Majidian Eidgahi S, Baharara J, Zafar Balanezhad S. Comparison of anti-angiogenic effect of Licorice root aqueous extract and Glycyrrhizic acid chick Chorioallantoic membrane. cmja 2015; 4 (4) :967-976
URL:
http://cmja.arakmu.ac.ir/article-1-311-fa.html
مجیدیان عیدگاهی شوکت، بهارآرا جواد، ظفر بالانژاد سعیده. مقایسه اثر آنتیآنژیوژنیک عصاره تام آبی ریشه شیرینبیان و گلیسیریزیک اسید در پرده کوریوآلانتوئیک جوجه. فصلنامه طب مکمل. ۱۳۹۳; ۴ (۴) :۹۶۷-۹۷۶
URL: http://cmja.arakmu.ac.ir/article-۱-۳۱۱-fa.html
۱- زیست شناسی، گروه زیست شناسی و مرکز تحقیقات بیولوژی کاربردی تکوین جانوری دانشگاه آزاد اسلامی مشهد
۲- زیست شناسی، گروه زیست شناسی و مرکز تحقیقات بیولوژی کاربردی تکوین جانوری دانشگاه آزاد اسلامی مشهد ، baharara@Yahoo.Com
چکیده: (۶۷۹۰ مشاهده)
مقدمه: آنژیوژنز، فرآیند مهمی در وقایع فیزیولوژیک و شرایط پاتولوژیک نظیر رشد تومور و متاستاز است؛ بنابراین هر ترکیبی که منجر به مهار رگ زایی شود، ممکن است بهعنوان داروی ضد سرطان تکوین یابد. لذا در پژوهش حاضر اثر ضد رگ زایی عصاره شیرینبیان و گلیسیریزیک اسید در پرده کوریوآلانتوئیک بررسی شده است.
مواد و روشها: در این پژوهش تجربی، 45 عدد تخممرغ نطفهدار نژاد رأس بهطور تصادفی در سه گروه شاهد، تجربی یک و دو تقسیم شدند. در روز هشتم، پرده کوریوآلانتوئیک گروه شاهد با دایمتیل سولفوکساید، گروه تجربی یک با عصاره ریشه شیرینبیان و گروه تجربی دو با گلیسیریزیک اسید آغشته شد. روز دوازدهم از نمونهها به کمک فتواسترئومیکروسکوپ عکس تهیه و تعداد و طول عروق اندازهگیری شد و نیز آزمون درابکین برای تخمین تراکم عروق انجام پذیرفت. دادهها به کمک آزمون تی مستقل، در سطح معناداری (0.05>p) تحلیل شد.
یافتهها: میانگین تعداد و طول انشعابات عروقی گروه تیمار با عصاره تام نسبت به شاهد کاهش معناداری نشان داد (0.001>p). میانگین تعداد و طول انشعابات عروقی گروه تیمار با گلیسیریزیک اسید نسبت به شاهد کاهش معناداری نشان داد (0.05>p). همچنین مقایسه این متغیرها با یکدیگر در گروه تیمار با عصاره تام و تیمار با گلیسیریزیک اسید کاهش معناداری نشان داد (0.05>p).
نتیجهگیری: عصاره تام ریشه شیرینبیان و گلیسیریزیک اسید هر دو دارای اثر مهاری بر آنژیوژنز در پرده کوریوآلانتوئیک جوجه هستند، لیکن اثر مهاری عصاره تام قویتر است. لذا این ترکیبات را میتوان بهعنوان کاندید مناسبی در مطالعات آنژیوژنز و بیماریهای مرتبط با آن پیشنهاد کرد.