دوره 10، شماره 4 - ( 12-1399 )
جلد 10 شماره 4 صفحات 409-396 |
برگشت به فهرست نسخه ها
یوسف شیرخانی1 
، مقصود پیری*2 ، محمد علی آذربایجانی1 ، حسن متین همایی1
، مقصود پیری*2 ، محمد علی آذربایجانی1 ، حسن متین همایی1
1- گروه فیزیولوژی ورزشی، دانشکده تربیت‌بدنی، واحد تهران مرکزی، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران.
2- گروه فیزیولوژی ورزشی، دانشکده تربیت‌بدنی، واحد تهران مرکزی، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران. ،m.peeri@gmail.com
2- گروه فیزیولوژی ورزشی، دانشکده تربیت‌بدنی، واحد تهران مرکزی، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران. ،
چکیده: (3111 مشاهده)
هدف: پیری سلول از مراحل مهم و اساسی در رفتار سلولی محسوب شده و باعث کاهش حجم عضلات و میوفیبریل‌ها می‌شود. هدف از تحقیق حاضر بررسی تأثیر تمرین مقاومتی به همراه مصرف ویتامین C بر بیان ژن‌های TERT ،TRF2 و قطر و تعداد میوفیبریل‌های عضله اسکلتی رت‌های نر ویستار مسن بود.
روش ها: تحقیق حاضر از نوع تجربی با گروه کنترل بود. 25 رأس موش صحرایی نر نژاد ویستار با گروه سنی 24هفته‌ای (280-320 گرم) به صورت تصادفی در پنج گروه تقسیم شدند: گروه کنترل جوان، گروه سالمند+تمرین مقاومتی، گروه سالمند+ویتامین C لیپوزومال، گروه سالمند+تمرین مقاومتی+ویتامین C لیپوزومال و گروه کنترل دوران سالمندی. در گروه‌های دریافت‌کننده ویتامین C لیپوزومال، روزانه ویتامین C لیپوزومال به صورت گاواژ بر اساس کیلوگرم وزن بدن برای هر گروه تجویز شد. وزن متصل به دم به تدریج طی هشت هفته تمرین (هفته‌های اول و دوم 50 درصد، هفته‌های سوم و چهارم 50 درصد، هفته‌های پنجم و ششم 75 درصد و هفته‌های هفتم و هشتم تا 100 درصد از وزن کل) افزایش یافت. تمرینات سه تا پنج ست بین 8 تا 12 تکرار به مدت سه یا چهار روز در هفته انجام شد. به منظور بررسی بیان ژن‌های TERT و TRF2 در بافت عضله، از روش qPCR استفاده شد. از آزمون آنالیز واریانس یک‌طرفه نیز برای بررسی تفاوت بین‌گروهی و از آزمون تعقیبی توکی برای مشخص کردن محل اختلاف گروه‌ها استفاده شد.
یافته ها: افزایش سن باعث کاهش معنی‌دار بیان TERT ،TRF2، قطر و تعداد میوفیبریل در عضله اسکلتی موش‌های صحرایی شد (0/001=P). تمرین مقاومتی به همراه مصرف ویتامین C تأثیر معنی‌داری بر بیان TERTو TRF2 نداشت (05/P≥0)، اما باعث تغییر معنی‌دار قطر و تعداد میوفیبریل شد (0/001=P)
نتیجه گیری: هشت هفته تمرین مقاومتی به همراه مکمل‌یاری ویتامین C در موش‌های صحرایی سالمند احتمالاً باعث افزایش معنی‌دار تعداد و قطر میوفیبریل عضله اسکلتی شد، اما تغییر معنی‌داری در بیان TRF2 و TERT مشاهده نشد.
روش ها: تحقیق حاضر از نوع تجربی با گروه کنترل بود. 25 رأس موش صحرایی نر نژاد ویستار با گروه سنی 24هفته‌ای (280-320 گرم) به صورت تصادفی در پنج گروه تقسیم شدند: گروه کنترل جوان، گروه سالمند+تمرین مقاومتی، گروه سالمند+ویتامین C لیپوزومال، گروه سالمند+تمرین مقاومتی+ویتامین C لیپوزومال و گروه کنترل دوران سالمندی. در گروه‌های دریافت‌کننده ویتامین C لیپوزومال، روزانه ویتامین C لیپوزومال به صورت گاواژ بر اساس کیلوگرم وزن بدن برای هر گروه تجویز شد. وزن متصل به دم به تدریج طی هشت هفته تمرین (هفته‌های اول و دوم 50 درصد، هفته‌های سوم و چهارم 50 درصد، هفته‌های پنجم و ششم 75 درصد و هفته‌های هفتم و هشتم تا 100 درصد از وزن کل) افزایش یافت. تمرینات سه تا پنج ست بین 8 تا 12 تکرار به مدت سه یا چهار روز در هفته انجام شد. به منظور بررسی بیان ژن‌های TERT و TRF2 در بافت عضله، از روش qPCR استفاده شد. از آزمون آنالیز واریانس یک‌طرفه نیز برای بررسی تفاوت بین‌گروهی و از آزمون تعقیبی توکی برای مشخص کردن محل اختلاف گروه‌ها استفاده شد.
یافته ها: افزایش سن باعث کاهش معنی‌دار بیان TERT ،TRF2، قطر و تعداد میوفیبریل در عضله اسکلتی موش‌های صحرایی شد (0/001=P). تمرین مقاومتی به همراه مصرف ویتامین C تأثیر معنی‌داری بر بیان TERTو TRF2 نداشت (05/P≥0)، اما باعث تغییر معنی‌دار قطر و تعداد میوفیبریل شد (0/001=P)
نتیجه گیری: هشت هفته تمرین مقاومتی به همراه مکمل‌یاری ویتامین C در موش‌های صحرایی سالمند احتمالاً باعث افزایش معنی‌دار تعداد و قطر میوفیبریل عضله اسکلتی شد، اما تغییر معنی‌داری در بیان TRF2 و TERT مشاهده نشد.
واژه‌های کلیدی: ترانس‌کریپتاز معکوس تلومراز، عامل اتصال تکراری تلومریک 2، سالمندی، ورزش مقاومتی، ویتامین C
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
سایر موارد
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |