مقدمه: « بازتابدرمانی» یکی از روش های تشخیصی - درمانی غیرتهاجمی طبّ مکمل می باشد که باعث آزاد شدن مسیر های بلوک شده انرژی در سرتاسر بدن شده و به این ترتیب سبب بهبود جریان خون میگردد. بازتابدرمانی اثرات ضدّ درد و ضدّ اضطراب دارد. با این وجود، شواهد در مورد تأثیر بازتابدرمانی بر شاخصهای فیزیولوژیکی ضدّ و نقیض است. لذا این پژوهش با هدف تعیین تأثیر بازتابدرمانی پا بر تعداد تنفس و فشار خون بیماران مبتلا به بیماری انسدادی مزمن ریوی انجام گرفت.
مواد و روشها : این مطالعه، یک کارآزمایی بالینی تصادفی کنترل شده بر روی 40 بیمار مبتلا به بیماری انسدادی مزمن ریوی در دو گروه « بازتابدرمانی پا» و یک گروه «کنترل» است که در مرکز آموزشی - درمانی امام رضا (ع) تبریز انجام گرفت. ابزار گردآوری داده ها، یک فرم ثبت اطلاعات بود. ماساژ پا به مدت 30 دقیقه، هفتهای یک بار و در طی6 جلسه انجام شد. شاخص های فیزیولوژیکی، قبل و بعد از مداخله، اندازهگیری شد و بعد از بررسی برقراری نرمالیتی با آزمون کولموگروف- اسمیرنوف با استفاده از تیتست مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت .
یافتهها: در گروه مداخله نسبت به قبل و همچنین گروه کنترل فشار خون سیستول و دیاستول پس از مداخله کاهش معنیداری داشت (05/0 >p). اما در تعداد تنفس بیماران تأثیر معنیداری مشاهده نشد.
بحث : بر اساس نتایج حاصل از مطالعه میتوان نتیجه گرفت که بازتابدرمانی پا میتواند به عنوان یک مداخله پرستاری آسان و بی خطر به منظور بهبود فشار خون بیماری انسدادی مزمن ریوی مورد استفاده قرار گیرد.
بازنشر اطلاعات | |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |