دوره 7، شماره 3 - ( 9-1396 )
جلد 7 شماره 3 صفحات 1967-1958 |
برگشت به فهرست نسخه ها
پریسا صداقتی 
1، حسن دانشمندی2 ، ابوطالب صارمی3 ، مژگان اشتری4
1، حسن دانشمندی2 ، ابوطالب صارمی3 ، مژگان اشتری4
1- ، دکترای آسیب‌شناسی ورزشی و حرکات اصلاحی، گروه تربیت‌بدنی، دانشکدۀ تربیت‌بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه گیلان، رشت، ایران. ، parisasedaghati@yahoo.com
2- ، دکترای آسیب‌شناسی ورزشی و حرکات اصلاحی، گروه تربیت‌بدنی، دانشکدۀ تربیت‌بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه گیلان، رشت، ایران.
3- ، فوق تخصص زنان و زایمان، مرکز تحقیقات باروری و ناباروری، بیمارستان زنان صارم، تهران، ایران
4- ، پردیس بین‌المللی کیش دانشگاه تهران، تهران، ایران.
2- ، دکترای آسیب‌شناسی ورزشی و حرکات اصلاحی، گروه تربیت‌بدنی، دانشکدۀ تربیت‌بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه گیلان، رشت، ایران.
3- ، فوق تخصص زنان و زایمان، مرکز تحقیقات باروری و ناباروری، بیمارستان زنان صارم، تهران، ایران
4- ، پردیس بین‌المللی کیش دانشگاه تهران، تهران، ایران.
چکیده: (4951 مشاهده)
ممقدمه: تغییرات فراتر از کنترل زنان تحت تأثیر دوران بارداری، زمینۀ ساز مشکلات جسمی و روحی گسترده‌ای در آنان است؛ به‌طوری‌که حتی در یک بارداری طبیعی، این تغییرات، می‌تواند در توانایی فرد برای انجام امور روزمرۀ زندگی ایجاد اختلال کند. تحقیق حاضر به بررسی تأثیر تمرینات آکواژیمناستیک بر سطح کیفیت زندگی زنان باردار می‌پردازد.
مواد و روش‌ها: این تحقیق از نوع کوهورت آینده‌نگر بود. نمونه‌ها به‌طور هدفمند، از بین 62 زن نخست‌باردارِ مبتلا به کمردرد غیراختصاصی انتخاب شدند که در سال 1391 به یکی از بیمارستان‌های شهر تهران مراجعه می‌کردند. سی‌ودو نفر از متقاضیان در گروه اولِ کلاس آکواژیمناستیک این بیمارستان و 30 نفر غیرِمتقاضی نیز در گروه دوم این کلاس‌ها شرکت کردند. دامنۀ سنّی نمونه‌ها 28 تا 35 سال بود و در سه‌ماهۀ دوم بارداری خود بودند. همه آزمودنی‌ها فرم رضایت‌نامۀ کتبی را تکمیل کردند. گروه متقاضی به مدت هشت هفته تمرینات آکواژیمناستیک در خشکی و آب را از هفتۀ 14 تا 22 بارداری تحت نظر متخصصان و مربیان انجام داد.
یافته‌ها: نتایج تحقیق نشان داد هشت هفته تمرینات آکواژیمناستیک باعث افزایش معناداری در امتیاز کل کیفیت زندگی (0/001=p)، عملکرد جسمانی (14%=p)، محدودیت ایفای نقش ناشی از وضعیت سلامت جسمانی (0/001=p)، محدودیت‌های ایفای نقش ناشی از مشکلات هیجانی (0/002=p) و سلامت عمومی (0/001=p) زنان باردار نخستزا شد.
نتیجه‌گیری: به نظر می‌رسد تمرینات آبی مانند آکواژیمناستیک می‌تواند به‌عنوان ورزشی مفرّح، گروهی و ایمن در بهبود سطح کیفیت زندگی، درد جسمانی و سلامت عمومی در دوران بارداری اثر داشته باشد و می‌توان انجام آن را تحت نظارت متخصصان و مربیان توصیه کرد.
مواد و روش‌ها: این تحقیق از نوع کوهورت آینده‌نگر بود. نمونه‌ها به‌طور هدفمند، از بین 62 زن نخست‌باردارِ مبتلا به کمردرد غیراختصاصی انتخاب شدند که در سال 1391 به یکی از بیمارستان‌های شهر تهران مراجعه می‌کردند. سی‌ودو نفر از متقاضیان در گروه اولِ کلاس آکواژیمناستیک این بیمارستان و 30 نفر غیرِمتقاضی نیز در گروه دوم این کلاس‌ها شرکت کردند. دامنۀ سنّی نمونه‌ها 28 تا 35 سال بود و در سه‌ماهۀ دوم بارداری خود بودند. همه آزمودنی‌ها فرم رضایت‌نامۀ کتبی را تکمیل کردند. گروه متقاضی به مدت هشت هفته تمرینات آکواژیمناستیک در خشکی و آب را از هفتۀ 14 تا 22 بارداری تحت نظر متخصصان و مربیان انجام داد.
یافته‌ها: نتایج تحقیق نشان داد هشت هفته تمرینات آکواژیمناستیک باعث افزایش معناداری در امتیاز کل کیفیت زندگی (0/001=p)، عملکرد جسمانی (14%=p)، محدودیت ایفای نقش ناشی از وضعیت سلامت جسمانی (0/001=p)، محدودیت‌های ایفای نقش ناشی از مشکلات هیجانی (0/002=p) و سلامت عمومی (0/001=p) زنان باردار نخستزا شد.
نتیجه‌گیری: به نظر می‌رسد تمرینات آبی مانند آکواژیمناستیک می‌تواند به‌عنوان ورزشی مفرّح، گروهی و ایمن در بهبود سطح کیفیت زندگی، درد جسمانی و سلامت عمومی در دوران بارداری اثر داشته باشد و می‌توان انجام آن را تحت نظارت متخصصان و مربیان توصیه کرد.
واژه‌های کلیدی: آب‌درمانی، بارداری، سلامت، کیفیت زندگی، ورزش
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
پرستاری و مامایی
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |