مقدمه: ا ضطراب یک اختلال شایع است که اغلب با علائم فیزیولوژیک همراه است. با توجه به عوارض جانبی داروهای شیمیایی ضد اضطراب، در این پژوهش تأثیر عصاره دانه گیاه عناب بر رفتار شبه اضطرابی در موش صحرایی مورد بررسی قرار گرفته است.
مواد و روشها: در این مطالعه از 42 سر موش صحرایی نر نژاد ویستار استفاده شد. حیوانات به گروههای کنترل 1 (دست نخورده) و کنترل 2 (نرمالسالین) و گروههای تجربی (عصاره هیدروالکلی دانه عناب در دوزهای 25، 50 و100 میلیگرم بر کیلوگرم) و گروه مرجع دیازپام (1میلیگرم بر کیلوگرم) تقسیم شدند. حیوانات، تزریقات را به صورت حاد و داخل صفاقی و نیم ساعت قبل از آزمون دریافت کردند و سپس در ماز صلیبی شکل مرتفع قرار گرفتند. در مرحله بعد شاخصهای استاندارد ارزیابی اضطراب در آن ها ثبت شد. دادهها با استفاده از آنالیز واریانس یک طرفه و آزمون توکی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
یافتهها: گروههای کنترل 1 و 2 تفاوت معناداری در شاخصهای اضطراب نشان ندادند. عصاره در دوز 50 میلیگرم (0.05 >p ) و در دوز 100 میلیگرم (0.001> p ) به صورت معناداری سبب افزایش مدّت زمان حضور در بازوی باز و نیز در دوز 100 میلیگرم (0.001> p ) سبب افزایش تعداد ورود به بازوی باز در ماز صلیبی شکل مرتفع در مقایسه با گروه کنترل 2 گردید. تزریق عصاره در دوز 100 میلیگرم اثرات مشابه با اثرات ضد اضطرابی دیازپام نشان داد و در مقادیر فوق تأثیری بر میزان فعّالیت حرکتی رت نشان نداد.
نتیجهگیری: عصاره هیدروالکلی دانه عناب در دوز 50 و 100 میلیگرم اثر کاهشی بر رفتار شبه اضطرابی در موش صحرایی نر نشان داد.
بازنشر اطلاعات | |
![]() |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |