سجاد میرزایی، کاروان بکماز، عزیز رسولی، افضل شمسی،
دوره ۱۲، شماره ۲ - ( ۶-۱۴۰۱ )
چکیده
هدف: پرستاران در دوره شیوع کووید-۱۹ مشکلات روان‌شناختی زیادی را تجربه می‌‌‌کنند. با‌توجه‌به اینکه معنویت به‌عنوان یک پایگاه مستحکم می‌‌‌تواند عامل قوی در کنترل شرایط پرتنش باشد، این مطالعه با هدف تأثیر آموزش خودمراقبتی معنوی بر تابآوری پرستاران شاغل در بخشهای مراقبتهای ویژه مواجه با بیماران مبتلا به کووید-۱۹ بیمارستان ضیائیان تهران انجام شد.
روش ها: این مطالعه از نوع تجربی، روی ۶۴ نفر از پرستاران شاغل در بخشهای مراقبتهای ویژه کووید-۱۹ بیمارستان ضیائیان تهران در سال ۱۴۰۰ انجام شد. نمونه‌‌‌ها در ابتدا به شیوه تمام‌شماری انتخاب و سپس با تخصیص غیرتصادفی (بر‌اساس پرتاب سکه)، بعد از اخذ رضایت‌نامه کتبی آگاهانه از هر ۲ گروه آزمایش (۳۲ نفر) و کنترل (۳۲ نفر) انجام شد. گروه آزمایش برنامه آموزشی مبتنی بر خود‌مراقبت معنوی را در ۶ جلسه ۴۵ دقیقه‌‌‌ای به‌صورت ۱ روز در میان دریافت کردند. داده‌‌‌ها با استفاده از پرسش‌نامه جمعیت‌شناختی و تابآوری جمع‌‌‌آوری و در نرم‌‌‌افزار SPSS نسخه ۲۵ وارد، سپس با استفاده از آزمون‌‌‌های آماری تی‌‌‌مستقل، تی‌‌‌زوجی و کای‌‌‌دو در سطح معناداری ۰۰۰۱/P<۰ تجزیه‌‌‌وتحلیل شد.
یافته ها: میزان تابآوری قبل و بعد از آزمایش در گروه آزمایش و کنترل به‌ترتیب ۵/۲۸±۴۸/۰، ۶/۰۵±۴۶/۴۴ بود که ازنظر آماری اختلاف معناداری نداشت (۰/۲۹۷=P)، ولی بعد از آزمایش میانگین تابآوری به‌ترتیب ۳/۳۵±۷۴/۶۵، ۶/۴۹±۴۹/۳۸ بود که ازنظر آماری اختلاف معناداری داشت (۰/۰۰۰۱>P).
نتیجه گیری: با‌توجه‌به نتایج به‌دست‌آمده، پیشنهاد می‌‌‌شود زمینه‌‌‌های لازم شرکت در فعالیت‌‌‌های معنوی برای پرستاران فراهم شود که این مورد می‌‌‌تواند در بهبود وضعیت روان‌شناختی پرستاران مؤثر عمل کرده و خدمات بهتری به بیماران عرضه کند.
