آدرس ایمیل خود را وارد نمایید
ثبت
پیام خود را بنویسید
دوره 10، شماره 3 - ( 9-1399 )
جلد 10 شماره 3 صفحات 217-206 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Zarghami Khameneh A, Jafari A, Nikookheslat S, Karimi P. Effect of Chronic Caffeine Administration on Expression Ratio of Bax and Bcl-2 Proteins in Myocardial Tissue of Male Wistar Rats With Type 2 Diabetes. cmja 2020; 10 (3) :206-217
URL: http://cmja.arakmu.ac.ir/article-1-737-fa.html
URL: http://cmja.arakmu.ac.ir/article-1-737-fa.html
ضرغامی خامنه علی، جعفری افشار، نیکوخصلت سعید، کریمی پوران. تأثیر تجویز مزمن کافئین بر نسبت بیان پروتئین Bax/Bcl-2 در بافت میوکارد موش‌های نر ویستار مدل دیابتی نوع 2. فصلنامه طب مکمل. 1399; 10 (3) :206-217
علی ضرغامی خامنه1 
، افشار جعفری 2، سعید نیکوخصلت1 ، پوران کریمی3
، افشار جعفری 2، سعید نیکوخصلت1 ، پوران کریمی3
1- گروه فیزیولوژی ورزشی، دانشکده تربیت‌بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه تبریز، تبریز، ایران.
2- گروه فیزیولوژی ورزشی، دانشکده تربیت‌بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه تبریز، تبریز، ایران. ، af_jafari@sbu.ac.ir
3- مرکز تحقیقات علوم اعصاب، دانشگاه علوم‌پزشکی تبریز، تبریز، ایران.
2- گروه فیزیولوژی ورزشی، دانشکده تربیت‌بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه تبریز، تبریز، ایران. ، af_jafari@sbu.ac.ir
3- مرکز تحقیقات علوم اعصاب، دانشگاه علوم‌پزشکی تبریز، تبریز، ایران.
چکیده: (2432 مشاهده)
مقدمه: برخی مطالعات گذشته نشان‌دهنده اثرات محافظتی کافئین علیه آپوپتوز القا‌شده، از طریق تنظیم پروتئین‌های پیش‌آپوپتوزی و ضدآپوپتوزی هستند. لذا، هدف پژوهش حاضر، بررسی آثار تجویز مزمن کافئین بر تعامل بین پروتئین‌های Bax و Bcl-2 در بافت میوکارد موش‌های مبتلا به دیابت نوع 2 بود.
مواد و روش ها: در طرحی نیمه‌تجربی، 24 سر موش صحرایی نر بالغ ویستار به طور تصادفی در سه گروه هشت سری کنترل سالم (C)، کنترل دیابتی (D) و دیابتی دریافت‌کننده کافئین به میزان 70 میلی‌گرم بر کیلوگرم در پنج روز هفته به مدت هشت هفته (D+CA) تقسیم شدند. بیان پروتئین‌های مرتبط با مسیر پیام‌رسانی آپوپتوتیک (Bax و Bcl-2) در میوکارد عضله قلبی (بطن چپ) با روش مبتنی بر روش وسترن‌بلات بررسی شد. آنالیز نتایج توسط آزمون تحلیل واریانس یک‌طرفه (ANOVA) و آزمون تعقیبی توکی صورت گرفت.
یافته ها: ابتلا به دیابت نوع 2 موجب افزایش بیان پروتئین Bax و کاهش بیان پروتئین Bcl-2 نسبت به گروه کنترل سالم شد (0/001=P)، در حالی که تجویز کافئین باعث افزایش بیان پروتئین آپوپتوزی Bax (131 درصد) در مقایسه با گروه کنترل دیابتی شد (0/001=P). بنابراین افرایش قابل توجهی در نسبت Bax/Bcl-2 مشاهده شد (0/001=P).
نتیجه گیری: هشت هفته تجویز کافئین دارای اثرات تشدید‌کننده بر مرگ سلولی آپوپتوتیک ناشی از دیابت نوع 2 به واسطه افزایش در پروتئین‌های پیش‌آپوپتوزی و کاهش در پروتئین ضدآپوپتوزی است.
مواد و روش ها: در طرحی نیمه‌تجربی، 24 سر موش صحرایی نر بالغ ویستار به طور تصادفی در سه گروه هشت سری کنترل سالم (C)، کنترل دیابتی (D) و دیابتی دریافت‌کننده کافئین به میزان 70 میلی‌گرم بر کیلوگرم در پنج روز هفته به مدت هشت هفته (D+CA) تقسیم شدند. بیان پروتئین‌های مرتبط با مسیر پیام‌رسانی آپوپتوتیک (Bax و Bcl-2) در میوکارد عضله قلبی (بطن چپ) با روش مبتنی بر روش وسترن‌بلات بررسی شد. آنالیز نتایج توسط آزمون تحلیل واریانس یک‌طرفه (ANOVA) و آزمون تعقیبی توکی صورت گرفت.
یافته ها: ابتلا به دیابت نوع 2 موجب افزایش بیان پروتئین Bax و کاهش بیان پروتئین Bcl-2 نسبت به گروه کنترل سالم شد (0/001=P)، در حالی که تجویز کافئین باعث افزایش بیان پروتئین آپوپتوزی Bax (131 درصد) در مقایسه با گروه کنترل دیابتی شد (0/001=P). بنابراین افرایش قابل توجهی در نسبت Bax/Bcl-2 مشاهده شد (0/001=P).
نتیجه گیری: هشت هفته تجویز کافئین دارای اثرات تشدید‌کننده بر مرگ سلولی آپوپتوتیک ناشی از دیابت نوع 2 به واسطه افزایش در پروتئین‌های پیش‌آپوپتوزی و کاهش در پروتئین ضدآپوپتوزی است.
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
تماس با ما
مجله طب مکمل
اراک، سردشت، میدان بسیج، مجتمع دانشگاهی دانشگاه علوم پزشکی اراک، بال آبی، دفتر مجله طب مکمل
تلفن دفتر نشریه: 08634173524
ایمیل: journalcmjaarakmu.ac.ir
