مقدمه: نیازمندیهای فیزیولوژیکی فوتبال، پیچیده است و تا حدودی نتیجۀ ماهیت الگوی ورزش است. هدف مطالعه، بررسی تأثیر مکمّل آرژنین بر آزمونهای عملکردی و میزان تستوسترون خون پس از مسابقۀ فوتبال است.
مواد و روشها: این مطالعۀ نیمهتجربی با مصرف مکمّل بر روی فوتبالیستها اجرا شد. 22 نفر بهطور تصادفی به دو گروه 11 نفرۀ مکمّل و دارونما تقسیم شدند. ابتدا از نمونهها رضایتنامۀ آگاهانه گرفته شد. سپس در وضعیت ناشتا نمونهخون آنان گرفته شد. آزمودنیها بعدازظهر، آزمونهای سرعت، توان و استقامت هوازی را انجام دادند و چهلوهشت ساعت بعد، در مسابقۀ فوتبال شرکت کردند. ده دقیقه بعد از مسابقه، آزمونهای عملکردی تکرار شد. روز بعد از مسابقه، نمونهخون ناشتای دوم گرفته شد. در دورۀ ریکاوری گروه مکمّل 6 گرم آرژنین و گروه دارونما یک قرص ویتامین C 250 را در 4 روز مصرف کردند. پس از 4 روز نمونهخون ناشتای سوم گرفته شد و بعدازظهر، آزمونهای عملکردی اجرا شد. برای اندازهگیری سرعت، توان و استقامت هوازی، بهترتیب، آزمونهای سرعت 35 متری، پرش عمودی و یکونیم مایل دویدن از آنان گرفته شد. برای تجزیهوتحلیل دادهها از آزمون تحلیل واریانس با اندازههای تکراری استفاده شد.
یافتهها: نتایج نشان داد که اجرا و غلظت تستوسترون پس از مسابقه کاهش یافت (5%>p) و پس از ریکاوری به سطح پایه برگشت (5%<p). همچنین اختلاف بین دو گروه پس از ریکاوری تنها در استقامت هوازی معنادار بود (4%=p).
نتیجهگیری: اجرای عملکردی و غلظت تستوسترون پس از مسابقۀ فوتبال کاهش یافت و استقامت هوازی پس از مصرف آرژنین در دورۀ ریکاوری بهطور معناداری افزایش یافت.
بازنشر اطلاعات | |
![]() |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |