مقدّمه: مطالعات نشان داده است که کادمیوم سمی به‌صورت مزمن، عملکرد سیستم ایمنی را تعدیل می‌کند و پاسخ‌های التهابی را افزایش می‌دهد. درمقابل، ورزش و برخی مکمّل‌ها باعث تغییر در سطوح نشانگرهای التهابی می‌شود. بنابراین هدف از مطالعه حاضر تأثیر هشت هفته تمرین تناوبی شدید و مصرف گرده گل براینترلوکین ۱ بتا، فاکتور نکروز تومور آلفا و پروتئین واکنشگر- C در موش‌های صحرایی در معرض کادمیوم بود.

مواد و روش‌ها: در این مطالعه تجربی 25 سر موش صحرایی نر به‌طور تصادفی به 5 گروه کنترل سالم، کادمیوم، گرده گل، تمرین تناوبی شدید و گرده گل+ تمرین تناوبی شدید تقسیم شدند و تمرین تناوبی شدید به مدّت 8 هفته 3 جلسه در هفته را انجام دادند. هم‌زمان به‌صورت روزانه گرده گل (mg200 حل‌شده در cc4/2 نرمال‌سالین) وکادمیوم‌کلراید (محلول در آب آشامیدنی mg/kg/w/l۴۰۰) را مصرف کردند. فاکتورهای التهابی هیپوکمپ اندازه‌گیری شدند. برای تحلیل داده‌ها از آنالیز واریانس دوطرفه و آزمون t تست در سطح معناداری 0/05≥ P استفاده شد.

یافته‌ها: مقادیر IL-1β و TNF-αدر گروه گرده گل (p=0/898)(0/365=p)، تمرین (p=0/898)(0/258p= ) و گرده گل+ تمرین (0/056=p)(0/132p=) نسبت به گروه کادمیوم معنادار نیست. مقادیر CRP برای گروه گرده گل (0/029=p) و گرده گل+ تمرین (0/005p=) نسبت به گروه کادمیوم معنادار است. اما برای گروه تمرین معنادار نیست (0/267=p). همچنین، اثر تعاملی تمرین و گرده گل برای مقادیر IL-1β (p=0/227 )،TNF-α (p=0/846 ) و CRP (p=0/957) تفاوت معناداری نداشت.

نتیجه‌گیری: احتمالاً تمرین تناوبی شدید و گرده گل به‌تنهایی و در تعامل با هم قادر نیستند برخی از فاکتورهای التهابی موش‌های صحرایی در معرض کادمیوم را کاهش دهند.