دوره 11، شماره 2 - ( در حال انتشار 1400 )
جلد 11 شماره 2 صفحات 0-0 |
برگشت به فهرست نسخه ها
1- مربی، گروه پرستاری، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد شهرکرد، شهرکرد، ایران. ، shirinmadadkar@gmail.com
2- مربی، گروه اتاق عمل، دانشگاه علوم پزشکی شهرکرد، شهرکرد، ایران.
2- مربی، گروه اتاق عمل، دانشگاه علوم پزشکی شهرکرد، شهرکرد، ایران.
چکیده: (211 مشاهده)
اهداف: اضطراب یکی از شایع ترین مشکلات بیماران قبل از اعمال جراحی است. این مطالعه با هدف تعیین تاثیر تکنیک آرامسازی پیشرونده عضلانی و رایحه درمانی با گل محمدی بر میزان اضطراب قبل از عمل در افراد کاندید جراحی عمومی انجام شد.
روش ها: در این کارآزمایی بالینی 90 بیمار کاندیدای جراحی عمومی مراجعه کننده به بیمارستان آیت الله کاشانی شهرکرد در سال 1398 پس از اخذ رضایت نامه کتبی آگاهانه به صورت تصادفی به سه گروه آرامسازی(30)، رایحه درمانی (30) و کنترل (30) تقسیم شدند. در هر دو گروه مداخله یک ساعت قبل از عمل انجام گردید. ابزار گرد آوری اطلاعات شامل پرسشنامه مشخصات دموگرافیک، مقیاس اضطراب سنجی 21 سوالی DASS بود. داده ها با استفاده از آزمون های آماری کای اسکوئر، تی اسنودنت زوجی و تحلیل واریانس یک طرفه به کمک نرم افزار SPSS نسخه 21 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
یافته ها: میانگین اضطراب قبل از مداخله توسط ازمون تی زوجی به ترتیب در گروه آرامسازی و رایحه درمانی کنترل(2/77 ± 16/97)،(2/66 ± 16/80) بود (0/05P>) که بعد از مداخله به (54/2±03/16 ) و (88/2±03/15) کاهش یافت (0/05P<). همچنین در مقایسه بین گروه آرامسازی و رایحه درمانی از نظر متغیر مورد بررسی اختلاف آماری معناداری وجود نداشت و دو روش نسبت به یکدیگر برتری ندارند (0/05P>).
نتیجه گیری: با توجه به نتایج می توان پیشنهاد کرد که از آرامسازی و رایحه درمانی جهت کاهش سطح اضطراب بیماران قبل از جراحی عمومی در بالین استفاده نمود.
روش ها: در این کارآزمایی بالینی 90 بیمار کاندیدای جراحی عمومی مراجعه کننده به بیمارستان آیت الله کاشانی شهرکرد در سال 1398 پس از اخذ رضایت نامه کتبی آگاهانه به صورت تصادفی به سه گروه آرامسازی(30)، رایحه درمانی (30) و کنترل (30) تقسیم شدند. در هر دو گروه مداخله یک ساعت قبل از عمل انجام گردید. ابزار گرد آوری اطلاعات شامل پرسشنامه مشخصات دموگرافیک، مقیاس اضطراب سنجی 21 سوالی DASS بود. داده ها با استفاده از آزمون های آماری کای اسکوئر، تی اسنودنت زوجی و تحلیل واریانس یک طرفه به کمک نرم افزار SPSS نسخه 21 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
یافته ها: میانگین اضطراب قبل از مداخله توسط ازمون تی زوجی به ترتیب در گروه آرامسازی و رایحه درمانی کنترل(2/77 ± 16/97)،(2/66 ± 16/80) بود (0/05P>) که بعد از مداخله به (54/2±03/16 ) و (88/2±03/15) کاهش یافت (0/05P<). همچنین در مقایسه بین گروه آرامسازی و رایحه درمانی از نظر متغیر مورد بررسی اختلاف آماری معناداری وجود نداشت و دو روش نسبت به یکدیگر برتری ندارند (0/05P>).
نتیجه گیری: با توجه به نتایج می توان پیشنهاد کرد که از آرامسازی و رایحه درمانی جهت کاهش سطح اضطراب بیماران قبل از جراحی عمومی در بالین استفاده نمود.
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
پرستاری و مامایی
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |