پیام خود را بنویسید
دوره 14، شماره 3 - ( 9-1403 )                   جلد 14 شماره 3 صفحات 12-1 | برگشت به فهرست نسخه ها


XML English Abstract Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

Mohammaddoost O, Shabkhiz F, Akbarnejad Ghrhlo A. Interactive Effect of TRX Training and Oral Consumption of Mango Tree Leaf Extract on Serum Levels of Interleukin-1 Beta and Anterometric Indices of Inactive Male Students. cmja 2024; 14 (3) :1-12
URL: http://cmja.arakmu.ac.ir/article-1-995-fa.html
محمددوست امید، شب خیز فاطمه، اکبرنژاد قره لو علی. اثر تعاملی تمرین TRX و مصرف خوراکی عصاره برگ درخت انبه بر سطوح سرمی اینترلوکین-1 بتا و شاخص‌های آنترپرومتریکی دانشجویان پسر غیرفعال. فصلنامه طب مکمل. 1403; 14 (3) :1-12

URL: http://cmja.arakmu.ac.ir/article-1-995-fa.html


1- استادیار فیزیولوژی ورزشی، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه سیستان و بلوچستان، زاهدان، ایران. ، omid.mohammaddoust800@gmail.com
2- دانشیار گروه فیزیولوژی ورزشی، دانشکده علوم ورزشی، دانشگاه تهران، تهران، ایران.
متن کامل [PDF 1745 kb]   (343 دریافت)     |   چکیده (HTML)  (779 مشاهده)
متن کامل:   (470 مشاهده)
ﻣﻘﺪﻣﻪ
ﭘﯿﺎﻣﺪ ﺻﻨﻌﺘﯽ ﺷﺪن ﺟﻮاﻣﻊ امروزی و جایگزینی ماشین به جای کار عضلانی، ﮐﻢﺗﺤﺮﮐﯽ و در ﻧﺘﯿﺠﻪ ﭼﺎﻗﯽ اﺳﺖ. چاقی، معضل سلامتی است و در همه گروههای سنی رو به افزایش است. چاقی به عنوان شرایطی از افزایش وزن، به ویژه در میزان بافت چربی تعریف می‌شود، به طوری که موجب پیامدهای نامطلوب سلامتی شود. بر طبق تعریف سازمان جهانی بهداشت شاخص توده بدنی BMI معیاری برای اندازهگیری و طبقهبندی چاقی تایید شده است (1). زمینه ژنتیکی، استعمال برخی داروها و هورمونها به همراه نداشتن تحرک کافی، میتوانند منجر به بروز چاقی شوند (2). چاقی سبب التهاب سطح پایین شده و به تعادل نداشتن در ترشح آدیپوکینها منجر میشود. التهاب، یک شبکه از سیگنالهای شیمیایی و فعل و انفعال‌ها در سلولهای مختلف در پاسخ به آسیب بافتی علیه عوامل پاتوژنیک سمی و یک پاسخ فیزیولوژیک به محرکهای گوناگون است (3). سیستم ایمنی، زمینههای مناسب رشد، سلامت و پایداری بدن را در مقابل بسیاری از اختلال‌ها افزایش داده و از بروز بیماریها جلوگیری میکند. عوامل متعددی در جهت تقویت و یا تضعیف این دستگاه عمل می‌کنند. در این میان تغذیه و ورزش اهمیت خاصی دارد؛ چرا که رفاه حاصل از زندگی ماشینی و افزایش عوامل استرسزای ناشی از این نوع زندگی با بروز بیماریهای گوناگون همراه بوده و در این باره محققان تاثیر فعالیت بدنی و مکملهای غذایی و گیاهی را بر تقویت سیستم ایمنی مطرح کرده‌اند (4).
تـمریـن مـقاومـتـی کـل بـدن (TRX- Total Resistance Exercises) با هدف تقویت استقامت، قدرت، انعطاف‌پذیری، سرعت و با تمرکز بر قدرت تنه با وزن بدن انسان طراحی شده است (1). در تمرین TRX با تغییر وضعیت بدن می‌توان عضلات تنه را فعال و با استفاده از تمرین‌های جامع در مدت ‌زمان کمتری، بیشترین سود را از تمرین برد. ورزشکاران می‌توانند با این وسیله‌ تمرینی با اطمینان خاطر بیشتری، شدت تمرین را بدون افزایش مقاومتی خارجی، بیشتر کرده که همین عامل می‌تواند باعث کاهش خطر آسیب شود. همچنین تمرین‌های TRX این قابلیت را دارند تا حرکتپذیری، قدرت و ثبات مفصلی را افزایش دهند (2). مطالعات مختلف نشان دادهاند که TRX اثرهای قابلتوجهی بر شاخصهای فیزیولوژیک، عملکرد بدن، تقویت عضلات بدن، افزایش ثبات مفاصل و رباط‌ها و بهبود ظرفیت ریه‌ها دارد (5).
ترکیبات موجود در رژیم غذایی، برای مثال، آنتیاکسیدانها، در جهت حفظ سلامت و قدرت عمل میکنند (6) و از طریق مصرف چای، سبزیجات و میوه به دست می‌آیند. به طور خاص، ترکیبات فنولیک و کاروتنوئید موجود در سبزیجات یا میوههای برگدار، دارای خواص آنتیاکسیدانی عالی در از بین بردن رادیکالهای آزاد هستند (8، 7). در این باره، انبه Mangifera indica، مثال خوبی است. انبه، منبعی از اسید اسکوربیک، کربوهیدرات‌ها، فیبر غذایی، کاروتنوئیدها، اسیدهای آلی و ترکیبات فنلی است (9). پژوهش‌های علمی (10) نشان دادهاند که عصاره انبه دارای عملکرد ضد التهابی در بسیاری از اختلال‌های پاتولوژیک مزمن مرتبط با پاسخ التهابی دارد (11). از برگ گیاه انبه در طب سنتی برای درمان بیماریها به ویژه برای درمان دیابت استفاده میشود. برگ انبه ترکیبات گیاهی بسیار مفیدی در خود گنجانده است که از جمله آنها میتوان به پلیفنلها و ترپنوئیدها اشاره کرد (12). مانگیفرین mangiferin ، یک مولکول با اهمیت است که به طور گسترده برای پتانسیلهای بیولوژیکی و درمانی آن بررسی شده است (13). انبه که متعلق به خانواده Anacardiaceae است، منبع اولیه و اصلی مانگیفرین است (14).
 در جهت حفظ هموستاز، همه دستگاههای بدن به یکدیگر کمک میکنند. بخش مهمی از این فعالیتها مربوط به دستگاه ایمنی و حفظ محیط داخلی در برابر تغییراتی است که احتمالا در اثر عوامل خارجی و یا فعل و انفعال‌های درونی بدن رخ میدهد. تقویت این سیستم و بالا بردن عملکرد اجزای آن سلامتی را تضمین میکند. عوامل بسیاری بر سیستم ایمنی اثر میگذارند که یکی از آنها فعالیت ورزشی است. افزون بر آن، حجم قابل ملاحظهای از پژوهش‌ها به بررسی آثار فعالیت ورزشی بر سیستم ایمنی اختصاص یافته است. در این تحقیق‌ها اثرهای انواع تمرین‌های ورزشی، شدت و مدت آنها بر پارامترهای مختلف سیستم ایمنی بررسی شده است. از جمله پیک و همکارانش، مورن و همکارانش، کندال و همکارانش به بررسی اثر شدت تمرین بر سیستم ایمنی پرداختهاند (16،15 ). از طرف دیگر، ارتباط مثبت بین شاخصهای التهابی، پیشالتهابی و فعالیت بدنی ضرورتا رابطهای علت و معلولی را نشان نمیدهند. برای مثال، میانجیهای التهابی صرفا شاخصهای وضعیت سلامتی یا بیماری نیستند. همچنین، در مطالعاتی که تاثیر فعالیت بدنی را بر شاخصهای التهابی بررسی کردهاند مشخص شده است که برنامههای ورزشی، التهاب سیستمی را در بیماران قلبی و افراد سالم کاهش میدهند (17). در چند مطالعه نیز این تاثیر مثبت مشاهده نشد (18).
اینترلوکینها، سایتوکاینهای ساختهشده با گویچههای سفید هستند که اغلب بر لوکوسیتها موثرند. این سایتوکاین با مونوسیتها، ماکروفاژها، سلولهای اندوتلیال و سایر سلولها در پاسخ به تحریک‌های التهابی ترشح میشوند (19). سایتوکاینها به دو دسته پیشالتهابی و ضد التهابی تقسیم میشوند. سایتوکاینهای پیشالتهابی از جمله  IL-1β, TNF-αدر ایجاد و پیشرفت التهاب دخیل هستند (20). در واقع IL-1β از مهمترین سایتوکینهای التهابی است که میتواند سنتز مولکول اتصال اندوتلیوم سلولهای التهابی را افزایش داده و باعث وازودیلاسیون، شیموتاکسی و تشدید التهاب در محل آسیب دیده شود (21). IL-1β در افزایش التهاب تاثیر بسزایی دارد و این کار را با افزایش نفوذپذیری و مهاجرت لکوسیتهای خون به محل بروز عفونت و التهاب انجام میدهد (22). IL-1β سایتوکاین التهابی است که به صورت مزمن در چاقی بالا میرود و میتواند باعث تخریب سلولهای بتا و تغییر حساسیت به انسولین شود. IL-1β با شاخص توده بدنی ارتباط مثبت دارد (23). توافق کلی درباره اثر‌های فعالیتهای ورزشی بر سیستم ایمنی وجود ندارد و برخی تحقیق‌ها بر این نکته تاکید دارند که فعالیتهای ورزشی شدید و طولانیمدت سبب تضعیف سیستم ایمنی میشوند؛ بنابراین، در پژوهش حاضر کوشش شد تا تاثیر تمرین TRX به همراه مصرف عصاره آبی برگ درخت انبه بر اینترلوکین-1بتا (IL-) در دانشجویان پسر غیر فعال چاق و دارای اضافهوزن بررسی شود.

روش ﮐﺎر
این پژوهش نیمه‌تجربی با طرح پیشآزمون و پسآزمون و با هدف بررسی اثر شش هفته تمرین TRX و مصرف خوراکی عصاره آبی برگ درخت انبه بر سطوح سرمی اینترلوکین-1 بتا و شاخصهای آنترپرومتریکی دانشجویان پسر چاق غیر فعال و دارای اضافهوزن انجام شد. جامعه آماری پژوهش، 150 نفر دانشجوی پسر غیر فعال چاق و دارای اضافه وزن در بازه سنی20 تا 25 سال در دانشگاه سیستان و بلوچستان با شاخص توده بدنی بالا و یا مساوی 25 کیلوگرم بر مترمربع بوده است که در مهرماه سال 1402 درس تربیت بدنی 1 را انتخاب واحد کرده بودند. از این تعداد 48 نفر فاکتورهای ورود به پژوهش را داشتند و آمادگی و رضایت خود را برای شرکت اعلام کردند. پس از ارائه توضیح‌های کامل درباره روند اجرای پژوهش، رضایتنامه کتبی از داوطلبان گرفته شد و به طور هدفمند برای نمونه پژوهش انتخاب و به صورت تصادفی ساده (قرعهکشی)، در چهار گروه 12 نفری شامل کنترل، مصرف عصاره، تمرین همراه با دارونما، تمرین همراه با مصرف عصاره تقسیمبندی شدند. شاخصهای ورود به پژوهش عبارت بودند از: داشتن سلامت عمومی و نداشتن فعالیت جسمانی طی 6 ماه گذشته و ملاکهای خروج از پژوهش شامل داشتن بیماری قلبی - عروقی، دیابت، بیماریهای کلیوی و کبدی، مصرف دخانیات و هرگونه مداخله درمانی بوده است که این موارد بر اساس گزارش آزمودنیها جمعآوری و ثبت شد. همه آزمودنیها پرسشنامه حاوی اطلاعات فردی، سوابق پزشکی - ورزشی، نداشتن سابقه بیماری و مصرف نکردن دارو را تکمیل کردند و با پزشک معاینه شدند.
اندازهگیریهای ترکیب بدنی به عمل آمد و ثبت شد، قد آزمودنیها با قدسنج دیواری (Seca 206، دقت 5/0 سانتیمتر) و وزن آزمودنیها در ابتدا و انتهای دوره تمرین، با استفاده از ترازوی دیجیتالی (مدل HN-286، دقت 100 گرم) اندازهگیری شد. شاخص توده بدنی Body Mass Index (BMI) از تقسیم وزن بدن (کیلوگرم) بر مجذور قد (مترمربع) محاسبه شد (24). درصد چربی بدن نیز پس از رعایت کردن پیششرطها با استفاده از دستگاه تحلیل ترکیب بدنی Body Composition Analyser مدل InBody 720 ساخت کشور کره تعیین شد. برنامه تمرینی 24 ساعت پس از خونگیری اولیه در مرحله پیشآزمون آغاز شد. برنامه تمرینی به مدت 6 هفته (3 جلسه در هفته، روزهای زوج ساعت 18 تا 20) در سالن سرپوشیده اجرا شد. گروه کنترل از انجام هرگونه فعالیت بدنی و همچنین مصرف هرگونه مکمل گیاهی طی دوره پژوهش منع شدند. به آزمودنیها توصیه شد در طول اجرای پژوهش، فقط از رژیم و برنامه غذایی ارائهشده از طرف معاونت دانشجویی استفاده کنند و از تغییر رژیم غذایی و مصرف هر گونه دارو و مکمل خودداری کنند.

شیوه‌نامه تمرین TRX
شش هفته تمرین TRX با تواتر سه جلسه در هفته (روزهای زوج هفته) اجرا شد. بین حرکات یک دقیقه و بین هر دور از تمرین سه دقیقه، استراحت بود. در هفته اول، شش حرکت انتخاب و به دو دسته سه حرکتی تقسیم شدند؛ به ‌این ‌ترتیب آزمودنی‌ها سه حرکت ده تکراری را انجام داده و بین هر حرکت یک دقیقه استراحت می‌کردند. پس از پایان سه حرکت، سه دقیقه استراحت کرده و سپس به سه حرکت بعدی می‌پرداختند که یک دور از تمرین تکمیل می‌شد. بعد از سه دقیقه استراحت، مراحل بالا تکرار شده و جلسه تمرین به پایان می‌رسید. در هفته دوم، شش حرکت پشت سر هم انجام شد و وقفه سه دقیقه‌ای بین هر سه حرکت حذف شد و تکرارها ده عدد برای هر حرکت بود. در هفته‌های سوم یک دور و دو حرکت به تمرین افزوده‌شده و تکرارها از ده به دوازده افزایش یافت، و با استراحت سه دقیقه بین دورها انجام شد. در هفته چهارم، هشت حرکت پشت سر هم انجام شد و وقفه سه دقیقه‌ای بین هر چهار حرکت حذف شد و تکرارها همان دوازده برای هر حرکت بود، در هفته‌های پنجم و ششم تکرارها و دورها ثابت، ولی فشار تمرین از طریق افزایش زاویه بدن و افزایش فاصله از محل پیوند بند TRX به ‌اندازه یک ‌پا افزایش پیدا کرد. هر دور از تمرین‌ها شامل حرکات برای عضلات سینه‌ای، پشت، پا، سرشانه، بازو و عضلات مرکزی بود (25).

شیوه‌نامه مصرف مکمل عصاره برگ درخت انبه
برگ‌های تازه درخت انبه (Mangifera indica) در آذر‌ماه 1401 از درختان موجود در شهرستان سرباز، استان سیستان و بلوچستان جمع‌آوری شد. برای تهیه عصاره، ابتدا برگ‌ها را محقق با آب مقطر شسته و سپس در فضای سرپوشیده بر روی پارچههای سفیدرنگ تمیز دور از نور مستقیم خورشید خشک کرد و درنهایت به کمک آسیاب پودر شدند. مقدار 500 گرم از پودر در آب مقطر به مدت 24 ساعت در بشرهایی با ظرفیت 100 گرم خیسانده شد و پس از گذراندن از صافی برای جداسازی ذرات معلق در آن، سانتریفیوژ شد. سپس محلول به‌دست‌آمده در فر با دمای 70 درجه سلسیوس قرار داده شد تا آب آن تبخیر و کاملا خشک شود؛ عصاره برگ انبه استخراجشده به میزان 500 میلیگرم، درون هر کپسول قرار داده شد. عصارهگیری در آزمایشگاه مرکزی دانشگاه سیستان و بلوچستان انجام شد و کارشناس گیاهشناسی آن را تایید کرد. از آزمودنیهای گروه تمرین همراه با عصاره و گروه عصاره خواسته شد روزانه ١٠٠٠ میلیگرم (دو عدد کپسول ٥٠٠ میلیگرمی) عصاره برگ انبه در دو نوبت در روز به مدت شش هفته همراه با وعده غذایی ناهار و شام با یک لیوان آب مصرف کنند (26). گروه دارونما نیز روزانه دو کپسول (دارونما) حاوی پودر نشاسته دریافت کردند (27). در طول دوره تحقیق، گروه کنترل و مصرف عصاره هیچ فعالیت منظم ورزشی نداشتند و شیوه زندگی غیر فعال داشتند و خواسته شد به روال عادی زندگی ادامه دهند.

اندازهگیری متغیرهای بیوشیمیایی
در وضعیت نشسته روی صندلی از ورید بازویی دست راست آزمودنیها، مقدار 5 میلیلیتر خون، در مرحله پیشآزمون و 48 ساعت بعد از آخرین جلسه تمرین در مرحله پسآزمون، پس از 12-10 ساعت ناشتایی شبانه، در دو مرحله خونگیری انجام شد. نمونههای خونی در لولههای ویژه جمعآوری و برای هر آزمودنی و گروه بر روی نمونهها برچسبی به اسم افراد داده شد. بعد از استراحت یک ساعته، خون در اتاق با دمای 4 درجه سانتیگراد سرم به طریق سانتریفوژ با سرعت چرخش 3500 دور در دقیقه به مدت 10 دقیقه جدا شد. سرم به‌دست‌آمده در دمای 70 - درجه سانتیگراد فریز شد و سپس اینترلوکین 1 بتا، با کیت الایزا اینترلوکین 1 بتا انسانی، شرکت کارمانیا پارس ژن، ساخت ایران با حساسیت 2 پیکوگرم بر میلیلیتر، ضریب تغییرات درون آزمونی 1/7 درصد و ضریب تغییرات برون آزمونی 8/6 درصد؛ بر اساس دستورالعمل کیت به روش الایزا اندازهگیری شد.

محاسبات آماری

برای محاسبه میانگین و انحراف معیار از آمار توصیفی و از آزمون شاپیرو - ویلک برای تعیین نرمال بودن داده‌ها و آزمون تی همبسته برای مقایسه پیش و پسآزمون درونگروهی و برای مقایسه بین گروهی از آزمون آنالیز واریانس یکطرفه استفاده شد. آزمون تعقیبی توکی نیز به منظور تعیین تفاوتهای بین گروهی در سطح معناداری 05/0p< استفاده شد. اطلاعات به‌دست‌آمده در محیط نرم‌افزار SPSS-25 تجزیه‌ و تحلیل شدند.

یﺎﻓﺘﻪﻫﺎ

ویژگیهای آزمودنیها در چهار گروه پژوهش، پیش و پس از مداخله تمرین و مصرف عصاره، در جدول (۱) نشان داده شده است.
بـا تـوجه جـدول (۱) ملاحظه می‌شود که میانگین وزن، درصد چربی، BMI و IL-1β در گـروه تمرین همراه بـا دارونما، گروه تمرین همراه با عصاره و گروه عصاره از مرحله پیش تـا پسآزمون کاهش یافته است؛ در حالی که در گروه کنترل این مقادیر افزایش داشته است.
جهت بررسی درونگروهی اثر تمرین TRX و مصرف خوراکی عصاره بر مقادیر وزن، درصد چربی، BMI و IL-1β، میانگین پیش و پسآزمون متغیر با استفاده از آزمون تی وابسته مقایسه و برای بررسی تغییرهای بین گروهی وزن، درصد چربی، BMI،  IL-1βدر گروههای تمرین همراه با دارونما، تمرین همراه با عصاره، عصاره و کنترل، اختلاف پیشآزمون و پسآزمون در هر چهار گروه محاسبه و با استفاده از تحلیل واریانس یکراهه آزمون شدند، نتایج در جدول (۲) ارائه شده است.
مطابق با جدول (۲)، نتایج آزمون تی وابسته، برای متغیرهای وزن، درصد چربی، BMI، در گروههای تمرین همراه با دارونما و تمرین همراه با عصاره کمتر از 05/0 است؛ بنابراین، تفاوت معناداری در گروههای تمرین همراه با دارونما و تمرین همراه با عصاره در این متغیرها مشاهده میشود، اما این مقادیر در گروه عصاره برگ انبه و کنترل از لحاظ آماری کاهش معناداری نشان نداده است؛ همچنین مقدار آزمون تی وابسته برای متغیر IL-1β در گروه تمرین همراه با دارونما، تمرین همراه با عصاره و عصاره کمتر از 05/0 است؛ بنابراین، اثر تمرین TRX، تمرین TRX به همراه مصرف عصاره و مصرف عصاره بر مقدار  IL-1β پس از انجام و مصرف شش هفته، کاهش معناداری داشته است؛ اما برای مقادیر IL-1β در گروه کنترل از لحاظ آماری تفاوت معناداری مشاهده نشد.
نتایج آزمون تحلیل واریانس یکراهه در جدول (۲) برای متغیرهای وزن، درصد چربی، BMI و IL-1β معنادار است؛ بنابراین، پاسخ مقادیر وزن، درصد چربی، BMI و IL-1β بین گروههای پژوهش تفاوت معناداری دارد. برای مقایسه زوجی گروهها از آزمون تعقیبی LSD استفاده شد که نتایج در جدول (۳) ارائه شده است.

جدول 1: شاخصهای توصیفی متغیرهای وزن، درصد چربی، BMI و  IL-1βدر گروهها

متغیر گروههای پژوهش پیشآزمون
میانگین ± انحراف استاندارد
پسآزمون
میانگین ± انحراف استاندارد
وزن
(کیلوگرم)
تمرین + دارونما 75/5 ± 08/91 25/5 ± 07/89
تمرین + عصاره برگ انبه 17/5 ± 58/90 55/5 ± 00/89
عصاره برگ انبه 56/5 ± 91/91 60/5 ± 83/90
کنترل 43/5 ± 33/90 56/5 ± 70/90
BMI
(کیلوگرم بر مترمربع)
تمرین + دارونما 87/0 ± 42/29 74/0 ± 43/28
تمرین + عصاره 82/0 ± 19/29 75/0 ± 80/28
عصاره برگ انبه 87/0 ± 44/29 81/0 ± 10/29
کنترل 78/0 ± 15/29 78/0 ± 27/29
درصدچربی بدن
(درصد)
تمرین + دارونما 24/0 ± 74/19 32/0 ± 74/17
تمرین + عصاره 36/0 ± 62/19 41/0 ± 82/17
عصاره برگ انبه 52/0 ± 01/20 64/0 ± 21/19
کنترل 47/0 ± 87/19 52/0 ± 09/20
IL-1β
 (پیکوگرم بر میلی لیتر)
تمرین + دارونما 16/0 ± 54/6 11/0 ± 14/5
تمرین + عصاره 17/0 ± 59/6 08/0 ± 17/5
عصاره برگ انبه 16/0 ± 60/6 09/0 ± 55/5
کنترل 17/0 ± 49/6 17/0 ± 70/6
میانگین ± انحراف استاندارد

جدول 2: یافتههای آزمون آماری تی وابسته و تحلیل واریانس یکراهه
متغیر گروه اختلاف‌های جفت نمونه t
آماره
مقدار p
آزمون تی وابسته
F
آمار
مقدار p
تحلیل واریانس یکراهه
میانگین انحراف استاندارد میانگین خطای استاندارد بازه اطمینان 95% برای اختلاف
بازه پایین بازه بالا
وزن
(کیلوگرم)
تمرین + دارونما 73/5 20/1 29/0 13/6 33/9 84/7 001/0* 849/49 001/0*
تمرین + عصاره 50/7 06/1 68/0 19/7 00/11 69/11 001/0*
عصاره برگ انبه 08/1 18/0 51/0 22/0- 74/1 37/1 120/0
کنترل 37/0- 26/0 28/0 10/1- 12/0 75/1- 138/0
BMI
(کیلوگرم بر مترمربع)
تمرین + دارونما 99/1 34/0 21/0 89/1 28/3 45/7 001/0* 748/52 001/0*
تمرین + عصاره 39/2 17/0 32/0 54/2 65/3 52/11 001/0*
عصاره برگ انبه 34/0 06/0 08/0 10/0- 52/0 55/1 127/0
کنترل 12/0- 51/0- 14/0 30/0- 03/0 53/1- 110/0
درصدچربی بدن
(درصد)
تمرین + دارونما 36/3 11/0 24/0 09/1 14/4 22/3 010/0* 578/19 001/0*
تمرین + عصاره برگ 35/3 06/0 11/0 12/1 26/4 34/9 001/0*
عصاره برگ انبه 82/0 04/0 14/0 15/0 97/0 27/2 099/0
کنترل 22/0- 09/0 10/0 12/0- 54/0 06/2 114/0
IL-1β
 (پیکوگرم در میلی لیتر)
تمرین + دارونما 48/1 07/0 12/0 13/1 21/3 22/3 001/0* 748/21 001/0*
تمرین + عصاره برگ 53/1 03/0 10/0 08/1 24/3 34/7 001/0*
عصاره برگ انبه 42/1 17/0 17/0 58/0 48/1 14/2 001/0*
کنترل 01/0- 05/0- 09/0 47/0- 29/0 07/2 104/0
* اختلاف در سطح معناداری کمتر از 05/0 است (05/0>P).

جدول 3: آزمون LSD متغیرهای وزن، درصد چربی، BMI و IL-1β برای مقایسه زوجی گروهها

متغیر گروه اختلاف میانگین خطای استاندارد P
وزن
(کیلوگرم)
تمرین تمرین + عصاره 04/1- 81/0 112/0
عصاره برگ انبه 71/3 81/0 011/0*
کنترل 11/7 81/0 001/0*
تمرین + عصاره عصاره برگ انبه 59/5 81/0 001/0*
کنترل 16/7 81/0 001/0*
عصاره برگ انبه کنترل 17/1 81/0 148/0
BMI
(کیلوگرم بر مترمربع)
تمرین تمرین + عصاره 33/0- 21/0 087/0
عصاره برگ انبه 34/1 31/0 001/0*
کنترل 07/3 31/0 001/0*
تمرین + عصاره برگ انبه عصاره برگ انبه 09/2 21/0 001/0*
کنترل 47/2 21/0 001/0*
عصاره برگ انبه کنترل 52/0 21/0 102/0
درصد چربی بدن
(درصد)
تمرین + دارونما تمرین + عصاره برگ انبه 54/0- 18/0 114/0
عصاره برگ انبه 07/1 18/0 001/0*
کنترل 34/1 18/0 001/0*
تمرین + عصاره برگ انبه عصاره برگ انبه 57/1 18/0 001/0*
کنترل 48/1 18/0 010/0*
عصاره برگ انبه کنترل 48/0 18/0 145/0
IL-1β
 (پیکوگرم در میلیلیتر)
تمرین + دارونما تمرین + عصاره برگ انبه 51/0- 25/0 001/0*
عصاره برگ انبه 09/1 25/0 001/0*
کنترل 68/1 25/0 001/0*
تمرین + عصاره برگ انبه عصاره برگ انبه 34/1 25/0 001/0*
کنترل 27/2 25/0 002/0*
عصاره برگ انبه کنترل 49/0 25/0 214/0*
* اختلاف در سطح معناداری کمتر از 05/0 است (05/0>p).
نتایج جدول (۳) نشان میدهد مقادیر وزن، درصد چربی، BMI، در گروه تمرین همراه با دارونما نسبت به گروه عصاره برگ انبه و کنترل، کاهش معناداری داشته است؛ اما این مقادیر با گروه تمرین همراه با عصاره تفاوت معناداری نشان نداد. همچنین بین گروه تمرین همراه با عصاره در مقایسه با گروه عصاره و گروه کنترل، کاهش معناداری داشته است؛ اما در مقایسه با گروه تمرین همراه با دارونما تغییرات معناداری نداشت و این به این معناست که تغییرات در گروههای تمرین همراه با دارونما و تمرین همراه با عصاره تاثیر بسزایی در کاهش وزن، درصد چربی، BMI، نسبت به گروه عصاره و کنترل دارد. همچنین مطابق با نتایج بیان‌شده، مقادیر  IL-1βدر گروه تمرین همراه با دارونما نسبت به گروههای تمرین همراه با عصاره برگ انبه، عصاره برگ انبه و کنترل تفاوت معناداری مشاهده شد و گروه تمرین همراه با عصاره برگ انبه در مقایسه با گروه عصاره برگ انبه و کنترل کاهش معناداری داشت و همچنین بین گروه عصاره برگ انبه و گروه کنترل نیز کاهش معنادار بوده است؛ این به این معناست که تغییرها در گروه تمرین همراه با دارونما، گروه تمرین همراه با عصاره برگ انبه و گروه عصاره برگ انبه تاثیر بسزایی در کاهش مقادیر سرمی IL-1β در مقایسه با گروه کنترل دارد.

بحث
هدف از پژوهش، بررسی اثر تعاملی شش هفته تمرین TRX و مصرف خوراکی عصاره برگ درخت انبه بر اینترلوکین -1بتا و شاخصهای آنترپرومتریکی دانشجویان پسر چاق غیر فعال و دارای اضافهوزن بود. نتایج، شش هفته تمرین TRX، تمرین TRX با مصرف عصاره برگ انبه و مصرف عصاره برگ انبه بدون تمرین در مقایسه با مقادیر قبل در دانشجویان پسر چاق غیر فعال و دارای اضافه وزن کاهش معنادار اینترلوکین-1بتا را نشان داد. نتایج حاضر همسو با تحقیق طلوعی و همکاران است که اعلام کرده‌اند که اجرای ده هفته تمرین تداومی با شدت متوسط، تاثیر مطلوب و تعدیلکنندهای بر سایتوکاینهای پیشالتهابی IL-1β در مردان تمرینکرده دارد (28). همچنین مطالعه لویس (Louis) و همکاران درباره ورزشکاران نشان از کاهش معناداری در بیان ژن IL-1β متعاقب تمرین منظم هوازی دارد (29). نتایج بوتنر (Büttner) و همکاران نشان داد که پس از دو ساعت فعالیت حاد میزان بیان ژن IL-1β کاهش یافته است (30). در مطالعه ونگ و همکاران مشخص شد که دویدن روی تردمیل سطحIL-1ẞ  را در موشهای آلزایمری سرکوب میکند (31). چنگ و همکاران پیشنهاد کردند که سطوح سرمیIL-1β  بر خلاف بیماریهای التهابی، بعد از ورزش کاهش مییابد (32). مادسن (Madsen) و همکاران نشان دادند که فقط تمرین‌های با شدت متوسط میتواند اثرهای مثبتی بر سایتوکینهای مرتبط با مقاومت به انسولین داشته باشد (33). بیژه و همکاران نشان دادند که تمرین هوازی با کاهش در سطوح IL-1β میتواند عاملی در کاهش حالت التهابی باشد (34). نتایج کلیشادی و همکاران که تاثیر مصرف مکمل بر مقاومت انسولین، استرس اکسیداتیو و التهاب را بررسی کردند، با نتایج پژوهش حاضر همخوانی دارد (35). نتایج مطالعه بنی طالبی و همکاران که به بررسی تاثیر توأمان تمرین هوازی با مکمل چای سبز بر سطح سرمی IL-1β زنان چاق مبتلا به دیابت نوع دو پرداخته‌اند، با نتایج پژوهش پیش رو همخوانی دارد (36). نتایج پژوهش بالدوچی و همکاران نشان داد سطوح IL-1β وقتی که افراد به مدت دوازده ماه تمرین هوازی و مقاومتی با شدت بالا را انجام میدهند، کاهش پیدا میکند (37). فرجی و همکاران (1401) به بررسی تاثیر مکمل عصاره توت فرنگی بر برخی شاخصهای التهابی متعاقب یک جلسه فعالیت ورزشی مقاومتی واماندهساز پرداختند. آنها بیان کرده‌اند که مکمل عصاره توت فرنگی ممکن است در کاهش استرس اکسایشی سلولی و آسیب سلولی ناشی از فعالیت ورزشی شدید نقش داشته باشد (38). علیمرادی و همکاران (2022) به بررسی تاثیر هشت هفته تمرین TRX و CRX بر ترکیب بدن و شاخصهای نیمرخ لیپیدی پرداختند؛ نتایج این مطالعه نشان‌دهنده آن است که هشت هفته تمرین‌های TRX و CRX در بهبود شاخص‌های ترکیب بدن و پروفایل لیپیدی جوانان دارای اضافه وزن موثر است (39). جلالی و همکاران (2021) تاثیر استفاده از عصاره چای سبز را در کاهش مارکرهای التهابی ناشی از تمرین‌های مقاومتی بررسی کرده‌اند؛ نتایج پژوهش آن‌ها نشان داد که استفاده از عصاره چای سبز همراه با تمرینهای مقاومتی شدید در ورزشکاران میتواند باعث کاهش تولید برخی سایتوکینها و در نتیجه کاهش آسیبهای التهابی بین آنها شود (40). جباری و کارگرفرد (1400) به بررسی اثر کوتاهمدت مکمل کوئرسین بر شاخصهای التهابی افراد فعال پس از فعالیت ورزشی شدید پرداختند؛ آنها بیان کردند که مکمل کوئرسین در کاهش التهاب پس از فعالیت ورزشی شدید موثر است (41). واله و همکاران (2020) به بررسی تاثیر هشت هفته تمرین TRX کم، متوسط و شدید بر درصد چربی و استقامت عضلانی پرداختند. کاهش معنادار درصد چربی در گروه TRX با شدت متوسط نسبت به سایر گروههای تمرینی مشاهده شد (42). اوچیو (Uchio) و همکاران (2024) تاثیر عصاره گیاه زردچوبه را بر کاهش نشانگرهای التهابی سرم و هیپرگلیسمی پس از غذا در شرکتکنندگان سالم اما دارای اضافهوزن و قند خون در محدوده پیش دیابت بررسی کردند؛ یافتههای این مطالعه نشان داد که CLE ممکن است التهاب با درجه پایین را کاهش دهد (43). تان (Tan) و همکاران (2023) به بررسی تاثیر ورزش بر فاکتورهای التهابی پرداخته‌اند؛ نتایج نشان داده است که ورزش ممکن است یک مداخله موثر برای کاهش نشانگرهای پیشالتهابی در افراد تحت تاثیر اضافهوزن و چاقی باشد (44). اوه و لی (Oh and Lee)(2023) به بررسی تاثیر شدتهای مختلف ورزش هوازی همراه با ورزش مقاومتی بر چربی بدن، نیمرخ لیپیدی و آدیپوکینها در میانسالان چاق پرداخته‌اند؛ بیان کرده‌اند که برای پیشگیری و درمان چاقی در میانسالان، ورزش ترکیبی (هوازی و مقاومتی) موثر تلقی میشود. علاوه بر این، ورزش هوازی با شدت متوسط در طول تمرین ترکیبی می‌تواند موثرتر از تمرین‌های شدید باشد (45). رجکی (Rejeki) و همکاران (2023) تاثیر چهار هفته تمرین ترکیبی هوازی مقاومتی را بر ترکیب بدن و سطوح آدیپوکین بررسی کرده و نتیجه گرفته‌اند که سطح آدیپونکتین پس از مداخله تمرین‌های هوازی، مقاومتی و ترکیبی هوازی مقاومتی افزایش و سطوح لپتین کاهش یافته است (46). لوپز (Lopez) و همکاران (2022) به بررسی تعدیلکنندگان تاثیرهای تمرین مقاومتی در بزرگسالان چاق و دارای اضافهوزن پرداخته‌اند؛ بیان کرده‌اند که برنامههای مبتنی بر مقاومت ترکیب بدن را بدون توجه به دوز ورزش مقاومتی یا جزء هوازی تجویزشده در بزرگسالان چاق یا دارای اضافهوزن بهبود می‌دهد. علاوه بر این، زیرگروه‌ها بر اساس ویژگی‌های دموگرافیک، سطوح پایه و وجود محدودیت کالری ممکن است پاسخ‌های مطلوب‌تری در ترکیب بدن نشان دهند (47). وانگ و همکاران (2022) به بررسی آثار ورزش هوازی بر عوامل التهابی در بزرگسالان سالم پرداخته‌اند؛ برآوردهای تلفیقی نشان داد که ورزش هوازی با پیشگیری از بیماریهای مرتبط با التهاب، تاثیر مثبتی دارد (48). ریبرو (Ribeiro) و همکاران (2021) در یک مقاله مروری به بررسی فواید تمرین مقاومتی در نوجوانان چاق پرداخته‌اند. بررسی مقالات مختلف نشان داد که پس از برنامه، نوجوانان قدرت عضلانی، آمادگی قلبی تنفسی، BMI، دور کمر و چربی بدن خود را بهبود بخشیده‌اند (49). مکانیسم دقیق اثرهای تمرین در کاهش التهاب هنوز به طور کامل مشخص نشده است؛ با وجود این مشخص شده است شیوه‌نامه‌های تمرینی که موجب کاهش چربی بدن و بهبود معنادار شاخص توده بدن شدهاند، بر کاهش عوامل التهابی و افزایش عوامل ضد التهابی تاثیرگذار هستند (50). تمرین‌های ورزشی به دلیل بهبود تعادل انرژی و تاثیرات احتمالی آن بر آبشارهای سیگنالینگ التهابی، توصیه میشوند. ورزش منظم با وضعیت ضد التهابی همراه است که با سطح بالاتری از نشانگرهای ضد التهابی مانند IL-10 و سطح پایینتر سایتوکاینهای التهابی از جمله IL-1β مشخص میشود (51). یکی از راهکارهای مهم برای کاهش IL-1β و پیامدهای احتمالی آن انجام فعالیت بدنی منظم و کاستن از اضافهوزن به ویژه توده چربی بدن است. تمرین منظم بدنی از طریق سه سازوکار عمده یعنی کاهش چربیهای احشایی، افزایش تولید سایتوکاینهای ضد التهابی و کاهش سایتوکاینهای التهابی در کنترل و تعدیل التهاب نقش دارد، تمرین‌های منظم بدنی به دلیل کاهش وزن و تعدیل ذخایر بافت چربی منبع سنتز و ترشح سایتوکاینهای تنظیمکننده مقادیر TNF-α بوده و از سوی دیگر با کاهش تحریک سمپاتیکی و افزایش سایتوکاینهای ضد التهابی همچونIL- 13 میزان آزادسازی میانجیهای التهابی از جمله IL-1β را از بافت چربی مهار میکند (52). ممکن است تمرین مقاومتی اثر غیرمستقیمی بر کاهش التهاب داشته باشد و ورزش منظم با محافظت در برابر تجمع چربی تاثیرهای ضد التهابی را ایجاد کند. پژوهش‌های قبلی نشان میدهد که کاهش حداقل 10 درصدی وزن بدن لازم است تا به تغییرات چشمگیر سایتوکاینهای التهابی منجر شود، افزون بر این با کاهش بیشتر چربی به ویژه چربی شکمی، می‌توان تاثیرهای ضد التهابی بیشتری را نیز ایجاد کرد (53). تمرین مقاومتی میتواند تولید سایتوکاینهای التهابی را با سلولهایT ، سازوکارهایی مانند تغییر عوامل در گردش خون و تحریک گرههای لنفاوی و به حرکت درآوردن بیشتر سلولهای NK در گردش خون نسبت به سلولهایT  تحت تاثیر قرار دهد (54). تمرین منظم اثرهای ضد التهابی دارد و موجب سرکوب التهاب سیستمی با درجه پایین میشود. تحقیقات نشان داده‌اند که مارکرهای التهابی با تغییرات سبک زندگی همچون کاهش دریافت انرژی و افزایش فعالیت جسمانی، کاهش مییابند (55). بر این اساس به نظر می‌رسد کاهش سطوح خونی این شاخص احتمالا ناشی از اثر ضد التهابی تمرین بوده است و با افزایش شدت تمرین به تدریج این سازگاری افزایش مییابد؛ به بیان دیگر، در اثر تمرین ورزشی طولانیمدت و منظم بیان گیرندههای TLR1 که منجر به رونویسی از سایتوکاینها و کالموکاینها می‌شوند، کاهش مییابد و وضعیت التهابی تا حدی بهبود مییابد (56). اما با توجه به نتایج تحقیق حاضر بهتر است تاثیر دورههای متفاوت زمانی و شدتهای مختلف تمرینی بر این سایتوکاین پیش التهابی نیز بررسی شود.
نتایج این پژوهش مغایر با یافتههای چوی و همکاران که بیان کرده‌اندIL-1β  التهابی به تمرین شنا با شدت بالا افزایش مییابد (57) و فتولاحیان و همکاران که بعد از یک وهله تمرین مقاومتی همراه با تمرین استقامتی تغییر معناداری در میزان IL-1β در زنان دیابتی مشاهده نکرده‌اند (58)، است. همچنین در یک مطالعه نتایج نشان‌دهنده تغییر نکردن معنادار IL-1β بعد از هشت هفته تمرین مقاومتی در مردان چاق بوده است (59). تغییر نکردن معنادار IL-1β بعد از ده هفته تمرین مقاومتی و هوازی در مردان جوان غیر فعال و دارای اضافهوزن گزارش شده است (60). در مطالعه دیگری گزارش شد که پس از دوازده هفته تمرین هوازی، مقادیر IL-1β، مهم به طور معناداری افزایش یافته است (61). تحقیقات آزمایشگاهی تولیدIL-1β ، از سلولهای تک‌هستهای محیطی تحریکشده، هیچ تحولی را در افراد جوان متعاقب هشت هفته تمرین مقاومتی نشان نداد (62). این مغایرت ممکن است به دلیل تفاوت در آزمودنیها، شیوه‌نامه‌های تمرین، ناکافی بودن شدت و مدت زمان فعالیت ورزشی، استفاده از آزمودنیهای بیمار و تفاوت جنسی که به علت تعدیل پاسخ ایمنی ذاتی با هورمونهای جنسی باشد، است. این احتمال وجود دارد که در واقع با مطالعات نیز نشان داده شده است که هورمونهای جنسی از جمله استروژن میتواند بر فعالیت سلولهای NK و ماکروفاژها تاثیر بگذارند. همان طور که پیشتر بیان شد، ترکیبات ضد اکسایشی طی فعالیت و یا بروز بیماری، میتواند از بروز صدمات و آسیبهای ناشی از افزایش اکسایشی، التهاب و ... جلوگیری کنند و سبب بهبود فعالیت بیولوژیکی بدن در طول فعالیت ورزشی و بیماری شوند. همچنین پاسخ سایتوکاینهای التهابی وابسته به سن، سطح آمادگی افراد ومیزان سایتوکاینهای پایه افراد است،که سبب می شود سطوح سایتوکاینها پس از تمرین مقاومتی خیلی تغییر نکند (63).

نتیجه‌گیری
بر اساس نتایج این مطالعه، تمرین TRX، مصرف عصاره برگ انبه و همچنین تمرین به همراه مصرف عصاره برگ انبه، سبب کاهش معنادار سطوح سرمی اینترلوکین-1بتا شد؛ به نظر میرسد تمرین TRX به همراه مصرف عصاره برگ درخت انبه ممکن است در کاهش وضعیت التهابی و ترکیب بدنی دانشجویان پسر چاق غیر فعال و دارای اضافهوزن موثر باشد؛ بنابراین، برای بهبود وضعیت التهابی و ترکیب بدنی پسران جوان چاق غیر فعال و دارای اضافه وزن میتوان از فعالیت ورزشی استفاده کرد. با توجه به اینکه مصرف عصاره برگ انبه نسبت به مصرف داروهای غیر استروئیدی از عوارض بسیار کمتری برخوردار است، متخصصان تغذیه این قبیل از داروهای گیاهی را به عنوان داروی ضد اکسایشی و کاهنده شاخصهای التهابی به مراجعان خود معرفی کنند. محدودیتهایی نیز در این پژوهش پیش رو بوده است که از جمله می‌توان به اندازهگیری نکردن دیگر عوامل التهابی و ضد التهابی در آزمودنیهای چاق دارای اضافهوزن اشاره کرد، به هرحال پژوهش‌های بیشتری در این باره مورد نیاز است.

ﺗﺸﮑﺮ و ﻗﺪرداﻧﯽ

این مطالعه با حمایت اجرایی دانشگاه سیستان و بلوچستان انجام شد، از معاونت محترم پژوهشی دانشگاه، استادان محترم گروه علوم ورزشی و تمامی دانشجویان عزیزی که با رضایت و داوطلبانه در اجرای این پژوهش همکاری صمیمانه داشتند، تشکر و قدردانی می‌شود.

حامی مالی

این مطالعه با همکاری مالی و پشتیبانی اجرایی دانشگاه سیستان و بلوچستان، زاهدان، ایران انجام شده است.

سهم نویسندگان

نویسندگان نقشی برابر در نگارش این پژوهش داشته اند.

تضاد منافع

هیچگونه تضاد منافع و منابعی در این پژوهش وجود ندارد.

References

  1. World health organization. Obesity and overweight. What are overweight and obesity? Retrieved 12 September, 2010 from. 2008a. Link
  2. Bhatt DL, Steg PG, Ohman EM, Hirsch AT, Ikeda Y, Mas J-L, et al. International prevalence, recognition, and treatment of cardiovascular risk factors in outpatients with atherothrombosis. Jama. 2006;295(2):180-9. Doi: 10.1001/
    jama.295.2.180
    pmid:16403930
  3. Patel A. The role of inflammation in depression. Psychiatr Danub. 2013;25(2):216-23. pmid: 23995180
  4. Delavar A. Statistical methods in psychology and educational sciences. Tehran, Payam Noor University Publications 1377:126-18. Link
  5. Dolati M, Ghazalian F, Abednatanzi H. The effect of a period of TRX training on lipid profile and body composition in overweight women. Int J Sport Sci. 2017;7(2):151-8. doi:10.
    5923/j.sports.20170703.09
  6. Aversa R, Petrescu RV, Apicella A, Petrescu FI. One can slow down the aging through antioxidants. American Journal of Engineering and Applied Sciences. 2016;9(4):12-19. doi: 10.3844/
    ajeassp.2016.1112.1126
  7. Kumar M, Saurabh V, Tomar M, Hasan M, Changan S, Sasi M, et al. Mango (Mangifera indica L.) leaves: Nutritional composition, phytochemical profile, and health-promoting bioactivities. Antioxidants. 2021;10(2):299. doi: 10.3390/antiox
    10020299
    pmid: 33669341
  8. Zhu L, Hu W, Murtaza A, Iqbal A, Li J, Zhang J, et al. Eugenol treatment delays the flesh browning of fresh-cut water chestnut (Eleocharis tuberosa) through regulating the metabolisms of phenolics and reactive oxygen species. Food Chem: X. 2022;14:100-307. doi: 10.1016/j.fochx.2022.100307 pmid: 35492256
  9. Noratto GD, Bertoldi MC, Krenek K, Talcott ST, Stringheta PC, Mertens-Talcott SU. Anticarcinogenic effects of polyphenolics from mango (Mangifera indica) varieties. J Agric Food Chem. 2010;58(7):4104-12. doi: 10.1021/jf903161g pmid: 20205391
  10. Mwaurah PW, Kumar S, Kumar N, Panghal A, Attkan AK, Singh VK, et al. Physicochemical characteristics, bioactive compounds and industrial applications of mango kernel and its products: A review. Compr Rev Food Sci Food Saf. 2020;19(5):2421-46. doi: 10.1111/1541-4337.12598 pmid: 33336987
  11. Sferrazzo G, Palmeri R, Restuccia C, Parafati L, Siracusa L, Spampinato M, et al. Mangifera indica L. Leaves as a potential food source of phenolic compounds with biological activity. Antioxidants. 2022;11(7):131-3. doi: 10.3390/antiox11071313 pmid: 35883804
  12. Haqiqi A, Ravasi A, Gaini A, Aminian Razavi T, Hamedi Nia M. The effect of resistance training on cytokines associated with inflammation and insulin resistance in obese men. Olympic magazine. 1385;14(2):19-29. Link
  13. Chen F, Wang N, Tian X, Su J, Qin Y, He R, et al. The protective effect of mangiferin on formaldehyde-induced HT22 cell damage and cognitive impairment. Pharmaceutics. 2023;15(6):156-8. doi: 10.3390/pharmaceutics15061568 pmid: 37376018
  14. Lum PT, Sekar M, Gan SH, Jeyabalan S, Bonam SR, Rani NNIM, et al. Therapeutic potential of mangiferin against kidney disorders and its mechanism of action: A review. Saudi J Biol Sci. 2022;29(3):1530-42. doi: 10.1016/j.sjbs.2021.11.016 pmid: 352
    80538
  15. Peake J, Wilson G, Hordern M, Suzuki K, Yamaya K, Nosaka K, et al. Changes in neutrophil surface receptor expression, degranulation, and respiratory burst activity after moderate-and high-intensity exercise. J Appl Physiol (1985). 2004;97(2):612-8. doi: 10.1152/
    japplphysiol.01331.2003
    pmid: 15075305
  16. Mooren FC, Bloming D, Lechtermann A, Lerch MM, Volker K. Lymphocyte apoptosis after exhaustive and moderate exercise. J Appl Physiol (1985). 2002;93(1):147-53. doi: 10.1152/japplphysiol.
    01262.2001
    pmid:12070198
  17. Gielen S, Adams V, Möbius-Winkler S, Linke A, Erbs S, Yu J, et al. Anti-inflammatory effects of exercise training in the skeletal muscle of patients with chronic heart failure. J Am Coll Cardiol. 2003;42(5):861-8. doi: 10.1016/s0735-1097(03)00848-9 pmid: 12957433
  18. Nicklas BJ, Ambrosius W, Messier SP, Miller GD, Penninx BW, Loeser RF, et al. Diet-induced weight loss, exercise, and chronic inflammation in older, obese adults: a randomized controlled clinical trial. Am J Clin Nutr. 2004;79(4):544-51. doi: 10.1093/ajcn/79.4.544 pmid: 15051595
  19. Shariatzadeh Junidi M, Moghadam Z, Maleki L, Keshavarz A, Hedayati M. Short-term effect of two types of high-intensity interval training on plasma levels of TNF-α, IL-6, CRP and lipid profile in overweight women. Sports Biology Journal. 2017;9(2):195-207. doi: 10.22059/jsb.2017.128575.963
  20. Larsen CM, Faulenbach M, Vaag A, Ehses JA, Donath MY, Mandrup-Poulsen T. Sustained effects of interleukin-1 receptor antagonist treatment in type 2 diabetes. Diabetes care. 2009;32(9):1663-8. doi: 10.2337/dc09-0533 pmid: 19542207
  21. Takahashi K, Takigawa M, Takashiba S, Nagai A, Miyamoto M, Kurihara H, et al. Role of cytokine in the induction of adhesion molecules on cultured human gingival fibroblasts. J periodontol. 1994;65(3):230-5. doi: 10.1902/jop.1994.65.3.230 pmid: 7513022
  22. Goldhammer E, Tanchilevitch A, Maor I, Beniamini Y, Rosenschein U, Sagiv M. Exercise training modulates cytokines activity in coronary heart disease patients. Int J Cardiol.2005; 100(1):93-9. doi: 10.1016/j.ijcard.2004.08.073 pmid:15820291
  23. Zhao G, Dharmadhikari G, Maedler K, Meyer-Hermann M. Possible role of Interleukin-1β in type 2 diabetes onset and implications for anti-inflammatory therapy strategies. PLoS Comput Biol. 2014; 10(8): e1003798. doi: 10.1371/journal.
    pcbi.1003798
    pmid: 25167060
  24. Baravati S, Mogharnasi M, Badiakhar H, Rahimi E. Response and compatibility of plasma levels of Nesfatin-1, glucose and insulin resistance index to circuit resistance training in obese disabled men. IIOAB J. 2016; 7(8):74-81. Link
  25. Vahidian-Rezazadeh M, Ghaed Rahmati A, Mazaheri M. Effect of TRX Training on Serotonin, Happiness and Army Physical Fitness Test (APFT) Scores of Border Guard’s Soldiers in Sistan and Baluchestan Province, South-West of Iran. J Mil Med. 2020; 22(4):183-92.  Link
  26. Riche DM, Riche KD, East HE, Barrett EK, May WL. Impact of mulberry leaf extract on type2diabetes (Mul-DM): a randomized, placebo-controlled pilot study. Complement Ther Med. 2017; 32:105-8. doi: 10.1016/j.ctim.2017.04.006 pmid:
    28619294
    pmid: 28619294
  27. Aliniya N, Elmieh A, Fadaei Chafy MR. Interaction effect of combined exercise and   supplementation with portulaca oleracea on liver enzymes in obese postmenopausal women withnon-alcoholic fatty liver disease. Complement Med J 2020; 10(1):68-79. doi:10.32598/cmja.10.1.960.1
  28. Tolouei Azar J, Saberi Y, Tofigi A, Ghorbanian B. Effects of 10 weeks of continuous aerobic training and Sesamin supplementation on serum levels of Interleukin-6 and Interleukin-1 Beta in trained men. Journal of Practical Studies of Biosciences in Sport. 2020;8(16):8-19. doi:10.22077/jpsbs.
    2019.1199.1355
  29. Louis E, Raue U, Yang Y, Jemiolo B, Trappe S. Time course of proteolytic, cytokine, and myostatin gene expression after acute exercise in human skeletal muscle. J Appl Physiol (1985). 2007;103(5):1744-51. doi: 10.1152/japplphysiol.00679.2007 pmid: 17823296
  30. Büttner P, Mosig S, Lechtermann A, Funke H, Mooren FC. Exercise affects the gene expression profiles of human white blood cells. J Appl Physiol (1985). 2007;102(1):26-36. doi: 10.
    1152/japplphysiol.00066.2006
    pmid: 16990507
  31. Wang DM, Li SQ, Wu WL, Zhu XY, Wang Y. Effects of long-term treatment with quercetin on cognition and mitochondrial function in a mouse model of Alzheimer's disease. Neurochem Res. 2014; 39(8):1533-43. doi: 10.1007/s11064-014-1343-x pmid: 24893798
  32. Chen WW, Zhang X, Huang WJ. Role of physical exercise in Alzheimer's disease. Biomed Rep. 2016; 4(4):403-7. doi: 10.3892/br.2016.607 pmid: 27073621
  33. Madsen SM, Thorup AC, Bjerre M, Jeppesen PB. Does 8 weeks of strenuous bicycle exercise improve diabetes-related inflammatory cytokines and free fatty acids in type 2 diabetes patients and individuals at high-risk of metabolic syndrome? Arch Physiol Biochem. 2015; 121(4):129-38. doi: 10.3109/1381
    3455.2015.1082600
    pmid: 26469542
  34. Bijeh N, Abbasian S. The Effect of aerobic training and change in dietary pattern on IL-1β and insulin resistance in dexes in inactive obese subjects. Journal of Arak Medical Sciences University. 2013؛16(76):1-10. Link
  35. Kelishadi R, Adeli Kh, Movahedian A, Poursaf P. The effect of zinc supplementation on insulin resistance index, oxidative stress and inflammation among premature children with metabolic syndrome. Metab Syndr Relat Disord. 2010;19(16):2924-39. doi: 10.1089/met.2010.0020 pmid: 21028969
  36. Bani Talibi A, Razavi T, Nourian M, Bagheri L. The effect of aerobic exercise combined with green tea supplement on serum levels of TNF-α and IL-6 in obese women with type 2 diabetes. Daneshvar Medicine. 2016;23(123):11-20. Link
  37. Balducci S, Zanuso S, Nicolucci A, Fernando F, Cavallo S, Cardelli P, et al. Anti-inflammatory effect of exercise training in subjects with type 2 diabetes and the metabolic syndrome is dependent on exercise modalities and independent of weight loss Nutr Metab Cardiovasc Dis. 2010; 20(8):608-17. doi: 10.1016/j.numecd.2009.04.015 pmid: 19695853
  38. Faraji H, Mmirahmad F, Mahammadi A. The effect of strawberry extract supplementation on some oxidative, inflammatory and cellular damage indicators after a session of exhausting resistance exercise in non-athlete women. Research in Exercise Nutrition. 2022;1(2):1-10. doi: 10.34785/
    J019.2023.001
  39. Alimoradi N, Nourollahi H, Hosseini F. The effect of eight weeks of TRX and CRX exercising on body composition and lipid profile indices in overweight young women. Journal of Physiologh of Movement & Health. 2022;2(1):29-40. Link
  40. Kondori BJ, Ghaleh HEG, Hosseini SM. Effect of green tea extract on exercise-induced inflammatory markers. J Militar Med. 2021;23(2):102-09. doi: 10.30491/JMM.23.1.69
  41. Jabbari S, Kargarfard M. Short-term effect of Quercetin supplementation on inflammatory and oxidative stress indices of active individuals after intense exercise. Journal of Applied Health Studies in Sport Physiology. 2021;8(1):36-43. doi: 10.22049/jahssp.
    2021.27237.1351
  42. Valeh S, Fatolahi H, Azarbayjani MA. Effect of eight weeks of low, moderate, and high-intensity TRX training on hot flashes, mood, fat percentage, and muscular endurance in postmenopausal women. Apunts Sports Medicine. 2020;55(207):97-103. doi: 10.1016/j.apunsm.
    2020.05.004
  43. Uchio R, Okuda-Hanafusa C, Sakaguchi H, Saji R, Muroyama K, Murosaki S, et al. Curcuma longa extract reduces serum inflammatory markers and postprandial hyperglycemia in healthy but borderline participants with overweight and glycemia in the normal/prediabetes range: a randomized, double-blind, and placebo-controlled trial. Frontiers in Nutrition. 2024;11:1324196. doi: 10.3389/fnut.2024.1324196 pmid: 38347961
  44. Lesmana R, Setiawan FCB, Mukaromah SB, Goenawan H, Tarawan VM, Kusumawati M, et al. The Influence of Aquarobic Training Towards Interleukin 12 (IL-12) Plasma Level and Its Correlation with Obesity. The Open Sports Sciences Journal. 2020;13(1):9-14. doi: 10.2174/1875399X02013010034
  45. Oh D-H, Lee J-K. Effect of different intensities of aerobic exercise combined with resistance exercise on body fat, lipid profiles, and adipokines in middle-aged women with obesity. Int J Environ Res Public Health. 2023;20(5):39-91. doi: 10.3390/ijerph20053991 pmid: 36901009
  46. Rejeki PS, Pranoto A, Rahmanto I, Izzatunnisa N, Yosika GF, Hernaningsih Y, et al. The Positive Effect of Four-Week Combined Aerobic–Resistance Training on Body Composition and Adipokine Levels in Obese Females. Sports. 2023;11(4):90. doi: 10.3390/sports
    11040090
    pmid: 37104164
  47. Lopez P, Radaelli R, Taaffe DR, Galvão DA, Newton RU, Nonemacher ER, et al. Moderators of Resistance Training Effects in Overweight and Obese Adults: A Systematic Review and Meta-analysis. Med Sci Sports Exerc. 2022. doi: 10.1249/MSS.000000000
    0002984
    pmid: 35977113
  48. Wang Y-H, Luo D-L, Jiang H-C, Nie Z-B, Shao L, Qi H-X. Effects of aerobic exercise on inflammatory factors in healthy adults: a meta-analysis. Eur Rev Med Pharmacol Sci. 2022;26(12):24-35. doi: 10.26355/eurrev_202206_29053 pmid: 35776016
  49. Ribeiro B, Forte P, Vinhas R, Marinho DA, Faíl LB, Pereira A, et al. The benefits of resistance training in obese adolescents: a systematic review and meta-analysis. Sports Med-Open. 2022;8(1):109. doi: 10.1186/s40798-022-00501-3 pmid: 36057914
  50. Selvin E, Paynter NP, Erlinger TP. The effect of weight loss on C reactive protein: A systematic review. Arch Intern Med. 2007; 167(1):31-9. doi: 10.1001/archinte.167.1.31 pmid: 17210875
  51. Kalhor F, Arshadi S, Zafari A. The effect the period of a resistance training on Atrogin, Eotaxin and IL-10 indices in obese women. Razi Journal of Medical Sciences. 2020; 27(3):130-7. Link
  52. Petersen AMW, Pedersen BK. The anti-inflammatory effect of exercise. J appl physiol. 2005; 98(4):1154-62. doi: 10.1152/jappl
    physiol.00164.2004
    pmid:15772055
  53. Yudkin J. Inflammation, obesity, and the metabolic syndrome. Horm Metab Res. 2007; 39:707–9. doi: 10.1055/s-2007-985898 pmid: 17952830
  54. Ogawa K SK, Machida S, Okutsu M, Suzuki K. Resistance Exercise Training-Induced Muscle Hypertrophy Was Associated with Reduction of Inflammatory Markers in Elderly Women. Mediators Inflamm. 2010;171023. doi: 10.1155/2010/171023 pmid: 21253481
  55. Mann S, Beedie C, Jimenez A. Differential effects of aerobic exercise, resistance training and combined exercise modalities on cholesterol and the lipid profile: review, synthesis and recommendations. Sports Medicine. 2014; 44(2):211-21. doi: 10.1007/s40279-013-0110-5 pmid: 24174305
  56. Sallam N, Laher I. Exercise modulates oxidative stress and inflammation in aging and cardiovascular diseases. Oxid Med Cell Longev. 2016;2016:7239639. doi: 10.1155/2016/7239639 pmid: 26823952
  57. Choi E-J, So W-Y. The differential impact of highintensity swimming exercise and inflammatory bowel disease on IL-1β, TNF-α, and COX-2 gene expression in the small intestine and colon in mice. Journal of Men's Health. 2018; 14(2): e22-e9. doi: 10.22
    374/1875-6859.14.2.4
  58. Fatollahian Z, Monazzami A, Tadibi V, Mostafaei A. Modulation of interleukin-1Β (IL-1Β), Tumor Necrosis Factor–Α (TNF-Α) and interleukin- 10 (IL-10) genes expression following concurrent training in women with type2 diabetes Iranian Journal of Diabetes and Metabolism. 2020; 19(3):160-9. Link
  59. Mohamadzadeh Salamat K, Bakhtiari N. The effects of endurance and resistance training on systemic inflammatory markers and metabolic syndrome parameters in overweight and obese men. Report of Health Care Journal. 2017; 3(3):15-26. Link
  60. Taheri Kalani A, Nikseresht M. The effect of 10 weeks resistance and aerobic training on inflammatory cytokines in sedentary overweight men. Journal of Ilam University of Medical Science. 2015; 23(5):17-26. Link
  61. Baum M, Klöpping-Menke K, Müller-Steinhardt M, Liesen H, Kirchner H. Increased concentrations of interleukin 1-β in whole blood cultures supernatants after 12 weeks of moderate endurance exercise. Eur J Appl Physiol Occup Physiol. 1999;79(6):500-3. doi: 10.1007/s004210050544 pmid: 10344459
  62. Ulrik Dalgas ES, Thor Petersen,T. Kjolhede A. Gade M. Bjerre. Acute and chronic cytokine responses to resistance exercise and training in people with multiple sclerosis. Scand J Med Sci Sports. 2015;26(7):824-34. doi: 10.1111/sms.12504 pmid: 26105554
  63. Tolouei Azar J SF, Khalafi M. The effects of eight weeks of resistance training on serum levels IL-15, IL-6, TNF-α and insulin resistance in older type 2 diabetic men. Journal of sport biosiences. 2018;12(4):391-406. doi:10.22059/jsb.2018.251040.1241


نوع مطالعه: كاربردي | موضوع مقاله: گیاهان دارویی

ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:
CAPTCHA

ارسال پیام به نویسنده مسئول


بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به مجله طب مکمل می باشد.

طراحی و برنامه نویسی : یکتاوب افزار شرق

© 2025 CC BY-NC 4.0 | Complementary Medicine Journal

Designed & Developed by : Yektaweb