دوره 9، شماره 2 - ( 6-1398 )                   جلد 9 شماره 2 صفحات 3717-3707 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print

تأثیر ژل آ لوئه ورا بر تسکین خارش بیماران تحت همودیالیز
اعظم ملک حسینی*1 ، مریم سعیدی2 ، زینب علیزاده3 ، سینا عبدی3 ، سیاوش عبدی4 ، ناصر سعیدی5
1- گروه پرستاری ،دانشکدۀ علوم پزشکی خمین، خمین، ایران. ، malekhoseni.aram@gmail.com
2- گروه پرستاری ،دانشکدۀ علوم پزشکی ساوه، ساوه ، ایران.
3- گروه پرستاری،دانشکدۀ پرستاری و مامایی تهران، تهران، ایران.
4- دانشجوی پزشکی، گروه پزشکی ،دانشکدۀ پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی اراک، اراک، ایران.
5- گروه پزشکی، دانشکدۀ پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی اراک، اراک، ایران.
چکیده:   (7666 مشاهده)

مقدمه: خارش یکی از شایع‌ترین مشکلات بیماران مبتلا به نارسایی کلیوی است. شصت تا هشتاد درصد بیماران دیالیزی از خارش شکایت دارند و درمان‌های متفاوتی برای آن توصیه شده است. یک گروه از این درمان‌ها، گیاهان دارویی هستند. این پژوهش با هدف بررسی تأثیر ژل آلوئه‌ورا بر خارش بیماران تحت همودیالیز انجام شد.
مواد و روش‌ها: این کارآزمایی بالینی، روی 60 بیمار همودیالیزی مبتلا به خارش اورمیک متوسط و شدید در بیمارستان‌های دانشگاه علوم پزشکی اراک انجام شد. از بیماران رضایت‌نامۀ کتبی دریافت شد. سپس به‌طور تصادفی به دو گروه 30 نفری تقسیم شدند. گروه مداخله دو بار در روز به مدت یک ماه با ژل آلوئه‌ورا تحت درمان قرار گرفتند. گروه کنترل تحت هیچ درمانی قرار نگرفت. بیماران هر دو گروه روزانه دو بار خارش خود را با مقیاس دیداری خارش ثبت کردند. نتایج قبل و بعد از درمان با هم مقایسه شد. داده‌ها با آزمون تی زوجی و تی مستقل در نرم‌افزار spss نسخۀ 17 تجزیه‌وتحلیل شد.
یافته‌ها: متوسط خارش قبل و بعد از مصرف دارو در گروه دریافت‌کنندۀ ژل آلوئه‌ورا به‌ترتیب 1/73  5/53 و 1/12  2/03 (0/001p=) و در گروه کنترل به‌ترتیب 1/03 ± 96/ 5و 75 /0 ± 5/9 (0/423p=) بود.
نتیجه‌گیری: با توجه به اینکه بسیاری از داروهای مورد استفاده برای درمان خارش بیماران دیالیزی گران هستند و باعث مشکلاتی نظیر آلرژی و مقاومت دارویی می‌شوند توصیه می‌شود این بیماران جهت کنترل خارش خود از ژل آلوئه‌ورا استفاده کنند.
واژه‌های کلیدی: بیماران همودیالیزی، خارش، ژل آلوئه‌ورا.
متن کامل [PDF 520 kb]   (1390 دریافت)    
نوع مطالعه: كاربردي | موضوع مقاله: پرستاری و مامایی
بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.