آدرس ایمیل خود را وارد نمایید
ثبت
پیام خود را بنویسید
دوره 12، شماره 2 - ( 6-1401 )
جلد 12 شماره 2 صفحات 171-160 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Rostami A, Damirchi A, Ebrahimi M. The Effect of Branched Chain Amino Acids and Vitamin E on Muscle Damage. cmja 2022; 12 (2) :160-171
URL: http://cmja.arakmu.ac.ir/article-1-864-fa.html
URL: http://cmja.arakmu.ac.ir/article-1-864-fa.html
رستمی اکرم، دمیرچی ارسلان، ابراهیمی مریم. اثر مصرف آمینواسیدهای شاخه‌دار و ویتامین ای بر آسیب عضلانی. فصلنامه طب مکمل. 1401; 12 (2) :160-171
اکرم رستمی1 
، ارسلان دمیرچی1 ، مریم ابراهیمی*2
، ارسلان دمیرچی1 ، مریم ابراهیمی*2
1- گروه فیزیولوژی ورزشی، دانشکده تربیت‌بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه گیلان، رشت، ایران.
2- گروه فیزیولوژی ورزشی، دانشکده تربیت‌بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه گیلان، رشت، ایران. ،maryam.ebrahimi@guilan.ac.ir
2- گروه فیزیولوژی ورزشی، دانشکده تربیت‌بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه گیلان، رشت، ایران. ،
چکیده: (2217 مشاهده)
هدف: امروزه بین ورزشکاران به مصرف مکمل‌های آمینو اسید با هدف کاهش آسیب‌های عضلانی بیش از گذشته توجه شده است. هدف پژوهش حاضر، بررسی اثر مصرف 1 دُز آمینواسیدهای شاخه‌دار پیش از فعالیت وامانده‌ساز به همراه ۱ ماه مکملدهی ویتامین ای بر آنزیم‌های کراتین کیناز و لاکتات دهیدروژناز زنان فعال بود.
روش ها: تعداد 32 نفر از دانشجویان زن فعال دانشگاه رازی کرمانشاه با دامنه سنی 18 تا 23 سال به‌صورت در دسترس و بر‌اساس معیارهای ورود به مطالعه انتخاب شده و پس از اخذ فرم رضایت‌نامه آگاهانه به‌طور تصادفی در 4 گروه 8 نفره دارونما، ویتامین ای، گروه آمینواسیدهای شاخه‌دار و آمینواسیدهای شاخه‌دار / ویتامین ای قرار گرفتند. ویتامین ای روزانه 1 عدد کپسول معادل 400 واحد بین‌المللی و گروه آمینواسیدهای شاخه‌دار به‌صورت طعم‌‌‌دار‌شده با آبلیمو از 2 ساعت و نیم قبل از انجام فعالیت در 4 نوبت با فاصله زمانی 30 دقیقه مصرف شد. آزمون شامل 30 دقیقه فعالیت با 50 درصد توان هوازی و بلافاصله فعالیت با 75 درصد توان هوازی تا حد واماندگی روی دوچرخه کارسنج بود. نمونه‌گیری از آزمودنی‌ها بلافاصله و 48 ساعت بعد از فعالیت انجام شده و داده‌‌ها توسط نرم‌افزار SPSS نسخه 22 در سطح 05/0=α با آزمون‌های شاپیرو ویلک، آنالیز واریانس با اندازه‌گیری تکراری، آزمون تعقیبی بونفرونی و همبستگی پیرسون تجزیه‌‌و‌تحلیل شدند.
یافته ها: اثر هیچ‌کدام از مکمل‌ها بر سطوح لاکتات دهیدروژناز و کراتین کیناز بلافاصله پس از فعالیت معنا‌دار نبود (0/05>P)، اما میانگین سطوح کراتین کیناز و لاکتات دهیدروژناز 48 ساعت پس از فعالیت در گروه‌های آمینواسیدهای شاخه‌دار ( LDH=213/2±23/44,11/00±CK=199/4) و آمینواسیدهای شاخه‌دار / ویتامین ای ( ,3/20±CK=188/3) 213/2=LDH±23/44 نسبت به گروه‌های دارونما و ویتامین ای نیز پایین‌تر بود (P=0/001) و کمترین مقدار آن‌ها نیز در گروه آمینواسیدهای شاخه‌دار و آمینواسیدهای شاخه‌دار / ویتامین ای مشاهده شد که با سطوح پلاسمایی لوسین و ایزولوسین ارتباط منفی قابل‌توجهی داشت (0/001=P).
نتیجه گیری: با اینکه مصرف آمینواسیدهای شاخه‌دار به‌تنهایی پیش از فعالیت وامانده‌ساز باعث کاهش شاخص‌های آسیب عضلانی شد، اما به نظر می‌رسد مصرف لوسین و ایزولوسین در کنار مکملدهی ویتامین ای اثر بیشتری در کاهش آسیب عضلانی داشته باشد.
روش ها: تعداد 32 نفر از دانشجویان زن فعال دانشگاه رازی کرمانشاه با دامنه سنی 18 تا 23 سال به‌صورت در دسترس و بر‌اساس معیارهای ورود به مطالعه انتخاب شده و پس از اخذ فرم رضایت‌نامه آگاهانه به‌طور تصادفی در 4 گروه 8 نفره دارونما، ویتامین ای، گروه آمینواسیدهای شاخه‌دار و آمینواسیدهای شاخه‌دار / ویتامین ای قرار گرفتند. ویتامین ای روزانه 1 عدد کپسول معادل 400 واحد بین‌المللی و گروه آمینواسیدهای شاخه‌دار به‌صورت طعم‌‌‌دار‌شده با آبلیمو از 2 ساعت و نیم قبل از انجام فعالیت در 4 نوبت با فاصله زمانی 30 دقیقه مصرف شد. آزمون شامل 30 دقیقه فعالیت با 50 درصد توان هوازی و بلافاصله فعالیت با 75 درصد توان هوازی تا حد واماندگی روی دوچرخه کارسنج بود. نمونه‌گیری از آزمودنی‌ها بلافاصله و 48 ساعت بعد از فعالیت انجام شده و داده‌‌ها توسط نرم‌افزار SPSS نسخه 22 در سطح 05/0=α با آزمون‌های شاپیرو ویلک، آنالیز واریانس با اندازه‌گیری تکراری، آزمون تعقیبی بونفرونی و همبستگی پیرسون تجزیه‌‌و‌تحلیل شدند.
یافته ها: اثر هیچ‌کدام از مکمل‌ها بر سطوح لاکتات دهیدروژناز و کراتین کیناز بلافاصله پس از فعالیت معنا‌دار نبود (0/05>P)، اما میانگین سطوح کراتین کیناز و لاکتات دهیدروژناز 48 ساعت پس از فعالیت در گروه‌های آمینواسیدهای شاخه‌دار ( LDH=213/2±23/44,11/00±CK=199/4) و آمینواسیدهای شاخه‌دار / ویتامین ای ( ,3/20±CK=188/3) 213/2=LDH±23/44 نسبت به گروه‌های دارونما و ویتامین ای نیز پایین‌تر بود (P=0/001) و کمترین مقدار آن‌ها نیز در گروه آمینواسیدهای شاخه‌دار و آمینواسیدهای شاخه‌دار / ویتامین ای مشاهده شد که با سطوح پلاسمایی لوسین و ایزولوسین ارتباط منفی قابل‌توجهی داشت (0/001=P).
نتیجه گیری: با اینکه مصرف آمینواسیدهای شاخه‌دار به‌تنهایی پیش از فعالیت وامانده‌ساز باعث کاهش شاخص‌های آسیب عضلانی شد، اما به نظر می‌رسد مصرف لوسین و ایزولوسین در کنار مکملدهی ویتامین ای اثر بیشتری در کاهش آسیب عضلانی داشته باشد.
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
تماس با ما
مجله طب مکمل
اراک، سردشت، میدان بسیج، مجتمع دانشگاهی دانشگاه علوم پزشکی اراک، بال آبی، دفتر مجله طب مکمل
تلفن دفتر نشریه: 08634173524
ایمیل: journalcmjaarakmu.ac.ir
