پیام خود را بنویسید

جستجو در مقالات منتشر شده


۵ نتیجه برای اینترلوکین

دکتر سعیده دارابی، دکتر امین حسنوند، دکتر عزیزاله نورالهی،
دوره ۶، شماره ۱ - ( ۳-۱۳۹۵ )
چکیده

مقدمه: مشخص شده است که سطح سیتوکین­های التهابی مانند پروتئین التهابی C، اینترلوکین -۶ و فاکتور نکروز توموری آلفا در موش‌های دیابتی افزایش می‌یابد. مطالعه‌ی حاضر به بررسی اثرات گیاهان داروئی عصاره‌ی سیر، عصاره‌ی برگ گزنه و عصاره‌ی زیتون بر روی فاکتورهای التهابی پروتئین التهابی C، اینترلوکین -۶ و فاکتور نکروز توموری آلفا می‌پردازد.

روش کار: القاء دیابت به رت­های ویستار نر، به روش تزریق تک‌دوز استرپتوزوتوسین (۶۰ میلی‌گرم / کیلوگرم) انجام شد. تجویز عصاره‌ی سیر و برگ گزنه و عصاره‌ی زیتون از روز اول بعد از القاء دیابت، به مدت ۳ هفته انجام شد. در این مطالعه، حیوانات به ۵ گروه تقسیم شدند؛ گروه اول: گروه کنترل، گروه دوم: گروه دیابتی، گروه سوم: رت­های دیابتی + عصاره‌ی سیر (۵۰ میلی‌گرم / کیلوگرم)، گروه چهارم: رت­های دیابتی + عصاره‌ی برگ گزنه (۳۰ میلی‌گرم / کیلوگرم) و گروه پنجم: رت­های دیابتی + عصاره‌ی زیتون (۳۰ میلی‌گرم / کیلوگرم). پس از ۲۱ روز، سطح سرمی فاکتورهای التهابی مورد نظر با استفاده از کیت‌های الیزا اندازه‌گیری شد.

یافته‌ها: نتایج، نشان داد که سطح سرمی پروتئین التهابی C و اینترلوکین -۶ و فاکتور نکروز توموری آلفا در گروه‌های دیابتی که تحت تأثیر عصاره‌ی سیر، عصاره‌ی برگ گزنه و عصاره‌ی زیتون قرار داشتند پس از مصرف عصاره‌های گیاهان دارویی نسبت به گروه دیابتی (گروه دوم) که تحت تأثیر هیچ درمانی قرار نداشتند، تغییر معنی‌داری داشت (۰/۰۰۱>p).

نتیجه‌گیری: نتایج، نشان داد که تجویز عصاره‌های سیر، برگ گزنه و زیتون می‌تواند باعث کاهش سطح سرمی سیتوکین­های التهابی از قبیل پروتئین التهابی C، اینترلوکین -۶ و فاکتور نکروز توموری آلفا در رت­های دیابتی شود.


کریم صالح زاده، الهه افسری، یوسف صابری،
دوره ۸، شماره ۲ - ( ۶-۱۳۹۷ )
چکیده

مقدمه: استرس ناشی از تمرینات، مقدار تولید سایتوکاین­ها را تغییر می­‌دهد. کیوتن (Q۱۰) یکی از مکمّل‌های تأثیرگذار خوراکی است که برای کاهش صدمات التهابی- اکسایشی تجویز می‌شود. هدف پژوهش حاضر، تعیین تأثیر مکمّل­دهی کیوتن و ریکاوری در آب بر سطوح سرمی اینترلوکین شش و یک بتا در دختران فعال متعاقب تمرینات برون‌‌گراست.
 مواد و روش­ها: در این مطالعۀ نیمه‌تجربی، ۳۲ دانشجوی دختر فعال با دامنۀ سنّی ۱۹ تا ۲۱ سال شرکت کردند. نمونه‌ها به‌روش در دسترس انتخاب شدند. از همۀ آنان رضایت‌نامۀ کتبی گرفته شد و به‌طور تصادفی به ۴ گروه ۸ نفری دارونما، تمرین + ریکاوری، تمرین + کیوتن، و تمرین + ریکاوری + کیوتن تقسیم شدند. پروتکل تمرینات برون‌گرا ۳ هفته، هفته‌ای ۳ روز و هر جلسه ۶۰ دقیقه بود. از نمونه‌ها در ۳ نوبتِ پیش‌آزمون، بعد از تمرین برون‌گرا و بعد از ریکاوری خون‌گیری شد.
یافته­ها: مصرف مکمّل کیوتن و ریکاوری در آب متعاقب تمرینات برون‌گرا تفاوت معناداری را در سطوح سرمی اینترلوکین ۶ در گروه­های تمرین + ریکاوری، تمرین + کیوتن، و تمرین + ریکاوری + کیوتن نسبت به گروه دارونما ایجاد کرد (%۳۵p=)؛ ولی تغییر معناداری در سطح سرمی اینترلوکین یک بتا در گروه­های تمرین + ریکاوری، تمرین + کیوتن، و تمرین + ریکاوری + کیوتن نسبت به گروه دارونما مشاهده نشد (۰/۳۴۹p=).
نتیجه‌گیری: مکمّل‌سازی کیوتن با برنامۀ تمرینی فزایندۀ برون‌گرا آثار سودمندی در فاکتور التهابی اینترلوکین ۶ دارد؛ بنابراین مصرف این مکمّل با ویژگی آنتی‌اکسیدانی، به‌عنوان یک راهکار غیردارویی در کمک به کوفتگی عضلانی در افراد فعال توصیه می­شود.

فاطمه تحویلی، مژگان احمدی،
دوره ۱۰، شماره ۲ - ( ۶-۱۳۹۹ )
چکیده

مقدمه: گزارش شده است که علائم پاتولوژیک بیماری آلزایمر و انحطاط سلول‌های عصبی موجب گسترش التهاب در این بیماران می‌شود. هدف از این پژوهش، بررسی اثر تمرین استقامتی به همراه مصرف عصاره زعفران بر سطوح پلاسمایی اینترلوکین ۱۷ و ۱۸ موش‌های آلزایمری با تری متیل تین کلرید بود. 
مواد و روش ها: در این تحقیق تجربی، ۳۲ سر موش صحرایی نر نژاد اسپراگودوالی با وزن ۱۸۰±۲۰ گرم انتخاب و پس از القای آلزایمر (با استفاده از تزریق درون‌صفاقی k‏g/mg  ۸۰ میلی‌گرم تری متیل تین کلرید) به طور تصادفی در چهار گروه کنترل، تمرین، عصاره زعفران و عصاره زعفران + تمرین قرار گرفتند. عصاره زعفران با دُز kg/mg ۲۵ طی هشت هفته روزانه به صورت درون‌صفاقی تزریق شد. برنامه تمرین استقامتی شامل دویدن فزاینده روی دستگاه نوارگردان بدون شیب با سرعت ۱۵ تا ۲۰ متر در دقیقه و مدت ۱۵ تا ۳۰ دقیقه در هر جلسه و سه جلسه در هفته به مدت هشت هفته اجرا شد. داده‌ها با استفاده از آزمون تحلیل واریانس دو‌طرفه در سطح معنی‌داری P<۰/۰۵ تجزیه و تحلیل شد. 
یافته ها: نتایج نشان داد تمرین (۰/۱۰=P)، مصرف زعفران (۰/۰۷=P) و تعامل تمرین و مصرف زعفران (۰/۰۶=P) اثر معنی‌داری بر اینترلوکین ۱۷ موش‌های صحرایی ندارد. همچنین تمرین (۰/۶۸=P)، مصرف زعفران (۰/۸۴=P) و تعامل تمرین و زعفران (۰/۵۷=P) اثر معنی‌داری بر اینترلوکین ۱۸ موش‌های صحرایی نداشت.
نتیجه گیری: با توجه به نتایج، به نظر می‌رسد تمرینات ورزشی و عصاره زعفران بر سطوح پلاسمایی اینترلوکین ۱۷ و ۱۸ در موش‌های صحرایی مبتلا به آلزایمر تأثیر ندارد. 

آزاده نادری، عباس صارمی، دکتر محمد رضا آفرینش خاکی،
دوره ۱۴، شماره ۱ - ( ۲-۱۴۰۳ )
چکیده

مقدمه: آلزایمر یکی از فراگیرترین بیماری‌های زوال عقل است. ورزش در کنار مواد آنتی اکسیدان می‌تواند از روند پیشرفت این عارضه جلوگیری نماید. لذا هدف این مطالعه بررسی تأثیر ۱۲ هفته تمرین  استقامتی همراه با دریافت سماق بر سطح سرمی نیتریک اکساید و اینترلوکین یک بتا در موش‌های نر آلزایمری بود.
روش کار: در این مطالعه تجربی، ۳۵ سر موش نر ویستار به‌ طور تصادفی به ۵ گروه تقسیم شدند (کنترل سالم، آلزایمری شده، آلزایمری شده با ورزش استقامتی، آلزایمری شده با دریافت سماق، آلزایمری شده با ورزش استقامتی و دریافت سماق). جهت القای آلزایمر، ۸ میلی‌گرم، تری متیل تین کلراید تزریق شد. از پودر سماق با نسبت ۱۰ درصد استفاده شد. تمرینات استقامتی شنا در آب، ۵ روز در هفته و مدت ۱۵ الی ۶۰ دقیقه در هر جلسه بود. ۴۸ ساعت بعد از آخرین جلسه تمرین سطوح سرمی اینترلوکین یک بتا و نیتریک‌اکساید به روش الایزا اندازه‌گیری شد. داده‌ها توسط آزمون‌ آنوای یک‌سویه و دانت در سطح معنی‌داری ۰/۰۵>P  تحلیل شدند.
یافته‌ها: سطح اینترلوکین یک بتا در گروه سماق + تمرین استقامتی نسبت به سایر گروه‌ها کمتر و مقادیر نیتریک اکساید در گروه سماق و تمرین استقامتی به طور معنی‌داری بیشتر از گروه آلزایمری بود (۰/۰۰۱=P). هر چند، مقدار نیتریک اکساید در گروه سماق همراه با تمرین استقامتی تفاوت معنی‌داری با گروه سالم نداشت(P<۰/۰۵).
نتیجه‌گیری: نتایج پیشنهاد می‌کند که ورزش استقامتی و دریافت سماق با بهبود عوامل التهابی همراه است و ترکیب این دو مداخله منجر به مضاعف شدن بهبودی می‌گردد.
 
اقا امید محمددوست، خانم فاطمه شب خیز، اقا علی اکبرنژاد قره لو،
دوره ۱۴، شماره ۳ - ( ۹-۱۴۰۳ )
چکیده

مقدمه: عدم تحرک بدنی با التهاب سیستمیک و افزایش خطر ابتلا به بیماری های مزمن مرتبط است، لذا هدف پژوهش، بررسی تاثیر تعاملی شش هفته تمرین TRX و مصرف خوراکی عصاره آبی برگ درخت انبه بر اینترلوکین-۱ بتا و شاخص­های آنترپرومتریکی دانشجویان پسر دارای اضافه­وزن و چاق غیرفعال بود.
روش کار: در این پژوهش نیمه تجربی، ۴۸ دانشجوی پسر دارای اضافه وزن و چاق غیرفعال با دامنه سنی ۲۵-۲۰ سال به صورت هدفمند انتخاب و در چهار گروه ۱۲ نفره: کنترل، عصاره، تمرین و تمرین+ عصاره به روش تصادفی تقسیم بندی شدند. شش هفته(سه جلسه در هفته) به انجام تمرین TRX و مصرف روزانه ۲ بار کپسول ۵۰۰ میلی گرمی حاوی عصاره برگ انبه قبل از صرف نهار و شام پرداختند. نمونه گیری خونی، ۲۴ ساعت قبل و ۴۸ ساعت متعاقب آخرین جلسه تمرین دریافت شد. سطح سرمی اینترلوکین-۱ بتا به روش الیزا با استفاده از کیت انسانی اندازه گیری شد. داده ها با آزمون تی وابسته و تحلیل واریانس یکراهه و سطح معناداری کمتر از ۰/۰۵ در نرم افزار SPSS-۲۵ تحلیل شدند.
یافته ها: تفاوت معناداری در سطوح اینترلوکین-۱ بتا، گروه­های تمرین، تمرین+ عصاره و عصاره نسبت به پیش آزمون مشاهده شد(p=۰,۰۰۱). اختلاف پیش و پس آزمون گروه­ها با استفاده از تحلیل واریانس یکراهه بر روی وزن، درصد چربی، شاخص توده بدنی و سطوح اینترلوکین-۱ بتا در بین گروه­های پژوهش تفاوت معناداری نشان داد(۰۵/۰>p بین گروهی).
نتیجه گیری: شش هفته تمرین TRX و مصرف عصاره برگ انبه، ممکن است در کاهش وزن، درصد چربی، شاخص توده بدنی و سطوح سرمی اینترلوکین-۱ بتا تاثیر مثبت داشته باشد. از طرفی احتمالاً یکی از راه های کنترل التهاب، انجام تمرین TRXبه همراه عصاره برگ انبه است.
 


صفحه ۱ از ۱     

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به مجله طب مکمل می باشد.

طراحی و برنامه نویسی : یکتاوب افزار شرق

© 2025 CC BY-NC 4.0 | Complementary Medicine Journal

Designed & Developed by : Yektaweb