Dalir M, Mashouf S, Esmailpourzanjani S. The Effect of Spiritual Self-Care Education on the Care Burden of Mothers With Children Hospitalized in Intensive Care Units for Open Heart Surgery. cmja 2020; 10 (1) :34-45
URL:
http://cmja.arakmu.ac.ir/article-1-639-fa.html
دلیر مریم، مشعوف سهیلا، اسماعیل پور زنجانی سیمین. تأثیر آموزش خودمراقبتی معنوی بر بار مراقبتی مادران کودکان بستری در بخشهای مراقبتهای ویژه جراحی قلب باز. فصلنامه طب مکمل. 1399; 10 (1) :34-45
URL: http://cmja.arakmu.ac.ir/article-1-639-fa.html
1- گروه پرستاری، دانشکده پرستاری و مامایی، واحد علومپزشکی تهران، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران.
2- گروه پرستاری، دانشکده پرستاری و مامایی، واحد علومپزشکی تهران، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران. ، smashouf@iaautm.ac.ir
چکیده: (4620 مشاهده)
هدف: ﺳﻼﻣﺖ ﻣﻌﻨﻮی ﻣﺮاﻗﺒﻴﻦ بیماران ﺑﺎ ﺳﻼﻣﺖ بیماران کاملاً ﻣﺮﺗﺒﻂ است، اما ﻣﺮاﻗﺒﺖ ﻣﻌﻨﻮی در برنامههای سلامت، کمتر ﻣﻮرد ﺗﻮﺟﻪ قرارﮔﺮﻓﺘﻪ اﺳﺖ. هدف مطالعه حاضر بررسی تأثیرآموزش خودمراقبتی معنوی بر بارمراقبتی مادران کودکان بستری دربخشهای مراقبتهای ویژه جراحی قلب باز بیمارستان مدرس شهرتهران است.
مواد و روش ها: پژوهش حاضر یک مطالعه نیمهتجربی به صورت پیشآزمون و پسآزمون است که روی60 مادر دارای کودکان بستری در بیمارستان مدرس شهر تهران انجام شد. نمونهها به صورت تصادفی از بین مادرانی که رضایت خود را برای شرکت در پژوهش اعلام و رضایتنامه کتبی را امضاکردند انتخاب شدند و دادهها با استفاده از پرسشنامه استاندارد بارمراقبتی زاریت و پرسشنامه اطلاعات جمعیتشناختی گردآوری شد. مادران قبل از برگزاری کلاس آموزشی، پرسشنامه را تکمیل کردند و سپس کلاس آموزشی خودمراقبتی معنوی با استفاده از وسایل کمکآموزشی به مدت چهار جلسه 45دقیقهای و هفتهای دوبار برگزار شد. پس ازگذشت یک ماه مجدداً پرسشنامهها توسط مادران تکمیل شد. دادهها در نسخه 24 نرمافزار SPSS وارد شدند و با استفاده از فراوانی و درصد فراوانی توصیف و با استفاده از آزمون تی زوجی تحلیل شدند.
یافته ها: نتایج مطالعه نشان داد که قبل از مداخله 72/3 درصد نمونهها دارای بار مراقبتی شدید و 24/5 درصد نیز دارای بار مراقبتی بسیار شدید بودند که بعد از مداخله این میزان کاهش و تنها 32/7 درصد دارای بار مراقبتی شدید بودند. همچنین میانگین و انحراف معیار نمره بار مراقبتی مادران بعد از مداخله آموزشی نسبت به قبل از مداخله به صورت محسوسی کاهش یافت (7/6±62/3 قبل از مداخله آموزشی، 3/8±42/1 بعد از مداخله آموزشی). علاوه بر این نتایج آزمون تی زوجی نشان داد که این تغییر از لحاظ آماری معنادار است (0/001≥P).
نتیجه گیری: با توجه به تأثیر آموزش خودمراقبتی معنوی بر کاهش میزان بار مراقبتی مراقبین کودکان، طراحی و اجرای برنامههای مناسب در راستای افزایش خودمراقبتی برای مراقبین بهخصوص مادران کودکان دارای مشکلات قلبی و همچنین کادر درمانی و توجه بیشتر به آموزش مادران توصیه میشود.
نوع مطالعه:
پژوهشي |
موضوع مقاله:
پرستاری و مامایی