دوره 14، شماره 2 - ( 6-1403 )
جلد 14 شماره 2 صفحات 60-51 |
برگشت به فهرست نسخه ها
منصوره کریمی کیا1 
، نازنین امینی*2 ، کوروش رضایی3 ، اعظم مسلمی4 ، بهنام محمودیه5
، نازنین امینی*2 ، کوروش رضایی3 ، اعظم مسلمی4 ، بهنام محمودیه5
1- گروه هوشبری، دانشکده پیراپزشکی، دانشگاه علومپزشکی اراک، اراک، ایران
2- گروه هوشبری، دانشکده پیراپزشکی، دانشگاه علوم پزشکی اراک، اراک، ایران ،nazaninamini69@yahoo.com
3- دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علومپزشکی اراک، اراک، ایران
4- گروه آمار زیستی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علومپزشکی اراک، اراک، ایران
5- دانشکده پزشکی، دانشگاه علومپزشکی اراک، اراک، ایران
2- گروه هوشبری، دانشکده پیراپزشکی، دانشگاه علوم پزشکی اراک، اراک، ایران ،
3- دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علومپزشکی اراک، اراک، ایران
4- گروه آمار زیستی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علومپزشکی اراک، اراک، ایران
5- دانشکده پزشکی، دانشگاه علومپزشکی اراک، اراک، ایران
چکیده: (1686 مشاهده)
مقدمه و هدف: پنومونی وابسته به ونتیلاتور (VAP) عفونت بیمارستانی شایعی در بیماران بستری در بخش مراقبت ویژه (ICU) است که میتواند به اقامت طولانی در ICU، افزایش هزینهها و مرگومیر منجر شود.
مواد وروش: این یک مطالعه کارآزمایی بالینی تصادفیشده با 70 بیمار دارای لوله تراشه و بستری در ICU است که با نمونهگیری هدفمند وارد مطالعه شدند و پس از کسب رضایت آگاهانه بهطور تصادفی در دو گروه دهانشویه چوب مسواک/آلوئهورا و دهانشویه کلرهگزیدین (CHG) قرار گرفتند. برای بیماران گروه مداخله از دهانشویه ترکیبی حـاوی عصاره آبـی چوب مسواک با غلظت 10% و آلوئهورا با غلظت 94% ساخت شرکت باریج اسانس کاشـان و برای بیماران گروه کنترل از دهانشویه CHG 0/2%. ساخت شرکت شهر دارو به مدت پنج روز و هر روز روزانه دو مرتبه و به مدت 4 دقیقه استفاده شد. در روز پنجم، VAP براساس چکلیست معیار بالینی عفونت ریوی تعدیلشده (MCPIS) ارزیابی و تحلیل دادهها با آزمونهای کای دو، تی مستقل، یو من- ویتنی و مکنمار تحت نرمافزار SPSS استفاده شد.
نتایج: در بررسی شاخصهای دموگرافیک و عوامل خطر هر دو گروه ارتباط معناداری وجود نداشت (p>0/05). نتایج مطالعه نشان داد که درصد VAP دیررس در گروه دهانشویه حاوی عصاره چوب مسواک/آلوئهورا 22.9% (8 نفر) و در گروه CHG 14% (14 نفر) بود که البته این تفاوت ازنظرِ آماری معنادار نبود (p:0/13).
نتیجهگیری: دهانشویه چوب مسواک/آلوئهورا در مقایسه با دهانشویه CHG تأثیر بیشتری در کاهش شیوع VAP زودرس در بیماران دارای لوله تراشه دارد.
مواد وروش: این یک مطالعه کارآزمایی بالینی تصادفیشده با 70 بیمار دارای لوله تراشه و بستری در ICU است که با نمونهگیری هدفمند وارد مطالعه شدند و پس از کسب رضایت آگاهانه بهطور تصادفی در دو گروه دهانشویه چوب مسواک/آلوئهورا و دهانشویه کلرهگزیدین (CHG) قرار گرفتند. برای بیماران گروه مداخله از دهانشویه ترکیبی حـاوی عصاره آبـی چوب مسواک با غلظت 10% و آلوئهورا با غلظت 94% ساخت شرکت باریج اسانس کاشـان و برای بیماران گروه کنترل از دهانشویه CHG 0/2%. ساخت شرکت شهر دارو به مدت پنج روز و هر روز روزانه دو مرتبه و به مدت 4 دقیقه استفاده شد. در روز پنجم، VAP براساس چکلیست معیار بالینی عفونت ریوی تعدیلشده (MCPIS) ارزیابی و تحلیل دادهها با آزمونهای کای دو، تی مستقل، یو من- ویتنی و مکنمار تحت نرمافزار SPSS استفاده شد.
نتایج: در بررسی شاخصهای دموگرافیک و عوامل خطر هر دو گروه ارتباط معناداری وجود نداشت (p>0/05). نتایج مطالعه نشان داد که درصد VAP دیررس در گروه دهانشویه حاوی عصاره چوب مسواک/آلوئهورا 22.9% (8 نفر) و در گروه CHG 14% (14 نفر) بود که البته این تفاوت ازنظرِ آماری معنادار نبود (p:0/13).
نتیجهگیری: دهانشویه چوب مسواک/آلوئهورا در مقایسه با دهانشویه CHG تأثیر بیشتری در کاهش شیوع VAP زودرس در بیماران دارای لوله تراشه دارد.
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |