مقدمه: با بستری‌شدن نوزاد نارس بلافاصله پس از تولد، مادران سطح بالایی از اضطراب را تجربه می‌کنند. یکی از مهم‌ترین مداخلات غیردارویی برای کنترل اضطراب، ماساژ است. هدف این مطالعه بررسی تأثیر ماساژ بر اضطراب در مادران دارای نوزاد نارس بود.
مواد و روش ها: در این مطالعه تجربی، نمونه‌گیری به روش آسان و تخصیص نمونه‌ها در دو گروه آزمایش (ماساژ پشت) و کنترل، به طور تصادفی انجام شد. پس از اخذ رضایت‌نامه، از مادران دارای نوزاد نارس، نمونه‌ها آگاهانه براساس معیارهای ورود به مطالعه انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده‌ها شامل دو بخش مشخصات جمعیت‌شناختی و پرسش‌نامه استاندارد اضطراب بدنی، شناختی و رفتاری بود. تجزیه و تحلیل داده‌ها با استفاده از آزمون‌های آمار توصیفی (میانگین و انحراف معیار) و آمار استنباطی (آزمون‌های مجذور کای، تی مستقل، تی زوج، فیشر و آنالیز کوواریانس) و با کمک نسخه ۱۳ نرم‌افزار SPSS انجام شد.
یافته ها: یافته‌های مطالعه نشان داد قبل و بعد از مطالعه، بین میانگین مؤلفه‌های اضطراب بدنی، شناختی و رفتاری مادران دارای نوزاد نارس، در گروه آزمایش تفاوت معنادار آماری وجود دارد (P<۰/۰۵). همچنین بین میانگین اضطراب گروه آزمایش و کنترل بعد از مداخله تفاوت معنادار آماری وجود دارد (P<۰/۰۵) .
نتیجه گیری: نتایج به‌دست‌آمده نشان داد ﻣﺎﺳﺎژ پشت، ﺑﺮ ﮐﺎهش میانگین مؤلفه‌های بدنی، شناختی و رفتاری اﺿﻄﺮاب ﻣﺆﺛﺮ است؛ بنابراین می توان از این روش برای کاهش اضطراب در مادران دارای نوزاد نارس استفاده کرد.
