مقدمه: ترومبوز ورید پورت، یک عارضه‌ی نادر و ناتوان‌کننده است. شایع‌ترین علل زمینه‌ای آن پانکراتیت، بیماری‌های میلوپرولیفراتیو، کارسینوم کبدی و کمبود آنتی­کواگولان (ترومبوفیلی­ها) است و در بیمارانی که به هر دلیلی (مثلاً تالاسمی ماژور) اسپلنکتومی شده‌اند، دیده می‌شود. درمان ترومبوز ورید پورت، عمدتاً نگه‌دارنده است.

گزارش مورد: خانم 70 ساله‌ای بدون سابقه‌ی قبلی و یا فاکتور خطر، با درد شکمی و بی‌اشتهایی حاد مراجعه کرد. در بررسی بالینی و سونوگرافی و سی‌تی‌اسکن، تشخیص ترومبوز ورید پورت و ورید طحالی با گسترش به وریدهای مزانتریک داده شد. با توجه به عدم پاسخ به درمان‌های آنتی­کوآگولان رایج و نامناسب بودن شرایط، وی برای انجام جراحی، به کلینیک طبّ سنّتی ارجاع داده ‌شد. در بررسی اولیه برای ایشان تشخیص سده (انسداد) وریدی داده شد و تحت فصد و دارودرمانی طبّ سنّتی قرار گرفت و با این تدابیر، پس از 3 هفته علائم بیمار در سونوگرافی و بالین به‌طور کامل برطرف شد.

نتیجه‌گیری: با توجه به عوارض مخاطره‌آمیز ترومبوز ورید پورت و فقدان درمان قطعی برای آن، به نظر می‌رسد بتوان از قابلیت‌های درمانی طبّ سنّتی ایران در درمان ترومبوزهای وریدی بهره گرفت.