پیام خود را بنویسید
دوره 13، شماره 2 - ( 5-1402 )                   جلد 13 شماره 2 صفحات 13-1 | برگشت به فهرست نسخه ها


XML English Abstract Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

Taheri F, Salemi Z. The study of the effect of biocanin A (a type of isoflavone) on serum levels of tumor necrosis factor alpha, interferon gamma and malondialdehyde and glutathione levels in pancreatic tissue of streptozotocin-induced diabetic rats. cmja 2023; 13 (2) :1-13
URL: http://cmja.arakmu.ac.ir/article-1-939-fa.html
طاهری فاطمه، سالمی زهرا. مطالعه ی اثر بیوکانین A (نوعی ایزوفلاوون) بر سطح سرمی فاکتور نکروزدهنده تومور آلفا ،اینترفرون گاما و سطح مالون دی آلدئید و گلوتاتیون در بافت پانکراس رت های دیابتی نوع یک القا شده با استرپتوزوتوسین. فصلنامه طب مکمل. 1402; 13 (2) :1-13

URL: http://cmja.arakmu.ac.ir/article-1-939-fa.html


1- کارشناسی ارشد بیوشیمی بالینی دانشگاه علوم پزشکی اراک
2- هیات علمی بیوشیمی بالینی دانشگاه علوم پزشکی اراک ، zsalemi@arakmu.ac.ir
چکیده:   (798 مشاهده)
مقدمه: بیوکانین A (BCA) به علت اثرات آنتی اکسیدانی و ضدالتهابی مورد توجه می‌باشد. استرس اکسیداتیو و التهاب دومسیر کلیدی در بروز و پیشرفت دیابت نوع یک هستند. هدف از این مطالعه، تعیین اثر بیوکانین A بر سطح سرمی اینترفرون گاما، فاکتور نکروزدهنده تومور آلفا و همینطور سطح گلوتاتیون و مالون دی آلدئید در پانکراس رت هاییست که با استرپتوزوتوسین به دیابت نوع یک مبتلا شده‌اند.
روش کار: 28 سر رت نر ویستار بطور تصادفی به چهار گروه 7 تایی تقسیم شدند. یک گروه کنترل سالمی است که دی متیل سولفوکسیک، حلال بیوکانین A، دریافت کرد. بقیه رت ها، تحت تزریق صفاقی استرپتوزوسین به میزان 55 mg/kg قرار گرفتند. یک گروه به عنوان کنترل دیابتی (گروه دوم) انتخاب شد که تنها دی متیل سولفوکسیک دریافت کرد و دو گروه دیگر به مدت 6 هفته تحت درمان با بیوکانین A به میزان 10 mg/Kg (گروه سوم) و 15mg/Kg (گروه چهارم) قرار گرفتند. درپایان خون از قلب جمع آوری شد و پارامترهای فاکتور نکروزدهنده تومور آلفا، اینترفرون گاما و قند خون ناشتا در سرم اندازه گیری شد. سپس سطح گلوتاتیون و مالون دی آلدئید در بافت پانکراس هموژن شده اندازه گیری شد.
یافته‌ها: کاهش گلوکز خون (0.03=P) و مالون دی آلدئید (0.001=P) در گروه‌های درمانی معنیدار بود. گلوتاتیون (0.01>P) با درمان افزایش معنیداری داشت. کاهش فاکتور نکروزدهنده تومور آلفا (0.03=P) تنها در گروه چهارم معنیدار بود اما کاهش اینترفرون گاما (0.12=P) در هیچ گروه درمانی معنیدار نبود.
نتیجه گیری: درمان با بیوکانین آ در کنترل هایپرگلایسمی مؤثر است. این ترکیب با افزایش سطح گلوتاتیون و کاهش مالون دی آلدئید در بهبود شرایط ردوکس در پانکراس حائز اهمیت بوده و با کاهش سطح سرمی فاکتور نکروزدهنده تومور آلفا، شرایط التهابی ناشی از دیابت را بهبود بخشیده و به کاهش عوارض کمک می‌کند. تفاوت معنیداری بین دوزهای درمانی مشاهده نشد.
متن کامل [PDF 698 kb]   (388 دریافت) |   |   متن کامل (HTML)  (701 مشاهده)  
نوع مطالعه: پژوهشي | موضوع مقاله: سایر موارد

ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:
CAPTCHA

ارسال پیام به نویسنده مسئول


بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به مجله طب مکمل می باشد.

طراحی و برنامه نویسی : یکتاوب افزار شرق

© 2024 CC BY-NC 4.0 | Complementary Medicine Journal

Designed & Developed by : Yektaweb