مقدمه: هدف از این تحقیق، بررسی اثر 8 هفته فعّالیت منظم ورزشی و مصرف امگا -3 بر سطح ظرفیت آنتی‌اکسیدان تام و نیز سطح پراکسید هیدروژن در افراد غیر ورزشکار جوان است.

مواد و روش­ها: این تحقیق از نوع نیمه­تجربی با اندازه‌گیری مکرر بود که از بین داوطلبان، تعداد 20 نفر آزمودنی 25-20 ساله در دو گروه 10 نفره (گروه مصرف‌کننده‌ی امگا-3 به همراه فعّالیت ورزشی هوازی شدت متوسط و گروه انجام فعّالیت ورزشی هوازی شدت متوسط) به مدت 8 هفته شرکت کردند. از آزمودنی‌ها رضایت‌نامه‌ی کتبی دریافت شد. در مرحله‌ی پایه بعد از 4 هفته و بعد از هفته‌ی هشتم، نمونه خون وریدی از نمونه‌ها دریافت و سطح ظرفیت آنتی‌اکسیدان تام و پراکسید هیدروژن آن اندازه‌گیری شد.

یافته­ها: سطح آنتی‌اکسیدان تام دو گروه بعد از هفته‌ی چهارم در گروه امگا -3 + ورزش 003/0 p= و در گروه ورزش: 004/0p= بود و بعد از هفته‌ی هشتم در هر دو گروه با میزان 001/0p= افزایش معنی‌داری داشت؛ اما گروه مصرف‌کننده‌ی امگا-3 به همراه فعّالیت ورزشی از مقدار بیشتری از آن در مقایسه با گروه صرفاً فعّالیت ورزشی برخوردار بود (هر دو گروه: 001/0=p). سطح پراکسید هیدروژن نیز در هر دو گروه در هفته‌های چهارم و هشتم کاهش معنی‌داری یافت (هر دو گروه و در تمام مراحل: 001/0p=)؛ اما گروه مصرف‌کننده‌ی امگا-3 به همراه فعّالیت ورزشی از مقدار کمتری از آن در هفته‌ی هشتم برخوردار بودند (001/0=p).

نتیجه‌گیری: این احتمال وجود دارد که در صورت استفاده از امگا-3 در جریان هشت‌هفته‌ای فعّالیت هوازی شدت متوسط، سطح ظرفیت آنتی‌اکسیدان تام افزایش بیشتر و سطح ظرفیت هیدروژن پراکسید کاهش چشم­گیرتری را تجربه کند.