارآزمایی بالینی است که در بیمارستان‌های آموزشی ولی عصر (عج) و امیرالمؤمنین (ع) شهرستان اراک انجام شد. نمونه‌های پژوهش ۳۰ نفر بودند. از همه‌ی آن‌ها رضایت‌نامه‌ی اخلاقی دریافت شد و به شیوه‌ی تک­گروهی قبل و بعد، تحت آزمون قرار گرفتند. ابتدا میزان چربی‌های خون (کلسترول، تری­گلیسیرید، LDL و  HDL) آن‌ها بررسی ‌شد. سپس، ۲ بار در روز در یک لیوان حاوی ۲۰۰ سی‌سی آب، یک قاشق غذاخوری عسل طبیعی و یک قاشق غذاخوری سرکه‌ی سیب به آن‌ها داده ‌شد. بعد از ۴ هفته سطح چربی خون آن‌ها مجدداً ارزیابی شد و با استفاده از نرم‌افزار SPSS نسخه‌ی ۲۰ مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.

یافته‌ها: نتایج آزمون تی زوجی نشان داد که بعد از مداخله، میانگین و انحراف معیار تری­گلیسرید قبل و بعد، به­ترتیب ۴۲/۹±۱۶۴/۵۶ و ۷۹/۸±۳۱۴/۱۳ بود، میانگین و انحراف معیار کلسترول قبل و بعد، به­ترتیب ۵۸/۱۳± ۲۵۶/۸و ۳۱/۲۶±۱۳۷/۷بود و میانگین و انحراف معیار کلسترول LDL قبل و بعد، به­ترتیب ۴۸/۶±۱۸۵/۴و ۲۵/۰۷±۱۲۰/۴۳ بود که در هر سه مورد، کاهش معناداری را بعد از مداخله نشان می‌دهد؛ ولی میانگین HDL قبل ۱۰/۶± ۴۳/۳۰و میانگین بعد آن ۱۶/۱±۶۴/۰۳بود که نشان‌دهنده‌ی افزایش معنادار آن بعد از مداخله است (۰/۰۰۱p=).

نتیجه‌گیری: به نظر می‌رسد که اثر ترکیبی عسل و سرکه‌ی سیب، نقش بسیار مؤثری در کاهش چربی‌های مضر و افزایش چربی خوب در بیماران مبتلا به چربی خون بالا دارد.