هدف: با توجه به شیوع و عوارض دیابت و تأثیر آن بر کیفیت زندگی بیماران، از طرفی کیفیت زندگی پایین موجب کم کردن مراقبت از خود و افزایش خطر عوارض بیماری می‌شود. هدف این مقاله تعیین تأثیر خودمراقبتی به روش اصلاح مزاج بر کیفیت زندگی بیماران دیابتی نوع 2 است.
روش ها: این مطالعه نیمه‌تجربی با انتخاب 110 نفر از بیماران دیابتی نوع 2 به روش نمونه‌گیری در دسترس انتخاب و سپس همه افراد بر‌اساس جدول اعداد تصادفی به‌طور تصادفی به 2 گروه آزمایش و کنترل تقسیم شدند. بعد از تمایل افراد برای شرکت در مطالعه و کسب رضایت آگاهانه، پرسش‌نامه اطلاعات جمعیت‌شناختی، کیفیت زندگی توسط بیماران و تشخیص مزاج توسط پزشک متخصص طب سنتی قبل از آزمایش انجام شد. در گروه آزمایش، 4 جلسه آموزش خود‌مراقبتی به روش اصلاح مزاج به مدت 45 دقیقه برای هر بیمار تنظیم شد. در گروه کنترل، درمان‌های روتین بدون هیچ آزمایشی بود. ‌سپس پرسش‌نامه کیفیت زندگی توسط بیماران نمونه پژوهش 3 ماه بعد از آزمایش، مجدداً تکمیل شد. تحلیل داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار SPSS نسخه 22 و آزمون کای‌اسکوئر، تی‌زوجی و تی‌مستقل در سطح معناداری (P<0/05) تجزیه‌و‌تحلیل شدند.
یافته ها: قبل از آزمایش، بین میانگین میزان کیفیت زندگی در گروه آزمایش 11/9±83/2 و کنترل 9/4±85 تفاوت معناداری وجود نداشت 194/P=0، اما بین میانگین میزان کیفیت زندگی بعد از آزمایش در گروه آزمایش 11/3±87/7 و کنترل 9/5±85/1 تفاوت معناداری وجود دارد 044/P=0. ‌قبل و بعد از آزمایش از‌نظر میانگین میزان کیفیت زندگی در گروه کنترل تفاوت معناداری مشاهده نشد (224/P=0).
نتیجه گیری: کیفیت زندگی بیماران دیابتی نوع 2 در روش آموزش خود‌مراقبتی و اصلاح مزاج نسبت به گروه کنترل افزایش یافته است.