مقدمه: با توجه به اینکه «امید» یکی از منابع مهم سازگاری برای بیماران مزمن جهت بقاء است و بر نگرش، وضعیت سلامتی و کیفیت زندگی آنان تأثیر می­گذارد و ناامیدی به عنوان عامل مهمی در عدم پایبندی بیماران مبتلا به نارسایی مزمن کلیه به ادامۀ درمان باعث مرگ­ آنان می­شود انجام مداخلاتی در جهت افزایش و تقویت امید، امری ضروری است. بنابراین این مطالعه با هدف تعیین تأثیر مشاوره با رویکرد معنویت، بر امید بیماران نارسایی مزمن کلیه اجرا گردید.

  مواد و روش­ها: این پژوهش یک مطالعۀ کارآزمایی بالینی است که بر روی 90 بیمار مبتلا به نارسایی مزمن کلیه که تحت همودیالیز بوده و به صورت تصادفی به دو گروه اختصاص داده شدند، انجام شد. گروه مداخله طی 8 جلسه تحت مشاورۀ معنوی قرار گرفتند و گروه کنترل تنها مراقبت­های معمول را دریافت کردند. اطلاعات با استفاده از پرسش­نامۀ امید هرث جمع­آوری شد و با استفاده از آمار توصیفی و تحلیلی در نرم­افزار 5/11 SPSS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.

  یافته­ها: در شروع مطالعه تفاوت معنی­داری بین نمرات امید دو گروه یافت نشد اما پس از پایان مداخله تفاوت معنی­داری بین نمرات امید در گروه مداخله و کنترل مشاهده شد (0001/0> p ). بین نمرات امید قبل و بعد از مشاوره در گروه مداخله و قبل و بعد در گروه کنترل تفاوت معنی­داری وجود داشت

 (0001/0> p ).

  نتیجه­گیری: مشاوره با رویکرد معنویت منجر به ارتقاء امید در مبتلایان به نارسایی مزمن کلیه می­شود. لذا می­تواند به ­عنوان یک درمان مکمّل به وسیله پرستاران در کنار سایر مراقبت­­ها برای این بیماران ارائه شود.