م
مقدمه: کاهش درد در حین انجام تزریقات وریدی در رضایت بیماران از اقدامات مراقبتی مؤثر است. درنتیجه هدف از این مطالعه مقایسه ی تأثیر گیاه گنه گنه و لیدوکائین بر درد ناشی از دستیابی به عروق است.
مواد و روشها: در این پژوهش تجربی، نمونهها از بین بیماران مراجعهکننده به اورژانس بیمارستان به روش نمونهگیری آسان انتخاب شدند. تعداد 93نفر از نمونه ها که معیارهای ورود به مطالعه را داشتند، پس از کسب رضایت کتبی و آگاهانه، به روش تخصیص تصادفی به 3 گروه مداخله با لیدوکائین، مداخله با گنه گنه و گروه کنترل تقسیم شدند. در گروه لیدوکائین، تعداد 10 پاف از محلول لیدوکائین 10% به مدت 15دقیقه روی موضع رگ گیری مالیده شد. در گروه گنه گنه، تعداد 10 پاف از عصارهی الکلی گیاه گنه گنه ی 10% به مدت 15دقیقه روی موضع استعمال شد. ابزار گردآوری دادهها شامل پرسشنامهی دیداری شدت درد و پرسشنامهی اضطراب لحظهای بود. اطلاعات بهدستآمده با نرمافزار آماری SPSS نسخهی 16 و با استفاده از آزمونهای کایاسکوئر، آزمون دقیق فیشر، تی تست مستقل، تی تست وابسته و آنووا مورد تحلیل قرار گرفت.
یافتهها: بین نمرات مقیاس درد و اضطراب لحظهای در سه گروه موردِمطالعه، تفاوت معنادار آماری وجود نداشت (0/05< P). باوجودی که اختلاف میانگین درد در هر سه گروه از نظر آماری معنادار نبود، میزان درد پس از مداخله در گروه لیدوکائین (3/38M=) از گروه گنه گنه (4/37M=) و کنترل (4/60M=) کمتر بود.
نتیجهگیری: نتایج این پژوهش نشان داد، گیاه گنه گنه و لیدوکائین در کاهش درد رگ گیری موثر نیستند. پژوهشگران برای کاهش درد رگ گیری، بهخصوص در موارد اورژانس، باید به دنبال یافتن روشهای نوآورانهای باشند که علاوه بر اثرات ضدّ درد و ضدّ اضطراب قوی، کاربرد آنها نیز ساده باشد و عوارض جانبی کمتری را ایجاد کنند.
بازنشر اطلاعات | |
![]() |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |