آدرس ایمیل خود را وارد نمایید
ثبت
پیام خود را بنویسید
دوره 12، شماره 2 - ( 6-1401 )
جلد 12 شماره 2 صفحات 147-136 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Ahmadi Qaracheh R, Fathi M, Rahmati M. Effect of Eight Weeks of High Intensity Interval Training and Crocin Consumption on Serum Markers of Dox-induced Cardiotoxicity in Male Wistar Rats. cmja 2022; 12 (2) :136-147
URL: http://cmja.arakmu.ac.ir/article-1-860-fa.html
URL: http://cmja.arakmu.ac.ir/article-1-860-fa.html
احمدی راضیه، فتحی محمد، رحمتی مسعود. تأثیر تمرین تناوبی شدید و مصرف کروسین بر نشانگرهای سرمی سمیت بافت قلب ناشی از تزریق دوکسوریبسن در رت‌های نر نژاد ویستار. فصلنامه طب مکمل. 1401; 12 (2) :136-147
راضیه احمدی1 
، محمد فتحی* 2، مسعود رحمتی1
، محمد فتحی* 2، مسعود رحمتی1
1- گروه تربیت‌بدنی و علوم ورزشی، دانشکده علوم انسانی، دانشگاه لرستان، خرم‌آباد، ایران
2- گروه تربیت‌بدنی و علوم ورزشی، دانشکده علوم انسانی، دانشگاه لرستان، خرم‌آباد، ایران ،fathi.m@lu.ac.ir
2- گروه تربیت‌بدنی و علوم ورزشی، دانشکده علوم انسانی، دانشگاه لرستان، خرم‌آباد، ایران ،
چکیده: (1533 مشاهده)
هدف دوکسوریبسن یک داروی بسیار مؤثر در درمان طیف وسیعی از سرطان‌هاست. با‌وجود‌این، در بافت‌های سالم، به‌ویژه بافت قلب موجب عوارض سیتوتوکسیک می‌شود؛ بنابراین هدف از پژوهش حاضر، تعیین تأثیر 8 هفته تمرین تناوبی شدید و مصرف کروسین بر نشانگرهای سرمی سمیت بافت قلب ناشی از تزریق دوکسوریبسن در موش‌های صحرایی بود.
روش ها در این پژوهش تجربی، 32 سر موش صحرایی به روش تصادفی در 4 گروه کنترل سالم، دوکسوریبسن، دوکسوریبسن و آزمایش و دوکسوریبسن، کروسین و آزمایش قرار گرفتند. برنامه تمرین تناوبی شدید در 8 هفته، 5 روز در هفته و هر روز از 2 تناوب 2 دقیقه‌ای و شدت80 درصد در هفته اول شروع و با 8 تناوب 2 دقیقه‌ای و شدت 90 درصد سرعت بیشینه در هفته‌های پایانی انجام شد. گروه دریافت‌کننده مکمل، مقدار 14 میلی‌گرم بر کیلوگرم کروسین به‌مدت 8 هفته بهصورت گاواژ دریافت کردند. دوکسوریبسن بهصورت زیر‌صفاقی 7 بار و هر بار به میزان 2میلی‌گرم بر کیلوگرم تزریق شد. 48 ساعت پس از آخرین جلسه تمرینی و بعد از بیهوش کردن موش‌ها، نمونه خون مستقیماً از بطن چپ گرفته شد و پس از جداسازی سرم از پلاسما سطوح لاکتات دهیدروژناز و ایزوآنزیم کراتین کیناز MB اندازه‌گیری شد. تجزیه‌و‌تحلیل داده‌ها با استفاده از آزمون‌های تی‌مستقل و آنالیز واریانس یک‌راهه با سطح آماری 05/P<0 انجام شد.
یافته ها نتایج نشان داد القای دوکسوریبسن موجب افزایش معنا‌دار سطوح لاکتات دهیدروژناز و ایزوآنزیم کراتین کیناز MB در موش‌های صحرایی در مقایسه با گروه کنترل سالم شد (0/001=P). در مقابل، انجام 8 هفته تمرین تناوبی شدید باعث کاهش معنا‌دار سطوح سرمی لاکتات دهیدروژناز (0/001=P) و ایزوآنزیم کراتین کیناز MB (0/017=P) در مقایسه با گروه دوکسوریبسن شد. همچنین انجام 8 هفته تمرین تناوبی شدید به همراه مصرف کروسین باعث کاهش معنا‌دار سطوح لاکتات دهیدروژناز (0/001=P) و ایزوآنزیم کراتین کیناز MB (0/001=P) در مقایسه با گروه دوکسوریبسن شد. بین تأثیر 8 هفته تمرین تناوبی شدید و ترکیب تمرین و کروسین بر سطح لاکتات دهیدروژناز (0/087=P) و ایزوآنزیم کراتین کیناز MB (0/877=P) موش‌های صحرایی قرارگرفته در معرض القای دوکسوریبسن تفاوت معنا‌داری وجود نداشت.
نتیجه گیری به‌نظر می‌رسد تمرین تناوبی شدید به‌تنهایی و نیز در ترکیب با کروسین می‌تواند به‌طور معنا‌داری تغییرات ناشی از القای دوکسوریبسن در سطوح سرمی آنزیم‌های لاکتات دهیدروژناز و ایزوآنزیم کراتین کیناز را کاهش دهد.
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
سایر موارد
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
تماس با ما
مجله طب مکمل
اراک، سردشت، میدان بسیج، مجتمع دانشگاهی دانشگاه علوم پزشکی اراک، بال آبی، دفتر مجله طب مکمل
تلفن دفتر نشریه: 08634173524
ایمیل: journalcmjaarakmu.ac.ir
