آدرس ایمیل خود را وارد نمایید
ثبت
مقدمه: هدف از این مطالعه بررسی اثر تمرین هوازی همراه با مصرف عصارۀ دانۀ گشنیز بر apoA-1 سرمی، نیمرخ لیپیدی و مقاومت به انسولین در موشهای صحرایی نر دیابتی با استرپتوزوسین است.
مواد و روشها: چهل سر موش صحرایی دیابتی با میانگین سن 12 هفته و وزن 10 ± 130 گرم انتخاب شدند و بهطور تصادفی به چهار گروه «کنترل، عصاره، تمرین و تمرین – عصاره» تقسیم شدند. دیابت در موشها با تزریق وریدی 60 میلیگرمی استرپتوزوتوسین به ازای هر کیلوگرم وزن بدن انجام شد. سطح گلوکز بالای mg250 در دسیلیتر بهعنوان معیار دیابت، در نظر گرفته شد. تجویز عصاره بهصورت دهانی و به مقدار 150 میلیگرم در هر کیلوگرم وزن بدن در روز بود. برنامۀ تمرین شامل 6 هفته فعالیت هوازی و 5 جلسه در هفته با 50 تا %55 اکسیژن مصرفی بیشینه بود. دادهها با استفاده از آنالیز واریانس یکطرفه و آزمون تعقیبی توکی در سطح 5%α≤ تجزیهوتحلیل شد.
یافته ها: نتایج نشان داد تمرین هوازی همراه با مصرف عصارۀ دانۀ گشنیز تأثیر معناداری بر apoA-1 سرمی (0/000=p) و گلوکز (0/002=p) داشت؛ اما بر انسولین (0/656=p) و HOMA-IR (0/458=p) تأثیر معناداری نداشت. علاوه بر این، یک دوره تمرین هوازی همراه با مصرف عصارۀ دانۀ گشنیز تأثیر معناداری بر تریگلیسیرید (0/007=p)، کلسترول تام (29%=p)، LDL (12%=p) و HDL (0/000=p) داشت.
نتیجه گیری: به نظر میرسد تمرینات منظم هوازی و مصرف عصارۀ دانۀ گشنیز آثار مفیدی بر برخی شاخصهای خطرزای قلبی - عروقی در دیابت داشته باشد و احتمالاً میتواند برخی از عوامل مربوط به بیماریهای قلبی - عروقی را کنترل کند.
بازنشر اطلاعات | |
![]() |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |