---

  مقدمه: اضطراب امتحان مشکل شایعی در میان دانشجویان و دانش­آموزان است. به کار بردن آوای موسیقی، به عنوان یکی از راهبردهای مقابله با اضطراب می­تواند باعث پیشرفت و بهبود عملکرد تحصیلی دانشجویان شود. این مطالعه با هدف مقایسه تأثیر آوای قرآن و موسیقی بر اضطراب امتحان دانشجویان انجام شده است.

  مواد و روش­ها: در یک مطالعه نیمه­تجربی با طرح دو گروهی و با روش پیش­آزمون و پس­آزمون، ۶۰ نفر دانشجوی نیمسال اول دانشکده پیراپزشکی بوشهر در سال ۱۳۹۱ مورد مطالعه قرار گرفتند. با روش سرشماری و به شیوه تصادفی ساده، دانشجویان به دو گروه مساوی «قرآن و موسیقی» تقسیم شدند. آزمودنی­های گروه قرآن، آیه ­ الکرسی را با ترتیل منشاوی و آزمودنی­های گروه موسیقی، «موسیقی ملایم بی­کلام از مجموعه سکرت گاردین» را با نوازدگی رلف­لولند گوش دادند. مدت زمان گوش دادن هر دو گروه ۱۵ دقیقه از طریق اسپیکر و به صورت هم­زمان بود. هر دو گروه، پیش از آزمون و پس از آن پرسش­نامه «حالت» اشپیل­برگر را تکمیل کردند. نتایج به دست به وسیله تی زوجی و تی مستقل و نرم­افزار spss محاسبه گردید.

  یافته­ها: میانگین اضطراب امتحان، پس از مداخله در گروه قرآن کریم و موسیقی به ترتیب (۴۱/۳ ± ۲۷/۳۵) و (۵۰/۶ ± ۶۷/۴۳) به دست آمد که این اختلاف از لحاظ آماری معنادار بود( ۰۵/۰ > P ). مقایسه بین گروهی نشان داد در گروه قرآن کریم، اضطراب امتحان نسبت به گروه موسیقی کاهش قابل توجّهی داشته است و از نظر آماری این تفاوت معنادار بود ( ۰۵/۰ > P ).

نتیجه­گیری: گوش دادن به آوای موسیقی مانند آوای قرآن کریم، قبل از امتحان، شیوه مؤثری برای کاهش اضطراب امتحان دانشجویان است . ولی آوای قرآن کریم در کاهش اضطراب امتحان مؤثرتر از آوای موسیقی است.

---

مقدمه: مشکلات خواب در بیماران، اهمیت بسیاری دارد؛ بنابراین نیاز به روشی برای رفع این مشکل احساس می‌شود. هدف این مطالعه، مقایسه‌ی تأثیر رایحه‌درمانی با اسانس اسطوخودوس و موسیقی‌درمانی بر کیفیت خواب بیماران مبتلا به سوختگی است.

مواد و روش‌ها: این مطالعه‌یک کارآزمایی بالینی است که بر روی ۴۸ بیمار مبتلا به سوختگی بستری در بیمارستان شهدای محراب یزد، از پایان آبان­ماه ۱۳۹۲ تا پایان فروردین‌ماه ۱۳۹۳ انجام شد. نمونه‌ها به‌صورت تصادفی ساده در ۲ گروه و به مدت ۲۰ دقیقه در ۳ شب، تحت مداخله‌ی رایحه‌درمانی و موسیقی‌درمانی قرار گرفتند. ابزار جمع‌آوری داده‌ها مشتمل بر پرسش‌نامه‌ی اطلاعات دموگرافیک و مقیاس تطابق دیداری بود. تجزیه و تحلیل داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار SPSS نسخه‌ی ۱۸ انجام شد.

یافته‌ها: بین میانگین نمرات کیفیت خواب نمونه‌ها در گروه موسیقی‌درمانی، قبل و بعد از مداخله، تفاوت معناداری مشاهده شد (۰/۰۰۵p=)؛ اما در گروه رایحه‌درمانی چنین تفاوتی وجود نداشت(۰/۱۷p=). همچنین، بین میانگین نمرات کیفیت خواب نمونه‌ها در هر دو روش مداخله‌ای، قبل و بعد از مداخله، تفاوت معناداری مشاهده نشد؛ درحالی‌که تغییر نمرات کیفیت خواب، قبل و بعد از مداخله، در گروه موسیقی‌درمانی بیشتر از گروه رایحه‌درمانی بود؛ اما این تغییر نمرات، معنادار نبود (۰/۴۰p=).

 نتیجه‌گیری: با توجه به عدم تأثیر مداخله‌ی ۲۰ دقیقه‌ای موسیقی‌درمانی و رایحه‌درمانی بر کیفیت خواب بیماران، پیشنهاد می‌شود دفعات و طول مدت جلسات مداخله افزایش یابد و خانواده‌ی مددجویان نیز در اجرای مداخله‌ها شرکت داده شوند تا بتوان به نتایج مطلوب‌تری دست یافت.

---

اهداف: ارزیابی و مدیریت درد در بیمارانی که زیر دستگاه تنفس مصنوعی بوده و در بخش‌های مراقبت ویژه بستری‌اند، دشوار بوده و به تأخیر می‌افتد و این امر کمتر مورد توجه پزشکان و پرستاران قرار می‌گیرد. هدف از مطالعه حاضر تعیین تأثیر موسیقی کلاسیک بر معیارهای فیزیولوژیک، مشاهده‌ای و رفتاری درد در بیماران غیرهوشیار بستری در بخش مراقبت‌های ویژه است.
روش ها: مطالعه حاضر یک مطالعه نیمه‌تجربی بود که در آن سی نفر از بیماران غیرهوشیار بستری در بخش مراقبت‌های ویژه بیمارستان شهدای هفتم تیر شهر تهران در سال ۱۳۹۸ به روش نمونه‌گیری در دسترس در دو گروه آزمایش وکنترل شرکت کردند. جهت شرکت بیماران در مطالعه، از همراهان آن‌ها رضایت‌نامه کتبی اخذ شد. ‌ابزار گردآوری اطلاعات، پرسش‌نامه مشخصات جمعیت‌شناختی و معیارهای فیزیولوژیک، مقیاس مشاهده‌ای درد (COPT) و مقیاس رفتاری درد (BPC) بود. جهت تجزیه و تحلیل اطلاعات از نرم‌افزار SPSS نسخه ۲۲ و آزمون‌های آماری توصیفی و استنباطی استفاده شد.
یافته ها: میانگین±انحراف‌معیار ‌سنی‌ بیماران در دو گروه آزمایش و کنترل به ترتیب ۱۴/۰۱±۴۰/۳۳ و ۱۵/۷۰±۴۶/۰۰ بود. مقایسه میانگین±انحراف‌معیار معیارهای فیزیولوژیک قبل و بعد از مطالعه نشان داد که تفاوت آماری معناداری در معیارهای فیزیولوژیک به جز مقیاس هوشیاری گلاسکو، در دو گروه آزمایش و کنترل وجود نداشت (۰/۰۵>P).
نتیجه گیری: به نظر می‌رسد از موسیقی کلاسیک می‌توان در کاهش مقیاس مشاهده‌ای و رفتاری درد بیماران غیرهوشیار بستری در بخش مراقبت‌های ویژه استفاده کرد. به منظور تأیید تأثیر موسیقی کلاسیک بر معیارهای فیزیولوژیک، انجام مطالعات وسیع‌تر و تکمیلی‌تر توصیه می‌شود.

---

هدف: امروزه استفاده از موسیقی‌درمانی در درمان بیماری‌های مزمن، از‌جمله سرطان کاربرد دارد. هدف این مطالعه بررسی تأثیر موسیقی‌درمانی بر کیفیت زندگی بیماران مبتلا به سرطان معده مراجعه‌کننده به بیمارستان منتخب وابسته به دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی اردبیل در سال ۱۳۹۹ بود. 
روش ها: این پژوهش یک مطالعه تجربی است که روی ۷۴ نفر از بیماران مبتلا به سرطان معده بیمارستان امام خمینی (ره) شهر اردبیل بر اساس رضایت کتبی آگاهانه انجام شد. نمونه‌ها به صورت تصادفی ساده در دو گروه و به مدت سی دقیقه در پنج روز تحت آزمایش موسیقی‌درمانی قرار گرفتند. داده‌ها از طریق دو پرسش‌نامه اطلاعات جمعیت‍شناختی و کیفیت زندگی ۳۶-SF جمع‌آوری و با استفاده از آزمون تی مستقل و تی زوجی با نرم‌افزار SPSS نسخه ۲۲ و در سطح معناداری ۰/۰۵ تجزیه و تحلیل شد.
یافته ها: میانگین و انحراف معیار سن در گروه کنترل ۱۴/۰۰±۵۳/۳۸ و در گروه آزمایش ۱۱/۹۵±۵۳/۸۶ بود. بین میانگین نمرات کیفیت زندگی نمونه‌ها در گروه موسیقی‌درمانی قبل۱۷/۶۶±۳۵/۴۱ و بعد از آزمایش ۱۴/۳۵±۵۳/۵۱ ارتباط معنادار بود ((P<۰/۰۰۱. ابعاد جسمانی با میانگین و انحراف معیار ۱۴/۴۱±۵۳/۷۸ (۰/۰۰۱=P)، روانی۱۷/۳۱±۴۴/۸۸ (۰/۰۰۱=P) و اجتماعی ۱۷/۹۶±۴۸/۰۴ (۰/۰۰۳=P) گروه آزمایش نسبت به گروه کنترل در پرسش‌نامه ابزار نظرسنجی فرم کوتاه ۳۶ موردی به شکل معناداری افزایش یافته بود.
نتیجه گیری: با توجه به نتایج مطالعه، استفاده از موسیقی‌درمانی به عنوان روش غیر‌دارویی در کنار سایر آزمایشات درمانی می‌تواند بر ابعاد کیفیت زندگی بیماران تأثیرگذار باشد؛ بنابراین پیشنهاد می‌شود مراکز بهداشتی و درمانی از این روش درجهت ارتقای کیفیت زندگی بیماران سرطانی استفاده کنند.