مقدمه : یکی از شایعترین مشکلات بیماران مبتلا به نارسایی کلیوی تحت درمان با همودیالیز، خارش میباشد. خارش علامتی آزاردهنده است که میتواند تأثیر زیادی بر کیفیت زندگی این بیماران داشته باشد. متأسفانه درمانهای موجود در تسکین این علامت ناموفق بودهاند و همچنان پیوند کلیه درمان قطعی محسوب می شود. طب مکمل یکی از روشهایی است که اخیراً برای تسکین خارش مطرح گردیده است. هدف از این مطالعه نیز، بررسی تأثیر ماساژ با و بدون روغن معطر بر تسکین خارش بیماران تحت همودیالیز بود.
مواد و روشها: این مطالعه از نوع کارآزمایی بالینی بود که به صورت متقاطع در مراکز دیالیز بیمارستانهای وابسته به دانشگاه علوم پزشکی اصفهان انجام شد. نمونهگیری به صورت آسان و از میان بیماران تحت همودیالیز که سه بار در هفته و هر جلسه به مدت 5-3 ساعت تحت همودیالیز قرار میگرفتند و دارای نمره خارش بالاتر از 3 بودند، انجام شد و نمونهها به طور تصادفی در دو گروه قرار داده شدند. نمونههای گروه ماساژ با/بدون روغن معطر، ابتدا 6 جلسه ماساژ با روغن معطر و سپس 6 جلسه ماساژ بدون روغن معطر را دریافت کردند و ترتیب دریافت مداخله در گروه ماساژ بدون/با روغن معطر، برعکس گروه اول بود. بین دورههای مداخله یک هفته جهت پاکسازی اختصاص داده شد. ماساژ به مدت 7 دقیقه و بر بازو، ساعد و دست فاقد فیستول انجام شد. در روش ماساژ با روغن معطر از 5-3 میلیلیتر روغنهای اسطوخودوس، نعناع و درخت چای با خلوص 5% استفاده گردید و در روش ماساژ بدون روغن معطر از روغن بادام شیرین استفاده شد.
یافتهها: در این مطالعه 40 بیمار مبتلا به نارسایی مرحله نهایی کلیه به طور تصادفی و به طور مساوی در دو گروه ماساژ با/بدون روغن معطر و ماساژ بدون/با روغن معطر قرار گرفتند. دو گروه از نظر متغیرهای سن، جنس، بیماری زمینهای، شدت خشکی پوست و پارامترهای فیزیولوژیکی همسان بودند اما از نظر طول مدت دیالیز اختلاف معنیداری داشتند. آنالیز داده های مطالعه نشان داد ماساژ با روغن معطر و ماساژ بدون روغن معطر به طور معنیداری پس از مرحله اول و دوم مطالعه موجب تسکین خارش گردید، اما بین دو روش اختلاف معنیداری وجود نداشت.
نتیجهگیری: استفاده از ماساژ صرف نظر از نوع روغن مورد استفاده، میتواند موجب تسکین خارش در بیماران تحت همودیالیز گردد.
بازنشر اطلاعات | |
![]() |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |