مقدمه: این مطالعه برای مقایسهی اثرات آنتیاکسیدانی چایدارچین و قرهقات با چایدارچین و بادرنجبویه انجام گرفته است.
مواد و روشها: این پژوهش یک کارآزمایی بالینی است که در آن تعداد 50 نفر از کارگران مرد پتروشیمی مواجههیافته با جیوه بهصورت تصادفی ساده در قالب دو گروه 25 نفری در آن شرکت کردند. پس از دریافت رضایتنامهی کتبی، ابتدا از هر کدام از افراد مقدار 5 میلیلیتر خون وریدی دریافت شد و شاخصهای استرس اکسیداتیو در آنها اندازهگیری گردید. سپس برای افراد گروه اول به مدت 30 روز، 100 میلیلیتر چای قرهقات و دارچین و به افراد گروه دوم 100 میلیلیتر چایبادرنجبویه و دارچین تجویز گردید. در پایان، دوباره از افراد هر دو گروه 5 میلیلیتر خون وریدی دریافت شد و پارامترهای استرس اکسیداتیو آن اندازهگیری و مقایسه گردید. جهت تجزیه و تحلیل دادهها از آمار توصیفی (میانگین و انحراف معیار) و آنالیز کوواریانس استفاده گردید.
یافتهها: میزان آسیب DNA و پراکسیداسیون لیپیدی پلاسما در دو گروه تفاوت معنیداری را نشان داد (001/0p= و 042/0p=). شدت اثر آنتیاکسیدانی چایقرهقات- دارچین بر آسیب DNA (13/58± 36/163) بود و میزان پراکسیداسیون لیپیدی پلاسما (69/12± 46/134) نیز بیشتر از بادرنجبویه- دارچین (95/70± 05/352 و 39/16±40/138) بود.
نتیجهگیری: به دنبال مصرف چایقرهقات- دارچین، اثرات آنتیاکسیدانی و محافظت ژنومی در پارامترهای استرس اکسیداتیو کارگران مواجههیافته با اثرات سمّی جیوه حاصل گردید.
بازنشر اطلاعات | |
![]() |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |